0929DRUK00001711

PRZEDMOWA.

Nazwa astronomji sferycznej pochodzi od sferycznego, t. j. kulistego kształtu sklepienia niebieskiego, na ktorem widzimy'gwiazdy. Przedmiotem jej badan są zmiany położenia ciał niebieskich % zględein pewnych punktów i łinij, które na sklepieniu tern wyznaczyć można. Jaka jest prawdziwa natura .sklepienia niebieskiego, jest dla astronomji sferycznej sprawą obojętną, rola jego bom iem btyla taka sama wówczas, §fly je uważano za zjawisko materjalne, jak i obecnie, gdy wiernym że jest zjawiskiem optycznem.

Astronomja dawniejsza była prawie wyłącznie astronomją sferyczną; dopiero głębsze wniknięcie w znaczenie zjawisk, za-ehodzą-cych na •sklepieniu niebieskiem, dało początek innym działom astronomji. To podstawowe znaczenie, które astronomja sferyczna miała w historji astronomji, zachowała ona i obecnie, stanowiąc, podstawę studjów astronomicznych. Że zaś z'drugiej strony na astronomji sferycznej opierają się wszystkie zasto sowama praktyczne astronomji, więc jest ona ze wszystkich dziedzin astronomji najbardziej popularną w tern znaczeniu, iż przy różnych studjach specjalnych brana być musi- w rachubę częściej i w zakresie obszerniejszym, niż np. mechanika niebios lub astrofizyka.

Pomimo to niema obecnie w języku polskim żadnego podręcznika astronomji sferycznej. Jedyna książka polska, poświęcona temu przedmiotom i, miano wielb Astronomja sferyczna, napisana przez prof. Wacława Laskę (wydana we Lwowie w r. l&ffPst obecnie zupełnie wyczerpana. Był to zresztą podręcznik bardzo zwięzły, w którym astronomja sferyczna traktowana była jedynie jako nauka pomocnicza do studjum geodezji na politechnice lwowskiej. Prócz tego astronomji sferycznej