page0704

page0704



696


Rzymska literatura

jest jego historya poezyi dramatycznej, p, t.: Diduscalia, w dziewięciu księgach,, oraz podobnej treści dzieło p. t.: Pragmatika. Z tragedyi jemu przypisywanych najbardziej chwalili starożytni Alceusza, Argonautów, Walkę przy okię-tach (Greków pod Troją), Filokleta, Prometeusza i Trachinhi. Wraz ze śmiercią Attyusza, po zbyt krótkim zakwicie, rozpoczyna sic upadek tragedyi rzymskiej, która powoli ustępowała ze sceny, a ci po większej części poeeiktórzy się dotąd jeszcze u niej doświadczali, pisząc nie miewali juz na oku przedstawień publicznych, lub też nawet z takich utworów robili sobie wTprost tylko siylistyczne ćwiczenia i igraszki. Współczesny Attyuszowi Marcus Attilius na wzór Sofoklesa napisał Flek trę i kilka dość cenionych komedyj; z innych wymienieni są:Quintus Tullius Cicero brat wielkiego mówcy, Cassius Secents Parmensis, jeden z morderców Cezara, Lucius Varius, przyjaciel Wirgiliusza i Horacego, autor tragedyi p. t.: Thyestes. Cajus Asinius Pollio, znany z czasów Augusta mąż stanu, o którym twierdzi Wirgiliusz, że utwory jego godne jednego chyba Sofoklesa, Gracchus, Maecenas, słynny orędownik sztuk i nauk, którego jednak styl napuszony jednomyślnie ganiono, Julius Cae-sar, Octavianus Augustus, nareszcie wielki poeta Publius Ovidius Naso, którego tragedya Medea ogromny w starożytności wzbudzała zapał. Ale na nieszczęście ze wszystkich tych tak rozlicznych utworów, nie doszły naszych czasów żadne nawet prawie ułamki. Jeszcze za pierwszych cesarzy rzymskich, nie znikło zamiłowanie w pracach tragicznych. Żaden przecież dramat nie utrzymał się długo na scenie, a pod tym względem nie był szczęśliwym nawet Publius Pomponius Secundus, najlepszy w pierwszym wieku przed naszą erą tragik łaciński, zarazem ostatni który pisywał dla teatru. Krytycy starożytni wymieniają jeszcze między tragedyopisarzami po-Augustowego okresu Cura-tiusa Materna, skazanego na śmierć przez cesarza Domicyana za piękną trage-dyę, p. t.: Cato. Innych doszły nas tylko same nazwiska, jak np. Soaeva Me-mor, Bacchius, Faustus i t. p.; ze wszystkich jednak usiłowań tego okresu, gorliwie uprawiającego tragedyę jako część deklamacyi i odczytów literackich (w czem celowali; Neron. Lukan i współcześni Pliniusza młodszego), pozostały nam dziwną pamiątką tragedye Seneki, stanowiące poniekąd ciekawe zagadnienie dla krytyki estetycznej. Posiadamy bowiem w całości dziesięć tragedyj łacińskich, których autorem według podania miał być Seneka: podług jednych sławny stoik Lucius Annaeus Seneca, nauczyciel Nerona, podług drugich, jego ojciec Marcus Annaeus. utrzymujący w Rzymie szkołę wymowy, nako-niec inny jakiś poeta tegoż nazwiska. Żaden zapewne z tych dramatów nie ukazał się nigdy na scenie, ani też na nią nie był przeznaczonym; miały one tylko pożądaną podać retorom i deklamatorom sposobność do błyszczenia swoim talentem. Takie uganianie się za efektami deklamatorskiemi stanowi najgłówniejszą cechę wszystkich dziesięciu tragedyj. —- W największe z pomiędzy nich obfituje piękności tragedya Trojanki. Współcześnie przeniosła się z Grecyi do Rzymu także komedya, uprawiana tu z większem nierównie powodzeniem od tamtej; już bowiem owe krotochwile wiejskie; gałąź poezyi ludowej, w których poznaliśmy początki dramatu rzymskiego, świadczą o zamiłowaniu ludu do przedstawień komicznych. Historyk Liwiusz, mówiąc o igrzyskach scenicznych wprowadzonych do Rzymu przez histryonów etruskich, wyraźnie wspomina, że okoliczność ta skłoniła Liwiusza Andronika do napisania dramatów treści jednolitej, ma się rozumieć podług oryginałów greckich. Znalazł on w tej pracy licznych i wybornych następców, jakoż sądząc z mnóstwa sztuk napisanych przez wielu poetów', zdaje się, że komedya przez czas długi


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
286,287 286 Teorie literatury ą Substancją mitu jest jego historia Substancja mitu nie tkwi ani
page0739 731Rzymska literatura jami dawnej historyi i literatury, bądź nareszcie niezrównanym urokie
skanuj0014 3 Na tabliczce znamionowej wyłącznika podawana jest jego wytrzymałość zwarciowa (np. 6 00
img091 250 Z historii i teorii literatury wypadku; jego wywody na temat interpunkcji nie są arbitral
page0340 333    Rossyjska literatura kwitnęła poezyja historyczna; wzór takiej poezyi
page0701 693Rzymska literatura poezyi swego narodu miary greckie przyswoił. Zabytki tej religijno-1
page0711 703Rzymska literatura czasach Rzymu; bohaterem jej jest najdawniejszy bohater narodowy, pro
page0723 715Rzymska literatura chodzący związek tak jest widocznym, źe niektórzy krytycy przypuszcza
page0737 Rzymska literatura 72 9 torem jego był niejaki Wiktor Młodszy (Victor junior). Flavius Eutr
257 Małgorzata WÓjcik-Dudek: Zwierzęta a dydaktyka literatury... / ten zaś, który jest jego celem /
page0730 722Rzymska literatura Rufus, wszyscy wpływowi na losy swojej ojczyzny ostatni znany także j
L74 Dramat niespełnienia ludzkich marzeń przedstawiony w literaturze. Określ jego przyczyny i konsek
1 (134) bohatera romantycznego w konflikcie ze światem i historią, osika © Jsaantj ku jest jego prze
Obraz77 kulturowych, wreszcie jego kunsztu literackiego. Jest też dzieło literackie na swój sposób
Powieść autobiograficzna: fabuła osnuta jest na wydarzeniach z życia autora, a bohater jest jego lit
Ironia, dramat ironiczny, dyskusja na temat ironii w literaturze jest doniosła, ważna. Polscy poeci,
Czy zgadzasz się z poglądem, że komparatystyka jest działem historii literatury? -

więcej podobnych podstron