179
179
GE
m
■mam i*o«dil * *nucw atóy»«oie. jep> »c»slników. a w ifa»
% widu KfiwW «*« <*wwmu W1*'1' *•
L*y Ute m^k paWUlwc A « WJ* »umiejętności działania«
LZL. wA Tjponw #!' *««* ™ie ^ wic«w *
[umiwa m łtwió* •« ««8» >* *»were«u pnrt roipoczęocm Ja*fcj lekcji
lIKfeWIUlfcjCSKp.
u m ęsą w teraniu metody’ ćwiczenia jest dążenie do
mmildMiOMifl* ««* ** pwp
,. umiem wi(Hn«l m mw abny (I*1 «*»« W« *> Li^«o»MW<V*“ «#n)av»ychpnrz ucn» IstudcnU).
1&2.13. Metoda laŁÓratórjifna
Un6 ItóajjM polep M OMirótojni pntpMwdattiu eksperymentów l_ omwt (stuteM. 0>f ■««*»» szweznych Mrunków dli wywo-[te dac^Ń !»*«*» jo to, aby można było ltadk prayczyny i skutki jego |wigmm Meiodili aliowjcs do metod prattynnych. l)IMmba>>b^nimipo|M eksperymentem, który przypo-jjmjc ppc oetodoMinychjiko .metody syionii ucznia znwąwfcf*. Meitó te<0)“ wie tyć uytaroiyMu do realizacji itoych ctlów L^jtii. Mus ulem M zarówno do opracowania nowego materiału, jak li do iliitscji w 'fjiteia wm)& ptobtaw, otmAnu poznanych |iróDilaiBRti?mdaffl«pwtóopno*»i>
W prótjte djttywj wstt ora występowi V dwóch odmianach - Jako indyeyyła wicsodilaboratoryjna łubprobłcmowa meto-di liberałem na* herosa 2 nu'h jwlcga na umożliwieniu studentom .(ucm) wytmywafiii określonych i odpowiednio przyjmowanych cksperymen-m WsńteŁit W CM* a# prowadzonych tą metodą, zwłaszcza gdy ich lob je* toknat cfcokajcłi uogólnień m podstawie zdobytej dzięki Idj^ayncilDni vicdzy, ich uczestnicy zdobywają wiadomości i umiejętności w Isposft bezpośredni. Taki iporib paznmnii rzeczywistości jest bardziej klopotli* [w 1 cowtey nż pwra»»)c pośrcdoie, oparte głównie na ubywaniu wiado-mydcizpodręezrjkóib’ i djyptów, ale tak zdobyta wiedza jol dużo trwalsza 1 bar-tamym
1 Jętek bardocj ikoiecme jest stosowanie tzw problemowej metody labo-rtilwyjM), lej mol polega na tym, tt dtiperymcnt (doświadczenie) jest w niej nnęddendoN izwiązaa pdkni lub sprawdzenia jakości różnych rozwiązał Cechuje ją dużt poMtenro d> kiasyczncj mciody próblcmcMcj Dlatego też,
'iNMtef.a.ilOMtO
'iWtniltf
1S NAM nyitoi lity tey cftjpaytnenfu idutefi dtpcryinwi badawczy, HtMą*) ?<*,!»/IM, U«wiu(t IOMIO)
Johnie jak ona, wdraża młodzież do dostrzegania. fcnnułowteiretetejrate Swych problemów teoretycznych 1 praktycznych Służy również wyjwihte żywności intelektualnej młodzieży w czasie ujęć oraz rozwojowi samodzsełnegO , twórczego myślenia.
Efektywność metody laboratoryjnej, niezależnie od łęgu w jakiej postaci ona występuje, zależy w dużym stopniu od dobrego przygotowania zajęć- Powinno 000 obejmować nun. zapoznanie uczestników zajęć 1 ich celem, organizacją i przebić-przedstawianie problemów (zadań) do rozwiązania, udzieUme wskazówek do ppjęy nad rozwiązaniem problemu oraz w zakresie wykorzystują przyrządów i apa-rilWry badawczej, sprawdzanie sprawności tej aparatury, ewentualny podział grupy uczniowskiej (studenckiej) na mniejsze zespoły itp Metoda laboratoryjna dobrze służy wiązaniu teorii z praktyką, a także wyrabti umiejętności prowadzenia obserwacji naukowej, rozwija zainteresowania 1 uczy posługiwania się aparaturą badawczą. Metoda ta stosowana jest na ogół w powią-zaniu l innymi metodami, a zwłaszcza z metodami słownymi (np. opis, wyjaśnienie)-
Metodę dramy można zaliczyć do tak zwanych metod waloryzacyjnych. a śdśJej ^występujących w lej grupie metod ekspresyjnych1. Połcgaonana czynnym udziale uczniów w jakimś przedstawieniu szkolnym. Uczniowie mogą występować również w roli reżysera, scenografów, a nawet widowni.
Metodę tę stosuje się głównie w celu uzyskania określonych efektów wychowawczych. Jest zatem bardzo przydatna w kształtowaniu stosunku dzieci i młodzieży do pewnych wartości oraz w powstawaniu ich własnych systemów wartości Może dobrze służyć kształtowaniu poglądów, opinii i postaw.
Do realizacji tej metody nadają się szczególnie treści dotyczące wydarzeń historycznych i biografii bohaterów narodowych, ale także fikcyjne sytuacje te nckie lub sytuacje związane z jakimiś wydarzeniami społecznymi (autentycznymi lub zmyślonymi), Uczeń może np. kreować postać ojca lub ratki, nauczyciela, policjanta, polityka w czasie kampanii wyborczej itp
Wykorzystanie tej metody w procesie edukacyjnym wymaga dobrego przygotowania się do zajęć nauczyciela i uczniów. Nauczyciel powinien opracować odpowiedni scenariusz lub opis danej roli. Niekiedy może być to wspólnym dziełem nauczyciela i uczniów. Zajęcia przeprowadzane tą metodą powinny kończyć się podsumowaniem, w którym istotne miejsce powinny zajmować refleksje uczestników, dotyczące ich odczuć oraz rozumienia kreowanej postaa
Metoda dramy jest pozornie podobna do metody inscenizacyjnej, ale w swej istocie różni się od niej zasadniczo. Wspólne dla obydwu metod jest 10, le w jednej i w drogiej uczniowie odgrywają jakieś role. Natomiast różnią stę oclami, które przy ich pomocy mąją być osiągnięte. Głównym celem stosowana metody |ram[
,W.OkoO,op.etlł»29S,