page0034

page0034



24 ŚINE'AR-BABILONJA

marańczowych, oliwnych, migdałowych i figowych; natomiast ogromne obszary, pozbawione wilgoci, stanowią przez 3A roku wyschły step, zamieszkiwany jedynie przez plemiona koczownicze, którego monotonję urozmaicają niemało liczne pagórki i wzgórza.

Tej rozmaitości krajobrazu nie posiada natomiast część południowa, drak-Sine'ar. Żadne wzgórze nie upiększa tam widoku. Gdzie tylko oko dotrzeć może, wszędzie step lub pustynia nieuprawna, a co gorsza w znacznej części pokryta bagnami. Tak jest dzisiaj; w starożytności jednak Sinear wskutek perjodycznych wylewów Eufratu i Tygru, a także dzięki sztucznej kanalizacji, był bardzo urodzajny, gdyż wszystkie te grunta powstały dzięki tłustemu namułowi Eufratu i Tygru, a pracowitość mieszkańców podnosiła jeszcze naturalną żyzność gleby. Za świadectwem Herodota (I, 193) plon przynosił 200—300 ziaren z jednego, a kłos pszenicy i jęczmienia miewał cztery palce szerokości. Dzisiaj wszystko się zmieniło. Tylko kilka większych miast (jak Mosul, Bagdad, Basora) obok szeregu pomniejszych miasteczek i osad, zamieszkałych przez Arabów, prowadzi dość nędzny żywot, podczas gdy tysiące zgliszcz i rumowisk, zwanych z arabska tell (liczba mnoga tulul), rozsianych po niżu babilońskim, są wymownem świadectwem, że ziemie te były kiedyś bardzo ludne i bogate.

Kraina Sine'ar, późniejsza Babilonja, przez cały przeciąg swego historycznego istnienia, była przedmiotem ciągle ponawianych walk między plemionami górskiemi Elamu, Persji i Azji Mniejszej z jednej, a semickimi Be-duinami pustyni syryjsko-arabskiej z drugiej strony. Oto krótko zebrana treść całej historji tego zakątka ziemi, który był może kolebką ludzkości.

Tu w południowej części kraju (ryc. 43), zwanej Sumer, mieściły się najstarsze, historycznie znane i z powodu religijnych mitów święte miasta Sumerów, takie jak: Er idu ( = Abu Śahrein), Ur (= el-Mukaj jir), Larsa ( = Senkere), Uruk ( = Warka), Lagaś ( = Telló), Umma ( = Góha), Śu-ruppak ( = Fara), Ad ab (Udnun = Bismaja) i Nippur ( = Niffer); podczas gdy najstarsze osady Semitów rozsiadły się w północno-zachodniej części Si-nearu, zwanej Akkad. Do nich należały grody: Borsippa ( = el-Birs) Babel ( = Babil-hel-Kasr+cAmran ibn 'AlT-f-Gimgime), Kutha ( = Tell Ibra-him?), Sippara( = Abu Habba), Agade ( = Akkad), wreszcie na samej północy najstarsze miasta królewskie: Kiś ( = Oheimir) i K e ś-O p i s ( = Upi). /Kraina Śine’ar (czyli Sumer i Akkad) zwała się w czasach późniejszych Babilonją w przeciwstawieniu do Asyrji, leżącej nad Tygrem, wyżej na północy (w Me-zopotamji wschodniej). Do Asyrji należały miasta: Aśśur ( = Kabat Serkat), Kalhu ( = Nimrud), Dur Śarruken ( = Horsabad), Arbailu (Arbela, dziś Erbil), a wreszcie najsłynniejsza stolica Ninua-Niniwe ( = Kujungik-)-Nebi Junus).

http://rcin.org.pl

4-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0040 30    ŚINE AR-BABILONJA nocne] i Europie południowe], zwłaszcza gdy Muhammed
page0044 34 ŚINE AR-BABILONJA Śine aru, a o jednej z ich wypraw do Palestyny za czasów Hammurapi ego
page0046 36 ŚINE AR-BABILONJA i zaczęło żwawo kroczyć drogą samodzielnej kultury. A nawet gdy późnie
page0052 42 ŚINE AR-BABILONJA wej ręce dzidę, opatrzoną symbolem Venusa, a w lewe] postronek, na któ
page0056 46 ŚINE AR-BABILONJA Także i wizerunki kobiece są pełne wdzięku. Taka np. bogini Bau (ryc.
page0058 48 ŚINE AR-BABILONJA Rysy twarzy Hammurapi’ego, bez jakichkolwiek wszelako upiększeń, zacho
page0036 26 SlNE AR-BABILONJA W najdawniejszych czasach kraj Śine ar rozpadał się na szereg udzielny
page0037 SUMEROWIE W ŚINE AR 27 giną (około 2810), głównie przez swe reformy administracyjne i relig
page0042 32 SINE AR-B ABILON J A jednak między niemi nic nie wiemy. Ten to więc Sargon I założył pi
page0050 40 SlNE AR-BABILONJA Za najdoskonalszy utwór plastyki starośumeryjskiej uchodzi tak zwana „
page0054 44 5lNE AR-BABILONJA naprzód silne podmurowanie, na którem wznosi się potrójny taras z kapl
page0045 SEMICI AKKADYJSCY 35 tylko w Śine ar, ale nawet w Syrji i Palestynie. — Wprawdzie reakcja ś
page0024 24 Obraz powyższy usposobienia i charakteru Polaków jest niewątpliwie bardzo ponury. Należa
page0025 24 Królowie i książęta w Polsce EPOKA I Leszkowie. Leszek^ po którym nastąpi! syn iego
page0025 24 (Ej. 1. *
page0026 — 24 - własnością i może z niemi zrobić co Mu się podoba. Bóg jest wszech rzeczy Panem. Bóg
page0026 24 XRNOFONT. Mniejszą wartość mają Helleni ki, ale nie tak małą, jak twierdzą niektórzy fil
page0028 24 jakieś cząsteczki rzeczywiście asymetrycznej substancyi, tyle-kroć płaszczyzna polaryzac
page0028 24 być posłusznym, me oszczędzałeś nawet swego syna jedynego.” Abraham wzniósłszy oczy, spo

więcej podobnych podstron