0022601

M ą. Ma. (170)

tanii wiosce bliskiej Jerozolimy; Chrystus miał szczególniejszą przychylność ku lej familii, i zEwangelii poznać można , ii częstokroć schranial się do ich domu z uczniami swemi. Gdy tam dnia jednego przybył, Marta przyjęła go z skwapliwością, i krzątała się usilnie , hy przygotować wszystko , co by potrzebne było do uczęstowania go. Marya zaś siedząc przy nogach Chrystusa słuchała słów jego. Marta udała się do Zbawiciela z użaleniem , iż siostra opuściła ją sarnę w zatrudnianiu się usługą domową: lecz Jezus odpowiedział jej *Marto troszczysz i za-» truduiasz około wiela rzeczy, aleć »tylko jedno jest potrzebne. Marya “najlepszą część sobie obrała, która » nia będzie jej odjęta. « Po niejakim czasie Łazarz zachorował, uwiadomiony o tćm Chrystus od sióstr jego, nie udał się od razu do niego, aż gdy wiedział ic już umarł, gdy tam przybył, Marya rzuciwszy się do nóg jego, rzekła: • Panie gdybyś tu był, brat » mój niebyłby umarł. « Zbawiciel kazał się zaprowadzić do grobu jego, wskrzesił Łazarza, i oddał go siostrom jego; na sześć dni wprzódy przed na-stępującemi wielkanocnerai świętami udał się Chrystus ostatni raz do Betanii , i poszedł na wieccrzą do domu Symona trędowatego , Marta mu usługiwała , a Łazarz był u stołu, Marya zaś wziąwszy funt balsamu Nar di spicati,    który jest najdroższy ze

wszystkich gatunków, wylała go na głowę i na nogi Chrystusa, które ocierała włosami swojemi. Tyle jest eo wiemy zEwangelii o życiu tej Maryi , o której nic więcej nic wspomina taż Ewangelia. Lucac. Cap. 10.

MARIA MAGDALENA, tak nazwana od miasteczka Magdala leżącego w Galilei przy morzu Tyberyady, była uzdrowiona od Chrystusa, który wypędził siedmiu czartów' z jej ciała, od tego czasu udała ona zupełnie się za Chrystusem i towarzyszyła mu we wszystkich jego drogach. Szła za nim na Kalwaryą, a będąc obecna złożeniu jego do grobu, powróciła do Jeruzalem, aby kupiła balsamu do namaszczenia jego ciała. Przez dzień następujący, który był Szabatu, bawiła w mieście ; dnia następującego, który był pierwszy w tygodniu, udała się w pierwszym ranku do grobu z innemi niewiastami, a nie znalazłszy ciała, pobiegła dać znać o tem Apostołom, i znowm powTÓciła do grobu. Ujrzała tam dwóch Aniołów, którzy ją zapylali o przyczynę jej płaczu, ona im odpowiedziała , iż wykradziono ciało jej mistrza i niewiedziała gdzie by je złożono. W tym samym czasie powracając, ujrzała Chrystusa stojącego , uie-wicdząc kloby on był, zapytał jej się czego by szukała ? Magdalena rozumiejąc, iż to był ogrodnik odpowiedziała mu: "Jeżeli ty wziąłeś go, po-» wiedz mi gdzieś go złożył, a ja go “przeniosę. « Chrystus rzekł do niej Maryjo? ona poznawszy go z głosu, rzuciła się do nóg jego chcąc je ucałować, ale Jezus dla umiarkowania jej prędkości rzekł do niej , iż miał jeszcze przez czas niejaki zostawać z nią, pierwej nim si^ oddali do ojca swego, i kazał jej by doniosła o tem, co jej oznajmiono braci jego, pobiegła nic-bawnie do Jerozolimy, i opowiedziała Apostołom, iż widziała Pana, ale oni nieehcieli temu wcale wierzyć, dopóki by nie była stwierdzona ta wiadomość inncmi świadectwy. Nic więcej pewnego nie wiemy o życiu Magdaleny, którą wielu bez fudamentu mieszają z niewiastą grzesznicą pokutującą, której nie wdadome imię, jak równie z Maryą siostrą Łazarza i Marty która wcale inna była. Math. C. 27.

MARTA. Mistrzyni. Siostra Maryi i Łazarza, z nimi wspólnie mieszkała w Betanii przy Jerozolimie; wnosić można z Ewangelii , że ona miała najpierwszc staranie domu. Gdy raz Zbawiciel przybył do jej domu, ona zatrudniając się przygotowaniem na przyjęcie onego, żaliła się na Maryą która przy nogach jego słuchała zbawień-, nych nauk jego, że zostawiła ją sarnę trudniącą się około przygotowania wieczerzy. Gdy Łazarz zachorował, o-bicdwic te jćgo siostry wyprawiły do Chrystusa z uwiadomieniem go o tem, który jednak do nich nie przybył aże już po śmierci jego. Gdy się udał do nieb , wyszła Marla przeciw zbliżającemu się Zbawicielowi, i mówiła mu: «Panie! gdy byś tu był obecny, brat » mój nie byłby umarł. « Chrystus odpowiedział «Brat twój zmartwychwsta-« nie « Marta na to odpowiedziała : "Wiem że on zmartwychwstanie w dzień » sądu « ale Chrystus rzekł do niej : "Ja ■•jestem zmartwychwstanie i życie, kto » wierzy we mnie żyć będzie, choćby "już i umarł, a ktokolwiek żyje i wieli rzy we mnie nie umrze na wieki, u Wierzysz to? « Marta odpowiedziała: u Tak jest Panie, ja wierzę że ty je-ii steś Chrystus syn Boga żywego, któ-■I ryś przyszedł na ten świat. « To powiedziawszy Marta poszła sekretnie dać znać siostrze swojej Maryi o przybyciu Chrystusa. Po wskrzeszeniu Łazarza, nie widziała się ona z Zbawicielem, aż znowu na sześć dni przed jego męką, w domu Szymona trędowatego, gdzie ona służyła do stołu Zbawicielowi, i gdzie Łazarz był jeden z biesiadujących. Autorowie Greccy i Łacińscy utrzymywali zawsze, iż ona umarła w^r Jerozolimie z bratem swym i siostrą, i że tam nawet są pogrzebie-ni. Jest to zatem rzeczą bajeczną w dziesiątym rozsianą wieku, jakoby Marta z siostrą i bratem przybyli do Pro-wancyi, co tym sposobem stać się miało , iż po śmierci Chrystusa, Łazarz z Martą i Maryą, wyprawieni od żydów na morze w statku bez wioseł i żagli, przybyli szczęśliwie do Marsylii , gdzie Łazarz był biskupem, a Marta się schroniła na osobność po nad rzekę Rodanu, na miejsce gdzie teraz jest miasto Toraskon. Magdalena zaś którą mieszają z Maryą , i że resztę dni swoich przepędziła na pustyni zwanej do tych czas święty Balsam. Lueae. Cap. 10. Joan. Cap. 11.

MASAL Przypowieść. Miasto pokolenia Aser, nad morzem nie daleko góry Karmelu, które było ustąpione Lewitom familii Gersona. Josi/e. Cap. 21.

MASCHIL. To słowo tłómaczone znaczy Rozum, znajduje się często w tytułach Psalmów, i oznacza tego, który naucza, i który daje do zrozumienia; czyli pienia nauczające. MASEREPHOT Piece. Miejsce Pa-

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0022601 202 brawszy, ledajako tyrać począł. Bo-nie było tego grzechu szkaradnego, któregoby on pope
00226 ?ff5d9dd7f87bcdc11138bd181d09bc 228 Baxlcy Figurę 7. Esample of Modified Shewhart Control Lar
0022601 djvu Rzezyckie 78, 106. rzucanie ziemi na grób 325, 326, 327, 339—343. — gałązek lub kamien

więcej podobnych podstron