00032 01
30
— O czem nie wiem? to rzecz ciekawa — jeszcze mniej rozumiem.
I wzrok swój Bolko wlepił we mnie badawczo.
— Tak jest — o czem nie masz pojęcia, a czego jesteś jednak szczęśliwym posiadaczem.
— Ponieważ żonaty nie jestem — odparł Bolko, wzruszając ramionami — ęrgo syna przehandlować nie mogę. Śmiało więc odpowiem ci jak stary Twardowski: to rzecz widać nieznaczna, skoro o niej nie wiem. Niechże więc będzie — weź ją sobie.
— Brawo! Kontrakt zawarty — cietrzewie dla mnie! — zawołałem radośnie.
— Cietrzewie? Hm, może być! Wiem, że dawniej były, bo powiadał mi o nich stary borowy Łopatka. Nawet miało być ich tu kiedyś gęsto; wyniosły się jednak i nigdy nie pomyślałem o tem, że jakaś ich resztka może pozostała.
— Ale nie resztka, bo widziałem całe stado! Kiedy? A ot, dzisiaj właśnie, jadąc do ciebie.
— Ej! może to były kawki lub gawrony?
— Więc zostaw mi te kawki i gawrony!
— Niech i tak będzie; żebyś zaś wiedział, jak cię kocham, i klucz: od piwniczki ci zostawiam.
— A toś mi brat!
Następuje serdeczne pożegnanie; z mojej strony nieprzebrana obfitość życzeń szczęśliwej podróży, i również szczęśliwego powrotu — ■ jeszcze jeden uścisk dłoni — karosze ruszają. Słyszę jeszcze:
— Jeno mi wszystkich nie wystrzelaj!
— A zaś tam ! Pomyślnej kuracji — za rychło nie wracaj! — dodałem, chowając troskliwie klucz od piwniczki — iw różowym humorze jadę ku domowi.
Nazajutrz zaraz zrana udałem się do Łopatki.
— Słuchajcieno, Łopatka, a cietrzewie tokują?
— A jakże, proszę pana! Już i po połowie kwietnia, to też coraz częściej je słychać, boć to czas ich weseliska!
— Czemu to nie powiadaliście już dawniej o nich?
— Proszę pana — rozpoczął Łopatka z miną trochę zakłopotaną — jestem człek stary, pamiętam czasy, kiedy tu całe stada cietrzewi tokowały, i nieraz, bywało, wstawało się przede dniem, aby ino podsłuchać i popatrzeć i nacieszyć serce... Gdy potem wycięto krzaki wierzbiny i brzozy, a łąkę, kwaśną zresztą, i niewiele wartą, wydzierżawiono
. między chłopów, tak się i cietrzewie wyniosły, Pan Bóg wie, dokąd; zostało jeszcze cośkolwiek, alem nikomu nie mówił nic, bo się bałem,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
00032 01 56 dnie i na północ, na zielone łąki, uprawne pola i wzgórza odległych okolic, nadają obraz
00032 01 — 60 — niając ją z wierzchu, albo też wypuszczając mleko chude dołem naczynia, jak np. w
00032 01 54 54 r i i +■ sztuki korda obciesywał sąsiadów mniej wprawnych, a do najazdów używat gdzie
00032 01 54 mię, Ale dzień cały zeszedł na próżnem oczekiwaniu; ku wieczorowi rozległ się okrzyk maj
00032 01 60 wązkim otworem, to płomień przyjmie kierunek zupełnie poziomy lub może nawet zostanie zu
00032 01 54 tych trzech niedźwiedzi; skóry ich osolono i zabito w beczki. Kawałki delikatniejsze mię
00032 01 „Pćrka“ (kartofla, ziemniak, solanum tube-rosum,) jest to roślina, którą dziś wszyscy hoduj
00032 01 62 do dzieży i powtarza wyciąganie tak długo, dopóki cała masa ciasta w ten sposób przerobi
00032 01 58 ZNACZENIE LICZB w górę a siedm razy w dół, przyczym liczył: „Raz, raz i raz, raz i dwa,
00032 01 50 ma poprzedniemi. Wedle Mechilty żyd nie odpowiada wobec żadnego sądu ludzkiego za zabici
00032 01 60 Wpadiem u niego w łaskę i niedziel dwie tam bawić musiałem, chociaż mi żadnego lekarstwa
00032 01 62 Następnie począł doktór przykrywać trumnę ziemią i rękami napełniać dół wykopany, w czem
00032 01 %T#>Ś>--ó»o-------------*---— --------------Q-o- -3$£j2ji t t
00032 01 dem malefactorem, de et maleficiis com-missis oppido memorato, alioquin si małe* factor huj
00032 01 --------io Zwierciadła twfrte f3ec$e/abo tta bojitioe ciśnie/ po ndf^ch
00032 01 Ad. ( 18 ) Ad a 20,000 piechoty; wszystkim wozowym koniom kazał Dawid poprzerzy-nać ży
00032 01 Ni. ( 30 ) Ni. można księgi Exodi, Judicum , Es-drae, Jeremiae, Danielis, EzecAielis R
więcej podobnych podstron