Magazyn6�401

JEMEN — JERZY II, KRÓL HELLENÓW

całych zwalczają siebie wzajemnie i na tem tle wybuchały nieraz poważne powstania i rozruchy. Panująca dynastja, pochodząca z rodziny Kasim Rassi, należy do sekty zeiditów. Dom ten panuje od mniej więcej 250 lat.

W starożytności J. był jednym z głównych ośrodków handlowych pomiędzy Wschodem a Zachodem, pomiędzy Azją a Afryką i Europą. Dawniej w Europie uważano, że większość wonności wschodnich pochodzi właśnie z J.; opowiadano sobie jednocześnie dziwy o niezmierzonych bogactwach tego kraju. To też niejednokrotnie próbowano go zdobyć. Najeżdżali go Abisyńczycy, Grecy (za czasów Aleksandra Macedońskiego), Persowie, Rzymianie i Turcy. Panowanie tureckie trwało z przerwami od 1517 aż do wojny światowej.

J. jest rządzony teokratycznie, gdyż król (imam) jest jednocześnie monarchą i duchownym. Administracja również oparta jest na ustawach religijnych (na szeriacie). Obecny imam, Jahia Hamid ad-Din Mota-wakkil, panuje od 1904 r. (urodzi! się w 1876 r.) samowładnie. Jest on znany ze swego fanatyzmu i wrogiego stosunku do wszelkich reform społecznych. Natomiast zwraca specjalną uwagę na rozwój sił zbrojnych, aby być w stanie obronić swoje państwo przed zaborczością państw obcych. Obcokrajowcom wolno zwiedzać kraj (z wyjątkiem portów) tylko za osobistem zezwoleniem imama.

Anglja i Włochy walczą o wpływy polityczne w J. Imam Jahia jest rywalem króla Arab j i Saudyjskiej (Hedżas i Nedżd), Abdul-Aziza Ibn Sauda, z którym walczył w 1934 r. i został pokonany. W roku ubiegłym J. przystąpił do paktu „braterstwa i przyjaźni arabskiej", zawartego pomiędzy państwem Saudji i Irakiem.

Literatura: Annuaire du monde muzułman. Parts 1929. — Arabia Handbooks prepared under the direction of the historical secłion of the Foreign Office Nr. 61. London 1920

Wassan-Cirej Diabagi.

Jerzy II, król Hellenów.

J. II urodził się w Tatoi koło \ten dnia 20. VII. 1890 r. jako syn ówczesnego następcy tronu ks. Konstantyna i Zofji Hohenzollern (siostry cesarza Wilhelma II), a wnuk Jerzego I (1863—1913), pierwszego króla Grecji z duńskiej dynastji

Schleswig-Holstein-Sonderburg-Gliicksburg. Po skończeniu studjów wojskowych w Niemczech i Anglji, J. II brał udział w wojnach bałkańskich 1912—13. Zostawszy następcą tronu z chwilą objęcia rządów przez króla Konstantyna w 1913 r., nie objął ich po zmuszeniu przez Koalicję Konstantyna I do wyjazdu w 1917 r., lecz towarzyszył ojcu na wygnaniu i powrócił wraz z nim do Grecji w 1920. Dopiero po abdykacji Konstantyna, 27. IX. 1922 r., J. ii wstępuje na tron, ale tylko na 15 miesięcy, rządząc w tym okresie czysto nominalnie, gdyż istotną władzę sprawowała dyktatura lewicy wojskowej, jaka właśnie spowodowała abdykację Konstantyna I. Dyktatura ta zmusiła również J. II do wyjazdu z Grecji 19. XII. 1923, poczem 25. III. 1924 r. proklamowana została republika. J. II wygnanie spędzał zrazu w Rumunji (w 1921 r. poślubił ks. Elżbietę, córkę Ferdynanda I, a siostrę obecnego króla Karola II, który znów ożeniony był z ks. Heleną, siostrą J II — oba te małżeństwa zostały rozwiązane), później zaś głównie w Anglji, gdzie znakomicie uzupełnił swe wykształcenie polityczne, przyswajając sobie idee rządzące w tym kraju. Z wygnania utrzymywał kontakt ze swymi zwolennikami, zwłaszcza partją ludową Caldharisa, zalecając jej umiar i lojalność. Rojaliści greccy zwolna odzyskiwali utracone pozycje, przygotowując powrót monarchji. J. II zapowiadał zawsze, że powróci do Grecji nie jako król jednej partji, lecz wszystkich Greków. Rozstrój republiki pogłębiany przez wybujałe namiętności stronnictw, spowodował upadek wpływów lewicy republikańskiej i Wenize-losa. Bezustanne tarcia i niepokoje znużyły społeczeństwo, które zaczęło w powrocie monarchji widzieć gwarancję stabilizacji i równowagi społecznej i gospodarczej. Dzięki energji gen. Kondilisa, który z republikanina stał się monarchistą, restauracja nastąpiła jeszcze szybciej, niżby to przygotowali legalni rojaliści Caldharisa: Kondi-lis po zwyciężeniu rewolucji lewicowej w marcu 1935 opanował sytuację tak dalece, że Zgromadzenie Narodowe 10. X. 1935 r. uchwaliło przywrócenie monarchji, a potwierdził to ogromną większością głosów plebiscyt 3. XI., wobec czego J. II powrócił wśród entuzjazmu mas do Aten 25. XI. Natychmiast po powrocie podjął się wielkiego dzieła uspokojenia namiętności politycznych w kraju i pogodzenia stronnictw,

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Magazyn6?501 JERZY II, KRÓL HELLENÓW — JERZY V, KRÓL WIELKIEJ BRYTANJI 841 w imię wspólnej pracy
Magazyn64401 840 MAJĄTEK PAŃSTWOWY wienie i oszacowanie majątku Państwa Polskiego zostało dokona
45 raźnem nadmienieniem, ii papierów żadnych, ani gotowizny nie widziano; na tem więc Akt niniejszy
Magazyn6R301 505 POLSKA Konflikty na tem tle, zaostrzone sporami protokólarnemi o tytuł przedstaw
Jerzy Pyjiak Król i Korona Cierniowa AOCIILA VOLAN5 II Kult relikwii we Francji Kapetyngów
Magazyn66501 * KAROL I, KRÓL RUMUNJI — KAROL II, KRÓL RUMUNJI61 skie wkroczyły do Bułgarji, zmu
Magazyn66601 62 KAROL II, KRÓL RUMUNJI — KAROLINY ksandra jugosłowiańskiego zhcieśnił stosunek s
page0809 801Saint-Germain-en-Laye — Saint-Hilaire z dworem swym Jakób II, król angielski, przez dwan
P1020069 Karol Łysy, cesarz 46 Karol IV, cesarz 46 Karol I, król Anglii 51,74 Karol II, kr
DSC08163 I 154 I znalazły z podziwianiem. Ii król jegomość był pieniem. Skoro się to rozgłosiło, Co
X. 2. BOLESŁAW JERZY II (ż. EUFEMIA). 455 że tekst obu odezw znamy tylko z transumptu notaryalnego,
456 BOLESŁAW JERZY II (ż. EUFEMIA) X. 2. że oba te imiona znajdowały się na rzeczonym nagrobku. Nies
X. 2. 3. BOLESŁAW JERZY II (ż. EUFEMIA); ZIEMOWIT III. 457 sprostowana wiadomość Narbutta o nagrobku
KSE6153 II L59 507 1649 eie WMMć na trzymanie tego Opactwa Królewiczowi IMoi pozwolili Doznawszy Kr
KSE6153 II L60 7081653 raz za uciekającemi, i na kilka mil pole okrył trupem Tatarskim. Potem Król
Magazyn6
3701 529 BRYTANJA WIELKA i lekkomyślny król, umiał utrzymać dobre stosunki z parlamentem

więcej podobnych podstron