Magazyn68801

Magazyn68801



780


CZAS FRACY

ny. W pierwszym okresie po jej uchwa-łeniu ratyfikowana była jedynie przez państwa mniejsze (Czechosłowacja w r. 1921, Grecja w r. 1920, Rumunja w r. 1921, Bul-garja w r. 1922). W późniejszym okresie do ratyfikacji tej przystąpiły: Portugalja, Luksemburg w r. 1928, Litwa w r. 1931. Austrja, Belgja, Hiszpanja, Francja i Italja ratyfikowały tę konwencję warunkowo, uzależniając wprowadzenie jej w życie od ratyfikowania jej również przez inne państwa, — warunek najtrudniejszy do urzeczywistnienia w razie jednoczesnego stawiania go przez kilka państw zainteresowanych. Wyraźnie wstrzymały się od ratyfikacji przedewszystkiem: W. Brytanja ze względu na niedostateczność niektórych przepisów konwencji dla objęcia wszystkich wyjątków, przewidzianych w angielskich umowach zbiorowych, oraz Szwecja i Szwajcar ja także ze względu na odmienność pewnych odchyleń ustawowych w porównaniu z przepisami tej konwencji.

b) O 40-godzinnym tygodniu pracy. Z chwilą pogłębiania się kryzysu światowego weszła na porządek dzienny, jak w krajach poszczególnych, tak na terenie międzynarodowym, sprawa dalszego skrócenia c. p., czyli 40 godzinnego tygodnia pracy. Inicjatorem tej sprawy na gruncie międzynarodowym były organizacje robotnicze, przedewszystkiem brytyjskie, oraz rząd włoski. Sprzeczności między poszczególnemi krajami i grupami zainteresowanemi były wszakże tak znaczne, że uchwalenie konwencji międzynarodowej o 40 godzinnym tygodniu pracy dla całego przemysłu okazało się nie-ziszczalne. Osiągnięto porozumienie — dn. 25 czerwca 1935 r. — jedynie na płaszczyźnie znacznie zwężonej. Uchwalono, mianowicie, projekt konwencji ramowej, która przewiduje konwencje odrębne w razie stosowania jej dla poszczególnych działów przemysłu. Konwencja o 40 godzinnym tygodniu pracy zawiera tylko przepis, stwierdzający konieczność wprowadzenia 40 godzinnego tygodnia pracy i przystosowywania tej zasady stopniowo do całego przemysłu. Zawiera ona nadto wyraźny przepis o obowiązku nieobniżania płacy w związku ze skróconym c. p. Dotychczas przyjęto jedynie konwencję o 40-godzinnym tygodniu pracy w zautomatyzowanych hutach szkła butelkowego. Projekt konwencji przewiduje pracę na 4 zmiany, przeciętny 42-godzinny tydzień pracy, najwyżej 8-go-dzinny c. p. dziennej każdej zmiany. Polska uzależniła przystąpienie do konwencji

0    40-godzinnym tygodniu pracy od jednoczesnego ratyfikowania jej przez państwa współzawodniczące z Polską na rynkach międzynarodowych.

c)    W przemyśle węglowym. Sprawę c. p. w przemyśle węglowym wprowadziła na teren międzynarodowy W. Brytanja, która za jeden ze środków walki z kryzysem węglowym uważa ujednostajnienie warunków pracy w górnictwie węglowem Europy. W praktyce owo ujednostajnienie oznacza przystosowanie norm c. p. państw kontynentalnych do krótszych norm tego czasu, obowiązujących w W. Brytanji. Długotrwałe dyskusje i liczne głosowania przeprowadzone na węglowej konferencji przygotowawczej w celu ustalenia normy c. p., przekonały jednak, że wysuwana przez Anglję norma 7*/a-godzinnego dnia pracy nie ma widoków przejścia. Jako podstawę dyskusji wzięto tedy czas wyższy, który też został przyjęty. Dn. 28. V. 1931 roku uchwalono projekt konwencji w sprawie ograniczenia c. p. w kopalniach węgla, która w art. 3 ustanawia, że za czas obecności w kopalniach podziemnych uważany jest okres od chwili, gdy robotnik wchodzi do klatki celem zjazdu, do chwili, gdy z niej wychodzi po dokonanym wyjeździe. Czas ten ustalono na 7 godzin 45 minut. Konwencja ta wchodzi w życie w 6 miesięcy po ratyfikowaniu jej przez conajmniej 2 państwa z pośród następujących: Niemcy, Belgja, Francja, W. Brytanja, Holandja, Polska, Czechosłowacja. Dotychczas żadne z państw węglowych do konwencji tej nie przystąpiło, natomiast, wobec trudności, wysuwanych przez Anglję i Belgję, uchwalono w styczniu 1935 r. zmianę tej konwencji (podwyższenie c. p. do 8 godzin dla pewnych kategoryj robotników).

d)    W handlu i biurowości. Międzynarodowa Konferencja Pracy z r. 1930 uchwaliła projekt konwencji o c. p. w handlu

1    w biurowości. Konwencja ta ustala 48-godzinny tydzień pracy dla pracowników umysłowych w handlu i biurowości. Przewiduje możliwość rozkładu c. p. w pewnych wypadkach na okres dłuższy, niż tydzień, z zastrzeżeniem nieprzekroczenia jednak normy 10 godzin dziennie. W lipcu 1936 r. konwencja ta ratyfikowana była przez 9 państw.

2. O pracy nocnej, a) Kobiet i młodocianych. Na pierwszej Międzynarodowej


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Elektryczne ogrodzenia pas W pierwszym okresie po zainstalowaniu ogrodzenia należy obs dopóki nie na
0000001 24 W pierwszym okresie po usunięciu unieruchomienia podejmuje się ćwiczeń czynne w odciążeni
Magazyn68201 774 CZAS PRACY ny. To też dzień taki przypada w państwach europejskich na niedzielę
DSCN4133 (3) Wzrost i przyrost grubości Kulminacja przyrostu grubości występuje z reguły w pierwszym
56672 P1080379 (2) EA w badaniach żywności Po raz pierwszy rola dźwięku przy ocenach jakości żywnośc
IMAG1543 Podorywka Pierwsza orka po zbiorze przedplonu w okresie letnim. CEL: •    pr
Image432 wanym na wejście BI. Pierwszy impuls po starcie ma czas trwania około 10% dłuższy niż pozos
Czas wykonania zobowiązania - w pierwszym rzędzie wynika z natury zobowiązania, po drugie z woli str
42254 ScannedImage 6 (7) Wprowadzenie Okres po rok 150 to czas życia dwóch pierwszych pokoleń chrześ
Obraz (11) 194 DYDAKTYZM społeczny i kształt artystyczny nie zanikły po pierwszym okresie rozwojowym
Średni czas (w miesiącach) od uzyskania dyplomu do podjęcia pierwszej pracy po uzyskaniu dyplomu dla
Śniadanie to pierwszy posiłek po najdłuższym okresie odpoczynku w ciągu doby, tak więc konieczne jes
Image432 wanym na wejście BI. Pierwszy impuls po starcie ma czas trwania około 10% dłuższy niż pozos
Obraz7 (71) -140°C. Czas suszenia do pierwszego ważenia wynosi zwykle 1-2 godziny, a następnie po 3
DSCN9241 Po pierwszym okresie, gdy choroba może 1 przypominać przeziębienie, następują  charakt

więcej podobnych podstron