0381

0381



366


ZIEMOWIT; N. N.; ELŻBIETA.


VII. 17 a. 13. 1<J.


rzeczonego dokumentu, natrafiamy w każdym wypadku na szereg sprzeczności nie do rozwikłania; stąd wynikaT że dokument uznać trzeba za podrobiony. Przypuszczenie to da się tem łatwiej usprawiedliwić, że znamy go tylko z późnego zatwierdzenia Jana Olbrachta z r. łóOó; przyjmując zaś, że fałszerz oparł się tu na jakimś autentycznym dokumencie, będziemy musieli w każdym razie przypuścić, że tekst jego brzmiał w odnośnem miejscu: Anastazia... -una cum filiis nostris dilectis ducibus Wladislao et [Boleslao, filiis] Semomti, w7 którym to wypadku błąd w falsyfikacie będzie można nawet bardzo łatwo usprawiedliwić.

18. N. N.

Chroń, princ. Pol.x) nie zna żadnego potomstwa (non irnenio herodem) Kazimierza gniewkowskiego (VII. 12.); inne źródła podają o niem dokładne szczegóły. Janko z Czarnk.2) wyraża się: Qui (Kazimierz) licet plures filios liahuisset et filias, unus tamen Wladislaus (Albus)... et una filia, que... dud de Bosna data fuit in uxorem. remanserunt. Wiadomość tę powtarza za nim Długosz 3). Wynika stąd, że prócz Włodzisława Białego i Elżbiety Bośniaczki (VII. 19. 20.) Kazimierz miał jeszcze więcej dzieci, a mianowicie przynajmniej jeszcze jednego syna i przynajmniej jeszcze jedne córkę, które jednakowoż zmarły jeszcze za życia ojca; albowiem tylko o Włodzisławie i Elżbiecie wyraża się Janko: remanserunt.

W zeznaniu, złożonem w7 procesie polsko-krzyżackim z r. 1339 o napadzie Krzyżaków na Gniewków7 d. 23 kwietnia 1329 r.4), podaje Kazimierz5), iż wr czasie tego napadu znajdowmł się w Gniewkowie wraz z żoną i dziećmi (cum... uxore et pueris suis). Córka jego Elżbieta już wtedy wydaną była za bana Bośnii (VII. 19.); przyjmując zatem, ze u boku Kazimierza znajdowało się podówczas przynajmniej dwoje dzieci, i że jednem z nich był znany nam skądinąd Włodzisław Biały (VII. 20.), wypadnie wniosek, że z owych, wspomnianych na czele innych dzieci Kazimierza, przynajmniej jedno żyło jeszcze 23 kwietnia 1329 r.

W tymże samym procesie z r. 1339 świadek Antoni, szlachcic kujawski0), mówiąc o okrucieństwach Krzyżaków, popełnionych na Kujawach, podaje, że w czasie napadu na Kruszwicę Krzyżacy zabili quinque domicellos domini sui, domini ducis Kazimiri, którym na imię było: Wierzchosław, Janusz, Wacław, Floryan (imię piątego wyszło mu z pamięci). Ze względu na zwrot domicelli... ducis Kazimiri możnaby przypuścić, że to są właśnie owi nieznani skądinąd synowie Kazimierza; zważywszy jednak, że dwaj z nich, Wierzchosław i Floryan, noszą imiona nieużywane nigdy w rodzie Piastów, że tylko imię Wacława pojawia się współcześnie na Mazowszu jako imię jednego z tamtejszych książąt (zrodzonego z księżniczki czeskiej), a imię Janusza jest tam niewątpliwie dopiero późniejszym, oba zaś ostatnie imiona nigdy u Piastów kujawskich używanemi nie były, twierdzić możemy, że owi domicelli nie są to dzieci Kazimierza, tylko panięla z rycerskich domów, na dworze lub w wojsku Kazimierza służące. W procesie z r. 1339 sam Kazimierz składa obszerne zeznania o gwałtach krzyżackich; przypuścić można, że gdyby mu Krzyżacy byli naraz pięciu synów7 ubili, nie byłby o tym wypadku przemilczał; tymczasem w zeznaniu jego nie ma o tem żadnej wzmianki.

19. Elżbieta.

Prócz Włodzisława Białego (VII. 20.) wymienia Janko z Czarnk. 7) jedne tylko córkę Kazimierza gniewkowskiego, która przeżyją ojca, wydana za bana (dud) Bośnii. Imienia jej kronikarz ten nie zna; dopiero pierwszy Długosz s) w historyograbi naszej nazywa ją Elżbietą. Że informacya jego była trafną, dowodzi pismo papieża Jana XXII z r. 13253), który żonie Stefana Kotromanica bośniackiego w7yraźnie takie imię nadaje (Elizabeth principissa Bosnensiś).

Ze względu na datę jej zaślubin (1323 r.) przyjąć trzeba, że urodziła się nie później jak r. 1309; prawdopodobnie była tedy starszą od Włodzisława Białego, który w czasie około r. 1360 traci snąć młodą żonę,

1) Mon. Pol, III. 511. — 2) Ibid. II. 661. — 8) Hist. Pol. III. 306. 651. — 6) Co do tej daty por. wyżej str. 359. — 5) Lites I-. 281. — fi) Ibid. I-‘. 600. — I) Mon. Pol. II. 661. — 8) Hist. Pol. III. 606. — ») Farlati, Illyricum sacr. IV. 57.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0012101 234 wiecność, haj, nie długo. Nie przeżyjemy Gewontu, bo on nas syćkifc pochowa. Muru głowo
0012101 w polu stoczona, gdzie jeździe naszej łatwiejsze było zwycięztwo, ale musiano dobywać warow
0012101 115 którym stoją myśliwi. Odyniec ignoruje widać oszczekiwanite suki i nie pozwala się rusz
0012101 - 236 — ujemną stronę, ale nie uprawnia nas do potępienia całkowitego rośliny. Na ten sposó
0012101 242 chać ? Opowiedz mi teraz szczegółowo, co zaszło w tych dwóch dniach ? Wiem, źe w tak kr
0012101 •►ch-o<-<§$2:{ Nie mogąc znosić onych o sobie mów, przed starszym reguły swojej uskar
0012101 230 titiam habitom; Quando guidetn coram Nobis personaliter comparenles lionesti Sta--nisla
0012101 120 lecz Zbigniew Oleśnicki z ułomkiem kopii, zachodzi mu szlaki, i Dypoida zsadza z rumaka
0012101 ( 198) I Go. G o. GONORRHAEA. Znaczy pewny płyn zrządzający słabość człowiekowi, a kto
00121 ge08f5e71e20195f362e2605eea9911 122 Simpson & Keats by a trade-off analysis in the region
Skrypt PKM 1 00121 242 gdzie: 4SEJ kes-r- Ponieważ J = ad-1 64 warunek powyższy zapiszemy m1 <5
0012101 djvu ognipiór, pocenie się rąk. Pijak pozbędzie się nałogu, jeśli napije, się wody, którą z
0012101 Re . ( 200 ) Re. Justyna, Atenagora, Orygenesa, Euzebiusza i innych, jako też teraźnie

więcej podobnych podstron