0195
180
JUDYTA (n. GEJZA II; m. OTTON I); AGNIESZKA.
III. 20. 21.
urodziła się około r. 1130, to wychodząc r. 1148 za Ottona nie miała więcej jak około osiemnastu lat; i z tego więc względu przypuszczenie nasze o identyczności obu Judyt nie natrafia na jakikolwiek szkopuł. — 0 błę-dnem mniemaniu, jakoby żona Ottona nazywała się Agnieszką, zob. III. 21.
W przytoczonych poprzednio trzech dokumentach Ottona występuje Judyta jako świadek, bądź też wspominaną jest jako żyjąca. Nawet dokument z r. 1170 bez daty dziennej1 2 3 4); w którym Otton czyni pobożną fundaeyą dla dobra swojej własnej duszy, jako też swoich rodziców tudzież żony Judyty, nie może być uważany za dowód, że ta ostatnia już podówczas nie żyła, albowiem i ojciec Ottona, Albrecht Niedźwiedź (zm. 18 listopada 1170 r.) wymieniony jest tamże wyraźnie jako jeszcze żyjący. W dokumencie datowanym 28 grudnia 1170'-) świadkuje Judyta; czy datę tę rozwiązać należy na 28 grudnia 1169 r. według ówczesnej rachuby, jest rzeczą wątpliwą, albowiem indykeya nie odpowiada rokowi 1169, lecz 1170. W dokumencie biskupa brandenburskiego Zygfryda którym zatwierdza posiadłości kapituły brandenburskiej, znajduje się wzmianka o darowiźnie stu łanów, uczynionej przez ks. Ottona: centum quoque mansos in Zucha sit os, quos predietns Otto
princeps pro a ni ma pat. cis et matris et uzoris sue Iudithe mar chionisse... obtulit. Ze sposobu wy
rażenia się można wnioskować, że w chwili wystawienia tego dokumentu Judyta już nie żyła. Niestety, dokument Zygfryda w oryginale nie posiada daty; w kopiaryuszu, który zawiera jego odpis, przytoczony jest pod datą 1173; skąd płynęłoby, że w roku tym Judyta już nie żyła. Wniosek ten stwierdza nadto inna okoliczność. Są wszelkie powody, przemawiające za tern, że matką trzeciego syna Ottona, Albrechta II, była już
druga jego żona Adelajda, a gdy Albrecht II już r. 1186 występuje jako świadek na dokumencie *), przeto
dając mu podówczas lat czternaście, przyjąć trzeba, że się urodził nie później jak 1172 r., a więc że drugie małżeństwo Ottona z Adelajdą zawarte już było r. 1171 lub 1172. Wobec tego śmierć Judyty odnieść należy do r. 1171. Datę dzienną śmierci zawierał nieistniejący już dziś nagrobek Judyty w katedrze brandenburskiej, widziany i opisany w XVI wieku przez Zacharyasza Garcaensa 5 6): Lapis antiguus sepuleri cuiusdam in medio templi cathedralis Brandenburgensis adhuc hodierna die haec verba continet (reliepui eni.m pedibus attrita sunt): VIII Idus lulii (8 lipca) obiit luditha marchionissa gemma Polononan. Nagrobek i zawarty na nim napis odnosi się niewątpliwie do niniejszej Judyty, nie było bowiem innej księżniczki polskiej tego imienia, wydanej za któregokolwiek z margrabiów brandenburskich.
i. Gejza II (narzeczony).
Syn Beli II Ślepego, urodzony ok. r. 1130, od r. 1141 król węgierski, zmarł 31 maja 1161 r. Żonaty przed r. 1147 z Eufrozyną, córką Izasława Mśoisławica, W. ks. kijowskiego*).
2. Otton I.
Syn Albrechta Niedźwiedzia, od r. 1170 margrabia brandenburski, zmarł 1184 r. Po śmierci Judyty żonaty z Adelajdą, córką Florencyusza III hr. Holandyi7).
2i. Agnieszka.
Opisując wiec łęczycki z końca r. 1140 lub początków 1141 (HI. 16.). odbyty przez księżnę-wdowę Salomee i jej synów Bolesława i Mieszka z wielmożami polskimi, podaje Ortlieb8) następującą wiadomość: (Salome) cepit cum eis (regni primatibus) tractare, utrum filiam suam Agnetem viro tradare, an per nostrurn mi-nisterium ac sororum nostri Joci (Zwiefaltensis) consorcium celesti regi vel(ent desponsare. Set quia suspectum ha-
Riedel, Cod. dipl. Brand. A. II. 441. — 2) Ibid. A. VIII. 108. — 3) Gercken, Stiftshistorie von Brandenburg
364. — 4) Por. Cohn, Stammtafeln, uwagi do tabl. 73. — »1 Success. familiar. et res gestae illustr. praesid March. Branden
burg. w Script. de reb. inareh. Brand. ed. Krause, Frankfurt i Lipsk 1729. II. 67. Wiadomość o tym szczególe tudzież cytat
zawdzięczam uprzejmości dra Perlbacha. — *’>) F e s sl er-K 1 e i n. Gesch. Ung. I. 246. 250. 260; Katona, Ilist. crit. III. 559
i n. — ") Cohn, Stammtafeln tabl. 73. Ze data dzienna śmierci Ottona I tamże (i w wielu innych książkach) pod dniem 8 lipca
podana, jest nieprawdziwą, wykazał Ileinemann w Cod. dipl. Anhalt. I. nr. 638. Spostrzeżenie mniejsze zawdzięczam rówmież
uprzejmości dra Perlbacha. — 3) Mon. Pol. II. 4
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
00052 01 96 ■wpływ, jaki ksiądz Stolarczyk wywierał na swych zakopiańskich parafjan, był zbawienny i
00052 01 — 100 — wnie do tego, czy są wyrabiane z mleka odtłuszczonego, całkowitego, czy zmieszanego
00052 01 Ku wszystkim, pisał o tem, jako rządem wody; Ozdabiać majętności, pomnażać dochody. Ale też
00052 01 38 jadalni. Ogród ten nie jest osłonięty w górze i tylko błękit wschodniego nieba namiot na
00052 01 100 Starałem się już wyżej wykazać, co za olbrzymi błąd popełniają ludzie, sądząc, że spokó
00052 01 90 i gdzie znajdę wszelkie, a tak oddawna upragnione wygody. Przy śniadaniu mamy koncert, k
00052 01 -48 Taka frakcja może także być rogowaniem1) spowodowana. Następstwem jej jest odrost łodyg
00052 01 — 98 — zielonćj herbaty o wiele więcśj, nawet do 6§prc., ale to bardzo rzadko. Teina? skład
00052 01 Strona, Paluszki.................75 Obwarzanki
00052 01 96 TŁO ZJAWISKOWE Wyniki badań Schrenck- Notzinga za jednym zamachem usun
00052 01 90 jów“? Trucicielstwo inwentarza, przez żydów uprawiane, jest jedną z najstraszliwszych pl
00052 01 100 jak małpy, dzieci co widziały, naśladować lubią i chłopiec z dziewczyną tak postępować
00052 01 104 — Zapewni mi niezawodnie! — odparł Raul 3 twarzą rozjaśnioną wid
00052 01 Takiemu człeku, co się w rozkoszy urodzi, Wszelką przygodę znosić z ciężkością przychodzi.P
00052 01 97 rebit libero, donec realis et debita satisfa-ctio per eundem malefactorem peracta fue-ri
00052 01 46 gdyby cały ciężar odpowiedzialności chciał zrzucić na zacny i utalentowany rysownicę xię
00052 01 4<> Zwierciadło bty (SfrottajfateA&im1;/ popielice/ KroliFi/ £i
00052 01 Bu. ( 60 ) Ba. mojej. « Na widok tej ręki piszącćj wspomniane słowa, zmieniła się twar
więcej podobnych podstron