page0217

page0217



213

na siebie atomów elektrycznych, z których jedne posiadają ładunek dodatniej, drugie ujemnej elektryczności; oddziaływanie zaś owo zawisło nie tylko od odległości wzajemnej atomów, lecz także od zmian w ich względnej chyżości. Jednak to zapatrywanie, opierające się na Newtonowskim dynamizmie, a więc uznające możność działania sił in distans, nie doznało w nauce przyjęcia życzliwego. Helmholtz wystąpił w r. 1881 z twierdzeniem, że prawa elektrolizy, wskazane przez Faradaya, prowadzą konsekwentnie do przypuszczenia, że ładunek elektryczności, odpowiadający wartościowości atomu chemicznego, jest stały i niezmienny, że jestto ąuantum, zdolne do istnienia samodzielnego. Ten ładunek elektryczny nazwał Helmholtz »atomem elektrycznością a Johnstone-Stoney »elektronem«, która to nazwa powszechnie się przyjęła.

Nie długo potem wystąpił szwedzki chemik Svante Arrhe-nius w r. 1886 ze swą teoryą dyssocyacyi elektrolitycznej i to pod wpływem poglądów Van’t Hoffa na ciśnienie osmotyczne w roztworach, np. cukru w wodzie rozpuszczonego. Van’t Hoff na podstawie termodynamicznych rozumowań doszedł do wniosku, że stan ciała w wodzie rozpuszczonego wykazuje podobieństwo wielkie do stanu gazowego, i że prawa, którym gazy podlegają, jak prawo Boyle-Mariotte'a, Gay-Lussaca, Avogadra wprost można stosować do ciała rozpuszczonego w wodzie i w innych rozpuszczalnikach, ale tylko wówczas, gdy roztwór jest bardzo rozcieńczony. Na tej podstawie można oznaczyć ciężar cząsteczek ciała rozpuszczonego. Raoult i inni chemicy poczęli robić próby w tym kierunku; okazało się, że wiele ciał zgadza się z prawem Van’t Hofla, ale niektóre rozpuszczone w wodzie sole, kwasy, zasady nie stosują się do praw gazów, a wielkości ciężaru cząsteczek byłyby odmienne od ciężarów, które na innej drodze wypośrodkowano. Wówczas Svante Ar-rhenius wystąpił z twierdzeniem, że tylko te roztwory nie stosują się do teoryi Van’t Hoffa, które są elektrolitami, które przewodzą prąd elektryczny, czyli w których według teoryi Faradaya istnieją swobodne jony. W dalszym ciągu badań swych nad tym problemem przekonał się Arrhenius, że rozszczepienie (dysocyacya) cząsteczek ciała rozpuszczanego na jony nie dzieje się dopiero wskutek prądu, do cieczy wprowadzonego, ale że ono się dokonywa pod wpływem samego roz-

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
kryształy jonowe jony (kationy i aniony) oddziałują na siebie siłami elektrostatycznymi liczba jonów
kryształy jonowe jony (kationy i aniony) oddziałują na siebie siłami elektrostatycznymi liczba jonów
Zadanie 16.1. (0-1) Powstałe w wyniku rozpadu jądra radonu i helu oddziałują na siebie silami elektr
kryształy jonowe jony (kationy i aniony) oddziałują na siebie siłami elektrostatycznymi liczba jonów
która jednoznacznie opisuje pole elektrostatyczne: ajładunek próbny to ładunek dodatni o wartości b.
e5 kolokwium / I I*ES 1. Na walcu metalowym o długości / i promieniu /gtomiul/ony ładunek dodatni Q.
DSC00979 Flat Jak wynika z budowy atomowej materii, w bryle dielektryka występują ładunki dodatnie&n
DSC00979 (8) Jak wynika z budowy atomowej materii, w bryle dielektryka występują ładunki dodatnie&nb
Resize of65 Dodatkowa zabudowa urządzeń elektrycznych czy elektronicznych, których działanie może wp
page0202 — 188 leży, przyjmie na siebie ciężar lego nadzoru. Trzeba się też postarać o odpowiednie z
page0202 198 Na ten okres przypadają także pierwsze spostrzeżenia elektrolityczne, zrobione w pierws
page0204 200 dokładniej wpływ ośrodka na natężenie sił elektrostatycznych, działających między ciała
page0217 213 rozłożona na wodor i tlen; jeżeli się zaniknie następnie ów wodor i tlen w rurce z grub
page0223 213 po za obrębem czaszki. Nie wnika ona w mózg rzecby można, ale rozkłada się jak obrus na
page0228 225 zdolnościami i pilnością, i zwrócił na siebie uwagę arcyksięcia Austryjackiego Maksymil
page0264 *56Roraty— Rosa u siebie roraty. Świeca siódma na środku ołtarza wyższa nad inne wystawia N
page0283 279 Podzielmy sobie wszystkie dobra, których pragnąć może nasza wola, na dobra zewnętrzne i
Resize of65 Dodatkowa zabudowa urządzeń elektrycznych czy elektronicznych, których działanie może wp

więcej podobnych podstron