縠gna砮k5

縠gna砮k5



i



Rozdzia艂 11

UCZE艃

U ort. *A m贸w*, Jmi mjwftitjaym stadnikiem stnikluralnim pmi bata Ba nitp proces len mc m贸g艂by si臋 odby^j Cllwkiiiwiihwt iMis臋 ottw, wtenyfl^ dost臋pne mu it贸lls wiedzy, * iwras my do ramii me z procesem ksmtcena, lec/, * ptoetsetn okrc艣luiym tBimflj .saroMKtuo' W praktyce jednok samowtwo, w dos艂ownym tego sk艅i zawin wyst臋pu rato |np. w (wypadku uczenia si臋 j臋zyk贸w obcych). Naje偶臋, 艣citj aatek ucz膮* si臋 jest bc/pofrednio lub potodmopowi臋zane z procesem b贸l艅 i ntzywft jest wmoKtiikcnieni. Sianowi ono cz臋艣膰 orpnizoiv8utjo psz stkol臋 (weW臋) prooesu kszta艂cenia lub jego pradhifcnic, kontynuacj臋. Tym anijTD jen odpowiednio arowe przez mczycteb lub autor贸w podr臋cznik贸w i ittj臋h mainuk* djWyiTObJeil to jednak odr臋bne Angadnicme.

11.1. Poj臋cie Wiola -jego obowi膮zki I prawa

Kzjpto^Mni膰jii ucznia jest obite, 偶e tifzc艅 to osoba, kt贸ra ucz臋szcza (fe srioh-1 Twli偶ujc odpwc^ic zaduma wynikaj膮ce z tego faktu, Nie od藕wiernie, flacroo jednak w pcfei istot)* tego tenniriu,

Stao jictf艅" bezpo艣rednio wywodzi si臋 od 鈥瀠czenia si臋", kt贸ry to termin tute do k艂ucamych poj臋膰 dydaktyki i zosta艂 juz. wc/cimcj scharakteryzowany.

艂khj臋 jn艅* mzn noW膰 w poszczeg贸lnych opracowaniach s艂owni* komaeytlopedyczByth z okresu nauk pedagogicznych, Poszczeg贸lni autorzy mc rtaq s膮 irf&t * ebeflan lego terminu, gdy偶 jest on w swej istocie slosun-toopwty

W Oba * rimiib p艅gegtap* podaje nast臋puj膮c膮 definicj臋 n jictti jednostka ucz膮ca ss臋 pod kierunkiem innej osoby uwa偶anej za nau* czjnc艂i, przy czym t膮 osob膮 n艅ekfimcczinn:    by膰 zawodowy nauczyciel"1 2.

Zgodnie i l膭jjm IW Pabfoiiki pod red. II Milcrskiego i B, 艢liwcr-itep ami i 鈥 J | osob uc/臋wcaj膮ci do uWy podstawowej, gimnazjum, autoq sztoijf zwotowj, liceum aj艂hoksztak膮ccgo b膮d藕 technicznego (w przyiztoki proftkmnc|0), maj膮ca swoje obowi膮zki oraz prawa"'.

Autorzy Mwgo r艂wdi pd^pyti (tuty uwa偶aj膮, 偶e icrmm ..ucze艅". |,鈥) baj kiedy艣 wraca艂 icp艅r szkolnych obecnie rozszerzy艂 si臋 niemal na ca艂膮

鈥榖l膭bM P艣mk OJ c4,i 252*25)

W

niiiacjc % spo艂ecze艅stwach rozwini臋tych*2 Obejmuje s膮 nim wussikii Wm PtL si臋- Tynz samym mo偶na wed艂ug olch - wyr贸偶ni膰 rwma艂te gnipy icm艂贸w.

庐 1Uczm贸w przedszkolnych, poprzez uczni贸w szk贸l podstawowych, Wnch, | *T ^inobzUk膮eych i zawodowych oraz student贸w, do uczni贸w doros艂ych,

* ^^j膮cych do szk贸l zawodowych i og贸lnych dli doros艂ych, uczni贸w kt贸rzy ucz膮 . ty|to z do艣wiadcze艅 偶ycia i takich, kt贸rzy potakuj膮rozwi膮偶膮* dat膮# a^w w rozmaitych studiach dla doros艂ych, studiach podyplomowych, oi kur* ^鈥i seminariach i konferencjach. T膮 ostatni膮 grup臋 okre艣li si臋 now膮t艂iekicr jc禄t to bardzo szerokie rozumienie terminu ucznia, w kt贸rym mc opruczi ani jego wieku, ani poziomu formy czy rakjsa, w kt贸rym i膮 on uczy, Na ogol .^iik uczniem nazywa si臋 osoby, ta贸rc kontyrung膮 nauk臋 do szczebla szko艂y jredmc) w艂膮cznie. Osoby ucz膮ce si臋 w szko艂ach wy偶szych nazywa si臋 ttidetumi. . zdobywaj膮cych wiedz臋 na kursach i innych podobnych farmach ks/ulccma uru* peiniaj膮ccgo lub doskonal膮cego - s艂uchaczami. Wszystkie te osoby 艂膮czy (akr ucz臋* nia si臋 i dlatego s膮 one swoi艣cie fornirowymi uczniami.

W臋偶sze rozumienie osoby ucznia wi膮偶e si臋 bezpo艣rednio z u* obowi膮zkiem szkolnym, kt贸ry nak艂adany jest przez pa艅stwo na rodzic贸w lub mych prawych opiekun贸w dzieci, a polegaj膮cy na obowi膮zku ich bzn艂ccmi od okre艣lonego widm, przez okre艣lon膮 liczb臋 lat i w okre艣lonym zakresie鈥.

Obowi膮zek ten by艂 r贸偶nie okre艣lany w poszczeg贸lnych pa艅stwach i w r贸偶nych epokach historycznych. Ide臋 tak膮 w czasach nowo偶ytnych gW m m. ju偶 JA Kome艅ski. Pierwsze pr贸by wprowadzenia obowi膮zku szkolnego pojawi艂y si臋 w XVII wieku, ale nie uda艂o si臋 go wprowadzi膰 w tym czasie. Dopiero rewolucji francuska wywar艂a znacz膮cy wp艂yw na uznanie idei obowi膮zku kszta艂cenia dla wszystkich, bez wzgl臋du na stan maj膮tkowy i pochodzenie spo艂eczne. Pierwsze ustawy wprowadzaj膮ce obowi膮zek szkolny pochodz膮 z XIX wieku (Prusy -1825 搂 Ausina-! 869 r.; Japonia- 1872r.; Wielka Brytania-1876 r,; Francja-l!*2r| Na ziemiach polskich obowi膮zek szkolny ustanowiono po raz ptcrwszywIMJlr. ale me wprowadzono go w 偶ycie. Fakt ten mu艂 miejsce dopiero w 1825 r w Wielkopolsce i na Pomorzu, a w 1873 r. w Galicji. Nic by艂 on jednak rahmu) r贸wnomiernie. Po odzyskaniu niepodleg艂o艣ci Metro obowi膮zek szkotay Ml wprowadzony na terenie ca艂ego kraju na mocy dekretu z 1919 r, kt贸ry zatwierdzony zosta艂 ustaw膮 w 1932 r. Natomiast ustawa z 1956 r. zak艂adali, 偶e obowi膮zek uczenia si臋 mia艂 trwa膰 do uko艅czenia 7 klasy szko艂y podstawowej, ule nic d艂u偶ej ni偶 do li roku /vai. Ustaw膮 11961 r. przed艂u偶ono go do 17 roku zycu, i ni mocy Konstytucji RP z 1997 r. wyd艂u偶ono go jeszcze o jeden rok, czyh do 18 rob tycia, Obecnie prowadzone s膮 dyskusje nad obni偶eniem wieku, w kt贸rym dziecko powinno rozpocz膮膰 nauk臋 szkoln膮 od sz贸stego roku 偶ycia, co praktykowane jest ju偶 obecnie w wi臋kszo艣ci pa艅stw Unii Europejskiej'

1

' t'禄u SmslomhptAtprgUipra艅,Opot,s2?4 Ibidc膮 s. 274

2

Uty艂* PWN Mtpjiln, 芦p cJf, 11 Ja

'lbKlcm.1131


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Zeskanowany dokument (2) 178 Rozdzia艂 IV NIE M脫W! - nale偶y zachowa膰 milczenie na temat tego, czego d
Zeskanowany dokument (2) 178 Rozdzia艂 IV NIE M脫W! - nale偶y zachowa膰 milczenie na temat tego, czego d
48804 rozdzia艂 4 (6) 131 5. Wyceno M贸w tmlych ona wrto艣ci niematerialnych i piwnych Wyra偶one w walut
Wulff Psychologia religii, rozdz 5 i 6 (16) 186 Rozdzia艂 6. Korelacyjne badania religii Psycholog
Rozdzia艂 4 strona6 107 106 Zbi贸r zada艅 z m iki o ekonom ii fi Organizacja przedsi臋biorstwa i proces
klsti517 ROZDZIA艁 17. BUDOWNICTWO    545p ,m ,,r-r cz臋艣ci. Pok贸j z piecem zwie sie i
Terapia rodzin Namys艂owska33 Ml Rozdzia艂 6 i in l> mu i m贸wienia o nic u偶ywanych do tej pory 藕
?egna?ek1 JO Rozdzia艂 6METODY KSZTA艁CENIA 6.1. Poj臋cie i klasyfikacja metod kszta艂cenia Puj臋cie 鈥瀖e
?egna?ek 3 186 Rozdzia艂 7 FORMY ORGANIZACYJNE KSZTA艁CENIA 7.1. Poj臋cie I klasyfikacja form kszta艂cen
?egna?ek2 242 Rozdzia艂 9SPRAWDZANIE I OCENIANIE WYNIK脫W PROCESU KSZTA艁CENIA 9.1. Istota i cele spra
gojp1 104 Rozdzia艂 tV. Klasyfikacja gminni yc -nu lek* m贸w polskich i sk艂adni j臋zyka polskiego. W
Zwierfka Chwa艂ek ?sus Dody, nie ma info?z rozrywki 3 Rozdzia艂 I. HOMO CREATOR. Ha pin U 藕r贸de艂 info
jak ludzie k艂amia0033 200 Rozdzia艂 IV jasno i w spos贸b uporz膮dkowany) i odpowiednio艣ci/sto-sunku (m贸
0929DRUK00001722 110 ROZDZIA艁 ir, UST. 25 We wzorze tym sp贸Jezynnik wyrazu, zale偶nego ort 芦Swy nosi

wi臋cej podobnych podstron