0326

0326



VI. 13. 14.


SALOMEA: ZIEMOWIT I.


309


ciństwa nie przekroczyła, i z tego powodu straży nad relikwiami i kosztownościami otrzymać nie mogła. A w takim razie wzmiankę z r. 1268 można będzie odnieść tylko do córki Konrada I. Sam fakt wstąpienia jej do klasztoru skalskiego nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości; jasna bowiem rzecz, że tutaj pod opieką swojej siostry stryjecznej, założycielki klasztoru, mogła znaleść najodpowiedniejsze schronienie. Do tego dodać trzeba jeszcze uwagę, że w ten sposób tłomaczą się najłatwiej dalsze koleje życia Salomei Konradówny; inaczej bowiem, nie mogąc jej odszukać, choćby z pewnem prawdopodobieństwem, jako żony któregoś z książąt sąsiednich, ani też jako zakonnicy w którymkolwiek z innych klasztorów, musielibyśmy przypuścić, że wnet po r. 1238 umarła.

14. Ziemowit I.

Począwszy od r. 1228 występuje w licznych dokumentach Konrada I i innych wystawców syn jego imieniem Ziemowit. Wszędzie tam, gdzie wymieniony jest obok braci, następuje po Bolesławie i Kazimierzu (VI. 8. 10.). Tylko w trzech dokumentach z lat 1225 (1245), 1232 i 1233 Ł) wyprzedza Kazimierza; doku-menta te są jednak podrobione1 2), w jedynym zaś autentycznym 3), w którym wymieniony został przed Kazimierzem, przyczyna przestawienia da się szczególnymi powodami usprawiedliwić4). Natomiast stale wyliczają go dokumenty przed Ziemomysłem5), z czego wynika, że był starszym jego bratem. W zabytkach rocznikar-skich i kronikarskich nie zawsze ten porządek starszeństwa ściśle jest przestrzegany; i tak: Kron. Wielk.6) wymienia go przed Kazimierzem, a Rocz. Franc. krak.7) i Chroń, princ. Pol.8) przed Kazimierzem, a nawet i Bolesławem; trafnie natomiast Rocz. Wielk.9) i Rocz. Małop. w kod. Szam. i Kurop.10) tudzież Rodow. książ. poi. u) i Geneal. Płoc.12) stawiają go po Bolesławie i Kazimierzu.

Sprawa ustalenia daty jego urodzin wiąże się najściślej z drugą: czy niniejszy Ziemowit może być uważany za osobę identyczną z Ziemowitem starszym, którego poprzednio jako innego syna Konrada wyosobniliśmy (VI. 9.). Do dowodów tamże przytoczonych przydajemy jeszcze następujące:

Najpóźniejszą datą urodzin Ziemowita starszego, jak się okazało, jest rok 1209. Ziemowit ów był zatem tylko o rok młodszy od Bolesława (VI. 8. 9.). Przyjmując, że Ziemowit, występujący od r. 1228, jest tą samą osobą, co Ziemowit starszy, nie potrafilibyśmy wyjaśnić pytania, dlaczego nie o wiele starszy odeń Bolesław już w r. 1230 otrzymuje samoistne rządy w Sandomierzu, a później w Sieradzu i na Mazowszu, a nawet młodszy odeń Kazimierz już od r. 1231 występuje jako książę kujawski, podczas gdy Ziemowit ani wtedy, ani długo jeszcze potem żadnej dzielnicy od ojca nie dostał. Dochował się nawet dokument Konrada z 2 lipca 1236 r.13), w którym tenże raz jeszcze potwierdza Bolesława w posiadaniu Mazowsza, a Kazimierza w posiadaniu Kujaw, i dokładnie granice obu dzielnic określa; Ziemowit znowu tu nie jest wcale uwzględniony. Ziemowit starszy miałby w r. 1230 i 1231 co najmniej 21 i 22, a w r. 1236 co najmniej 27 lat; przyczyna pominięcia nie dałaby się tedy żadną miarą wytłomaczyć zbyt młodym wiekiem, gdyż Bolesław, uzyskując księstwo w r. 1230, a Kazimierz w r. 1231, z pewnością jeszcze 24 lat życia nie liczyli; musielibyśmy się chyba uciec do nieprawdopodobnego przypuszczenia, że Konrad dla jakichś szczególnych powodów, n. p. niechęci, krzywdził Ziemowita, upośledzając go wobec jego prawie równych mu wiekiem braci, a mianowicie też nawet wobec brata młodszego. Do takiego przypuszczenia nie ma dostatecznej podstawy, owszem, częste świad-kowanie Ziemowita (jednego) do r. 1224, a potem (drugiego) od r. 1228 na dokumentach ojca świadczy, że przebywał on (oni) w najbliższem otoczeniu ojca, i że stosunek jego (ich) do niego był najlepszym. Wszystkie te wątpliwości usuną się, jeśli przyjmiemy, że Konrad miał dwu synów Ziemowitów, z których pierwszy umarł r. 1224 lub wnet potem, a drugi urodził się na krótko przed r. 1228, gdyż wtedy pominięcie Ziemowita młodszego przy podziale dzielnic w latach 1230, 1231 i 1236 da się zupełnie wytłomaczyć jego niedojrzałym wiekiem.

1

K o d. d y p 1. M a I o p. II. nr. 402. 408. 427. — 2) Por. wyżej str. 291. — 3) K o d. d y p 1. P o 1. I. nr. 32. — 4) p0r. wyżej str.

2

292. — ») Kod. dypl. Pol. I. nr. 20; II. nr. 27; Kod. dypl. Mazow. nr. 11. 13. 14. 15. 179; Philippi, Preuss. Ukdbuch

3

nr. 75. 126. — 6) Mon. Pol. II. 573. — 7) Ibid. III. 47. — 8) Ibid. III. 541. — 9) Ibid. III. 13. — 10) Ibid. III. 172—174. —

4

U) Ibid. III. 283. - 12) Ibid. V. 994. — 13) Kod. dypl. Pol. II. nr. 20.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0010201 196 pośrzodku, pasie sie, obraca. Przypadł ek po za smreka; flinta lotkami nabita, a na wie
0010201 —    194    — tryumf, co za zaszczyt, zrobić czego nikt
0010201 98 Podobnie rychłem ranem zrywają się raz i drugi, poczem dopiero zapadają w miejscu, gdzie
0010201 198 DATA WIECZORU W SOPLICOWIE 6. Dała wieczoru w Soplicowie. Nareszcie trzeba z dawnych są
0010201 204 cach uczuł potrzebę spoczynku. Przez całą noc mało jednak spał. Rozważał całą rozmowę
0010201 8 ? 78 ? Abowiem nie jest to rzecz sługi rozkazować, Ale to co rozkażą strzedz i pilnie
0010201 196 ta communitas tres viros deoppido praedicto, quos scirent valentes et idoneos eligent,&
0010201 CAZIMIR U GRAND ROI DE POLOGNE POUR CELEBKER A CRAC0VIE LES NOCES DE SA PETITE FILIE 6LISAB
0010201 Fa. ( 160 ; Fa. FARA. Phara. Nosiciel owoców. Sługa Gedeona, który udał się z nim do r
0010201 Pr. ( 166 > Pr. Bog«i , służąc mu w nowości ducha u nie w starości liiery .(Isajae. Cap.
00102 B2805d720a3f852501694e34fead415 101 The OCAP seldom-used terminators can be moved to the end
Elementarz Marian?lski 00102 Tu, fal Jlomek, L Tlmkcu. u jest Romek i Ninka. 3 exxl/ulka kiaAa. I
85791 Skrypt PKM 1 00102 204 Przyjmując, że po złączeniu elementów wystąpi zgniecenie wysokości nier
IMG 20110518 00102 AGH Materiały do wyrobu ciągadełDIAMENT NATURALNY Stosowanie ciągadeł diamentowyc

więcej podobnych podstron