page0251
245
PAKMENIDES PRZECIW HERAKLITOWr.
co wyrazić chce poeta, że myślenie nie różni się od swego przedmiotu, bo zawsze przedmiotem myślenia jest myśl 1).
Nie trudno domyśleć się, że druga droga jest właśnie tą, którą postępował Heraklit. Ze o nim myślał poeta, widać z wierszy 52—56: obyś nigdy się nie nauczył tego, że istnieje to, co nie jest; od tćj drogi badania, zawsze odwracaj swoje myśl, ani nie daj się zwyczajowi pociągnąć na tę wielce uczęszczaną drogę, byś dzierżył ślepy wzrok i głuchy słuch i język niemy i t. d. 2). Tutaj alluzya do Heraklita jest nader widoczną. Wszak Efezyjczyk w niezliczonych zwrotach wygłosił zasadę swego systemu, że to samo jest i nie jest, a właściwie nic zgoła nie jest, lecz wszystko powstaje i przechodzi. Przeciwnie Parmenides: to co jest, jest, a co nie jest, nie jest. Nie można jaskrawszćj pomyśleć antytezy. A jak Heraklit zdanie, jakoby jedne rzeczy były a drugie nie były, uważa za mniemanie tłumu, głuchego i nierozumnego, tak na odwrót Parmenides, niejako wet za wet oddając, nazywa Hera-klitczyków »podobnymi do głuchych i ślepych, nawet szalonymi, dla których być i nie być, to samo jest i nie to samo, a wszechrzeczy droga napowrót do siebie wraca* 3).
0 Zob. V. 33—40:
Et ó ary', iywv eęiia, xóutacu de <jv fiv&ov rtxovaaę, amtfj odol fiovvai dt^tjaióę eiai vot~accr rj fikv, 0 7iwę rt xai wę oi’x far* fiij tlvai Jleidorę tan xllevfroę, aAtj&elrj yaę 07trjdel‘ r d‘ wę ovx fariv Te xat ypewv ćar* pij eirnt,
Trtv drj Toi 7tavctnei(Ha. t'/i/iev ataę7ióv,
ovre yaę ńv yroi/ję to ye /irj śóv, ov yaę eęixzóv, ovtc (fęaaatę. To yd(j avzo voeiv iotiv Te xał tlvat
2) Zob. V. 52-57.
3) Zob. V. 45—51. Pierwszy Steinhart odgadł, źe tutaj mowa o Hera-klicie i jego zwolennikach (Encyldopedya Erscha i Grubera, artyk, Parmenides); potem obszernie Bernays dowiódł (Gesammelte Abhand. Tom I. str. 62); potwierdził Windelband (Gesch. der antik. Naturw. und Philos. str. 152). Ostrzega bogini poetę przed drogą, po którćj błąkają się śmiertelni chwiejni (właściwie dwugłowi, <)ixoai’ut) nic nie wiedząc (en)oTeę ov<)tv). Potem tak dalój ciągnie: »oni niesieni są, głusi zarazem i ślepi, zdumieni, plemię nierozumne; być i nie być uchodzi im za to samo i nie to samo, a wszystkich rzeczy droga napowrót do siebie wraca*. Liczne do Heraklita alluzye widoczne są w tekście greckim, V. 48 i nast.
o* di ęaęeyyTcu
ttbięol oiiwę TvęXol te, Te&rnóteę, dx(jiTct ęvka,
http://rcin.org.pl
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
64703 Image 40 śnicjsze oznaczają co innego w okresie późniejszym. Język staropolski znacznie różni
page0221 211 ■wiek, co do istoty swej, różni się od zwierząt, gdyż nietylko żyje i czuje, lecz jest
page0276 274 PŁATOM. giczne w nim znajdujące się prawie nie różnią się od sokratesowycb; Ze 11 er do
img2 (9) Co to jest transakcja f W praktyce często nie udaje się implementować pojedynczych instiukc
IMG197 (2) pilnuj braciszka, nie oddalaj się od domu» *. Starsi odeszli8, a córka zapomniała o tym,
page0149 co, aby je zapoczątkować. Sam zdrowy rozsądek uznaje, że ..więcej nie może pochodzić od mni
page0202 194 Summa teologiczna wiem mówi, (Homil. I iti Hexaem), że Mojżesz rozpoczął swe opowiadani
page0215 205 tencyą, która się w ciele rozwija w organizm. Jako organiczna siła różni się od sił fiz
page0224 222 nowanie, które tylko rok jeden trwało. Wszystkie jego postępki nie podobały się Panu, a
page0234 224 psychologicznych, skoro nie przypuszcza, że zjawisko duchowe z istoty swej różni się od
kat C 67 PODRĘCZNIK KATEGORIA C • mającego co najmniej 25 lat, którego model nie jest produkowany od
Hans-Herman Hoppe, Misesowskie argumenty przeciwko Keynesowi 13 nie powstrzymali się od konsumpcji d
więcej podobnych podstron