MGQ49m
Próba strukturalnej analizy fenomenu aktorstwa ■ 43
mówionego); wyjaśnimy później, dlaczego nie mogq one nie być nieme. Drugiej grupy nie można oznaczyć inaczej niż określeniem potrójnym: mimika, gesty, postawy. Nie tylko obiektywnie, ale i ze strukturalnego punktu widzenia sq to trzy różne składniki, które mogq być wobec siebie równoległe, ale mogq się również rozchodzić, tak że ich wzajemny stosunek odczuwa się jako interferencję (skuteczny chwyt komizmu); prócz tego możliwe jest, że jeden z nich podporzqdkowuje sobie inne, lub na odwrót, że wszystkie znajdujq się w równowadze. Wspólne tym wszystkim trzem składnikom jest jednak to, że odczuwa się je jako ekspresywne, jako wyraz stanu duchowego, a zwłaszcza emocji osoby działającej; ta oto właściwość łqczy je w jednq grupę. Trzeciq grupę tworzq te ruchy ciała, poprzez które wyraża się i zmienia stosunek aktora do przestrzeni scenicznej1. Obiektywnie składniki tej grupy nie dadzq się niekiedy odróżnić od składników grupy poprzedniej (na przykład chód może być gestem, to jest ekspresję stanu duchowego, i powodować jednocześnie zmianę stosunku aktora do przestrzeni scenicznej), ale pod względem funkcjonalnym sq jednak od niej wyraźnie odrębne.
Nie potrzeba oczywiście szerokiego dowodu, aby udowodnić tezę, że u Chaplina dominujqcq rolę odgrywają składniki grupy drugiej, które dla uproszczenia określimy jako gesty, rozciqgajqc to określenie bez specjalnego nadużycia także na mimikę i postawy. Pierwsza grupa (składniki głosowe) jest u Chaplina - jak już powiedziałem - całkowicie zdławiona, grupa trzecia (ruchy) ma znaczenie wyraźnie podrzędne. Nawet kiedy dochodzi do ruchów zmienia|qcych stosunek aktora do przestrzeni, sq one obarczone funkcją gestów (chód Chaplina odzwierciedla subtelnie każdą zmianę jego stanu duchowego). Dominująca pozycja należy więc do gestów (pierwiastków ekspresywnych), tworzących nieprzerwany szereg, pełen interferencji i nieoczekiwanych puent, który określa dynamikę nie tylko gry Chaplina, ale i w ogóle całego przedstawień kr. Gesty Chaplina nie są podporządkowane żadnemu lwiemu składnikowi, wręcz przeciwnie - to one podporządkowują sobie
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
MGQ47m Jan Mukafovsky Próba strukturalnej analizy fenomenu aktorstwa Chaplin w Światłach wielkiego
MGQ51 Próbo strukturalnej analizy fenomenu aktorstwo * 45 następczej) dwojakiego rodzaju gestów: ge
Skan94 118 Aneks W związku z tym celem mojej pracy stała się próba podjęcia analizy zasad funkcjono
pic 11 06 012036 181 180 WILLIAM O. HENDRICKS METODOLOGIA STRUKTURALNEJ ANALIZY NARRACJI nym; najog
symbol054 .08 S.3. Kultura ceramiki sznurowej Symbolika akwatyczna KCS w świetle analizy fenomenolog
ISTOTA, STRUKTURA I ANALIZA SYSTEMÓW LOGISTYCZNYCH Logistyka jest procesem zarządzania całym łańcuch
Analiza produkcji i sprzedaży 43 - do odbiorców detalicznych. Przychody ze sprzedaży eksportowej moż
CCF20090702 034 68 Przerwanie immanencji nych, pojęć i praw. Właśnie tutaj jest miejsce na analizę f
CZWARTEK, 22 WRZEŚNIA 2005 1.5. Analizy fenomenu funkcjonowania w kulturze I dr Małgorzata Kossowska
STRUKTURA ANALIZY FINANSOWEJ 1. Analiza wstępna - prosty charakter, sformułowanie
Lab5
CECHY ANALIZY EKONOMICZNEJ: 1- Wykrycie struktury analizowanego zjawiska lub proce
P1190167 (3) Opis funkcji bloków występujących w schemacie strukturalnym analizy profilu: ę<vo
albo e. = °..PrReC/z /r=/.( r) (43) 41Nu cp T
więcej podobnych podstron