0004401

— 84

wyraźny szelest, po którym ich obecność łatwo poznać się daje.

Po zatrzymaniu kierzni należy masło z niej wydobyć i albo wierzchem zebrać najprzód za pomocą dziurkowanej łyżki lub małego sitka pływające grudki masła, a potem wypuścić maślankę, albo też wypuścić najprzód maślankę przez umyślnie na to przeznaczony mały otwór, znajdujący się u dołu kierzni i zamykany czopkiem lub korkiem, a dopiero potem masło z kierzni wydobyć. W każdym razie maślankę przepuszczać należy przez sito, aby zatrzymać znajdujące się w niej grudeczki masła.

Przy najstaranniejszem nawet zbijaniu masła i cedzeniu maślanki niepodobna oddzielić wszystkiego tłuszczu znajdującego się w mleku czy śmietanie, pewien procent jego zawsze pozostaje w maślance: w słodkiej trochę większy niż w kwaśnej. Zawartość tłuszczu może wahać się między 0,3 i 0,2%; gdy przechodzi już 1% można powiedzieć, że robienie masła było wadliwe. Należy więc przerobić jeszcze raz maślankę i wydobyć w ten sposób dość znaczną ilość masła. Ciężar gatunkowy maślanki wynosi 1,023 — 1,035 t. j.

tyle, ile mleka chudego, do którego jest podobna ze składu. Słodka maślanka, chociaż w tłuszcz obfitsza, jest mniej użyteczna od kwaśnej, gdyż łatwiej ulega zepsuciu, mianowicie gorzknieje. Maślanki używać można na pokarm dla ludzi, pijąc ją na świeżo, lub przyrządzając z niej zupę, w niektórych okolicach kraju bardzo lubioną. Przy większych ilościach używa się jej na pokarm dla trzody i cieląt: dając cielętom, trzeba ją poprzednio przegotować.

Po wydobyciu masła z kierzni i wyciśnięciu zeń maślanki, należy je zważyć. Niepodobna z góry ściśle określić, jaką ilość masła otrzyma się z danej ilości śmietany lub mleka, gdyż to zależy od wielu wyżej wymienionych okoliczności. Przeciętnie liczyć można, że 1 kg. masła otrzymuje się z 4 — 5 litrów śmietany, to znaczy z 24—35 litrów mleka całkowitego.

Skoro już kierznia została zupełnie opróżniona, należy ją samą i dodatkowe jej części doskonale oczyścić, wyparzyć wrzącą wodą, popłukać zimną i postawić do wysychania w miejscu nie wysta-wionem na promienie słońca lub ognia, a bardzo przewiewnem. Kierznie drewniane, wysychające

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
(1231) i Wielki (1334) Kopieniec, bliżej Boczań (1280) i Skupniów Upłaz, a obok niego na prawo
szeni, zaś na pocztówkach bożonarodzeniowych nazbyt wyłupiaści. Jednak poza tym nosili się wąsato, p
zaliczenie inm 07 1. Zaznacz na rysunku charakterystyczne punkty i linie, oraz obszary, w których zn
MNIFJSZOSCi NARODOWE NA KRYMIE W XIX I XX WIEKU 161 ludności tatarskiej zgodziła się na współpracę z
DSC00939 (13) Tablica smarowania Na rysunkach lOa i lOb pokazane są punkty, w których dokonuje się o
DSC00939 (13) Tablica smarowania Na rysunkach lOa i lOb pokazane są punkty, w których dokonuje się o
(2295); na tle ich dwie Kopy Królowe (około 1610), a na tle tych Skupniów Upłaz. Na prawo obok
na czele; bliżej na prawo Koszysta (2193], na tle jej dwie Kopy Królowe ((610) i Kopa Ma-góry (1704)
111 zębaty grzbiet Buczynowych Turni (2240) i na lewo od nich przełęcz Krzyżne (2110), a na pra
29- bliżej takiż grzbiet Koszystej (2193); na prawo od niej przełęcz Krzyżne (2110), po za którą
przez most na Bystrej; za mostem na prawo ($>—>, czerwone znaki) zachodnim brzegiem potok
•34 Kozi Wierch (2295); na prawo Kościelec (2159; poza nim kryje się przełęcz Zawrat (2158), Św
J- 145 ku płd. Świnica, ku płd.-wsch. Granaty, a na prawo od nich Kozi Wierch. Do Czarnego Stawu pod
142 Wodą; na prawo, t. j. ku Z., za potokiem, na skale tablica pamiątkowa), drugą łąkę, zwaną K
68 grzmotem na potoku Roztoce (patrz N. 31; cennik jazdy str. 24). B) Tuż przed mostem na prawo ( &g
74 w dół (niebieskie znaki), potem w górę, w zakosy, ku Z., obok szałasu pasterskiego (1636; na pra
86 łęcz Tomanowska (1689). Wprost za nią, w głębi, a na prawo od Mięguszowieckiego — Koprowy (2
ku Pd. Z. Tomanowa Polska (1979), na prawo dalej: Smreczyński (2068), Kamienista (2128), Bystra

więcej podobnych podstron