288
Magistrów Cechowych był należycie zrewidowany, y aby zdrada iaka, fałsz, y oszukanie w haftowaniu, miasto srebra y złota Szychem lub niciami w pomienionym Towarze nie było, co PP. Haftarze Warszawscy, cum ad miniculo Spectabilis Magistratus uczynić będą powinni, od którego Towaru każdy lakowy przyjeżdżający do Warszawy, Seymowe do Skrzynki Cechowi według pro-portiey Towaru y uznania Starszych Cechowych zapłacić będzie powinien. Inquanlumby się zaś za uznaniem PP. Starszych w pomienionym Towarze, zdrada y fałsz iaki pokazał, tedy ten Towar przepadać ma, którego połowa Spectabili Magistralni, a druga Cechowi pomienionerou należyć ma, co się ma rozumieć, y onych jakichkolwiek osobach, tak tu w Warszawie mieszkających, iako y na każde ziazdy publiczne przyjeżdżających, którzyby Szych za Srebro przedawali, aby takowey roboty podey-rzaney nie przedawali, sub Confiscatione, y zabraniem oney per medictatem Ratuszowi, drugą Cechowi Ha-ftarskiemu.
Artykuł XXXVII.
Którybykolwiek z Towarzyszów kunsztu Haftarskiego do miasta Warszawy przywendrował, powinien się pytać do Starszego Towarzysza, tedy do Pana Starszego tegoż Kunsztu, a ieżeliby Się nieopowiednie ważył sieść gdzie u którego, tedy ma bydź karany pięcią Funtów Wosku.
Artykuł XXXVIII.
Inąuantumby którykolwiek z Towarzyszów zostaiący przy Dworach różnie, a przywrócił Się do Miasta na Robotę, tedy powinien Się pierwey Sprawić w Cechu , aby dla zgorszenia młodych, którzy także u Magistrów Swych nie wyterminowawszy czasu, zwykli z lakowych przykłady złe brać, z których przeszkodę wielką PP. Cechowi maią w Rzemiośle z ichże wzgorszenia, każdego takowego powinni karać Dziesiątkiem fontów Wosku, ieżeliby też nie był przychylny do napomnienia Cechowego, iako to z Szablą chodzić, lub w dzień lub też w nocy, takowy Piącią funtów Wosku ma bydź karany.
/
Artykuł XXXIX.
Inąuantumby który Towarzysz w nocy nie sypiał u Magistra, y Święta sobie czynił, takowy za każdy raz ma bydź karany Funtem Wosku, tak za Święto iako y za Noc y Magister powinien, ieżeliby Święto przypadło, a Towarzysz by Święcił powszedny dzień, takowemu Magister y Święto y dzień nierobotny powinien wytrącić, a według zwyczaiu niepowinien żaden Magister Towarzyszowi więcey dać na Śniadanie tylko grosz ieden.
Tom I 37