942991 01
175
CHEM1ZM ODDYCHANIA
stale, powietrze dopływające przechodzi przez gazomierz, powietrze odpływające przez naczynie z ługiem barowym i przez drugi gazomierz (Pettenkoffer). W obydwu przyrządach ubytek tlenu i znaleziona w pochłaniającym ługu ilość C02 dają nam miarę przemiany oddechowej w czasie danym.
Przy oznaczeniu samego oddychania płucnego, badany osobnik oddycha przez rurkę rozdwojoną: jedno ramię tej rurki jest zaopatrzone wentylem wpuszczającym, drugie wypuszczającym powietrze. Powietrze wdychane przepływa przez jeden, wydychane przez drugi gazomierz; ruch osi gazometru wydechowego przenosi się na górny koniec rurki gumowej, której koniec dolny połączony jest z dolnym końcem pipety, wypełnionej cieczą. Górny koniec pipety komunikuje z gazomierzem wydechowym: w miarę obrotu osi obniża się poziom cieczy w pipecie, gdyż ciecz z rurki wypływa: przy tern wstępują do pipety stopniowo próbki gazu z gazomierza. Analizując próbę gazu, zawartą w pipecie i odczytując na gazomierzach objętości przypływu i odpływu gazu w czasie doświadczenia, otrzymujemy dane, potrzebne do obliczenia wymiany gazów (przyrząd Zuntza i Gepperta).
Przyrządów komorowych używamy do mierzenia przemiany oddechowej w dłuższych okresach czasu; w krótkich są one niedokładne z powodu wielkiej objętości komory, wobec której zmiany, zachodzące wskutek oddychania, w krótkich okresach są nieznaczne. Przyrządy, mierzące samo oddychanie płucne są dokładne i w okresach krótkich; możemy niemi mierzyć objętość oddychania w danym czasie, oznaczać skład powietrza wydychanego, oraz notować głębokość i częstość oddechów graficznie. Dlatego nadają się one więcej, aniżeli przyrządy komorowe, do badania spraw wymiany oddechowej i zależności ich od wpływów krótkotrwałych, pracy, temperatury, ciśnienia i t. p.; natomiast tamte wykazują nam lepiej wpływ odżywiania na wymianę i przemianę gazów', objawiających się dopiero w okresach dłuższych.
Stosunek objętości wytworzonego przez organizm C02 do zużytego przezeń tlenu nazywamy współczynnikiem oddechowym. Wartość jego zależy od reakcyj, jakie się w organizmie w danym okresie odbywają: tak przy spalaniu glikozy
C6 HV2 06 + 6 Q.ż = 6 C02 + 6 H.,0
Ca
stosunek wynosi 1, natomiast przy spalaniu kwasu stearynowego ^"18 ^86 ^2 26 = 18 C 02 -j- 18 U2 O
wynosi tylko 18/2e = 0'69.
W normalnym organizmie wyższych zwierząt ssących, w których jednocześnie odbywa się spalanie węglowodanów, tłuszczów, białka, oraz syntezy częściowe tych ciał, przeciętna wartość współczynnika oddechowego wynosi 085, przy karmieniu tłuszczami około 0‘75, przy karmieniu węglowodanami około 0'9.
W całości przemiany oddechowej rozróżnić możemy pewne
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
942993 01 177 CIIEMIZM ODDYCHANIA TABLICA 1. Temperatura d 1 a 0, X2
942995 01 179 CHEMIZM ODDYCHANIA omówimy tu tylko ważne dla nauki o oddychaniu związki ulegające dy
942997 01 181 CHEMIZM ODDYCHANIA Hemoglobina tworzy z dwutlenkiem węgla również dysocyu-jące połącz
942999 01 183 CHEMIZM ODDYCHANIA wnętrzem manometru wynosi v, przyrost ciśnienia p, temperatura ł,
942913 01 CHEM1ZM ODDYCHANIA 197 cznego, gdyż ciśnienie tego gazu w powietrzu jest nieznaczne wobec
112c21 „Rodzaj” oddychania a temperatura powietrzaOddychanie przez nos: I—■ — Temperatura
skanowanie0004 d) Ćwiczenia w oddychaniu: • Przetaczanie powietr
112c22 „Rodzaj” oddychania a temperatura powietrza Oddycfcaśe przez *>$: T W -W OMyrhwn ptzez ust
942998 01 182 JAKÓB PARNAS niego przyrządu analitycznego, gdzie kolejno pochłaniamy C0t ługiem, 0t
942993 01 WYMIANA MA1ERYI 1 ENERGII U ZWIERZĄT 477 TA BELA XV. Pożyw iemie dzienne w grm. Rozkład
więcej podobnych podstron