page0805

'OiY' ,₍ IHJyiTMTl    . JfK

797

ris opera 1591. Spis jego prac i ocenę podaje Sołtykowicz w dziele: O stanie akademii krakowskiej. Ksiądz Jan Bogusławski, proboszcz w Mifhocinie, prze-tłomaczył na polski Sokołowskiego dzieło: Sprawiedliwy Józef albo o Więeee i śmierci P. naszego J. Krystusa rozmyślania (Krakówr, 1591). Jan Janu-szowski: Szafarz albo o pohamowaniu niepotrzebnych utrat (Kraków, 1586): jestto tłomaczenie z łacińskiego Quaestor sive de parsimonia. Poseł wiehu o wycieleniu Syna Bożego (Kraków, 1590).    K. Wł. W.

Sokołowski (Łukasz), pijar, rodem z ziemi Chełmskiej, żył od r. 1739— 1770, tłomaczył bajki Ezopa, pod tytułem: Ezop w wesołym humorze, albo wybrane jego bajki z naukami moralnemi, tudzież najpiękniejsze bajeczki Fe-dra, Pilpego i de la Motte, po polsku i po francuzku (Warszawa, 1769, 1771). Zycie prywatne Bzy mian, wydane przez p. d’Arnay, a dla przysłużenia się publice na ojczysty język przetłomaczone (tamże, 1768 i 1776). Przetłoma-czył z francuzkiego, głośne i w swoim czasie bardzo czytane: Galanda, Awantury arabskie lub Tysiąc nocy i jedna (Warszawa, 1766 i 1772, tomów 12, przedrukowane w Wilnie 1820, tomów 6.)

Sokołowski (Jakób), znakomity rysownik, urodził się w^r Wyczułkach pod Warszawą 1784 roku. Wykształcony naukowo, w sztuce sam się doskonalił. Był wybornym rysownikiem i malarzem akwarellą krajobrazów, zwierząt i karykatur, które mu się doskonale udaw^rały. W młodym wieku skończył życie. Z jego rysunków są ryciny Dietricha przy dziele Barona de Brinken:    Memoi-

re descripłif sur la foret de Białowieża, (Warszawa, 1828 roku). Z jego rysunków' są litografije przy dziele Witowskiego, pod napisem: Pustelnik z krakowskiego przedmieścia. W roku 1866 Kółko Domowe, podało podług rysunku Sokołowskiego głośną postać wierszoklety Jaxy Marcinkowskiego. Wiele ręcznych robót pozostało po tym artyście, a każda wysokiej jest wartości.    K. Wł. W.

Sokołowski (Marek), jeden z najznakomitszych gitarzystów, rodem z Litwy. Kształcił się w Paryżu. Odbywał podróże po całej niemal Europie. W r. 1856 grał w Wiedniu i tam uważano go za największego wirtuoza na gitarze. W roku 1859 i 1861 z niemniejszym zapałem przyjęty w Warszawie, Moskwie, Wilnie, Petersburgu i innych miastach. Jest także kompozytorem na swój instrument. W r. 1856 w^r Paryżu grał swej kompozycyi: dumanie, wa-ryjacyje i walca. Gra jego, obok ogromnej technicznej wprawy, jest szlachetna, pełna pojęcia i uczucia, a dążność artysty zawsze zacna.

Sokołowski (Leon), współczesny lekarz, urodził się 1809 r. w gubernii Wileńskiej, powiecie Lidzkim; ukończywszy gimnazyjum grodzieńskie, wszedł do uniwersytetu wileńskiego, w którym w r. 1832 otrzymał stopień lekarza klassy I; w' r. 1834 został lekarzem powiatu Trockiego, w r. 1840 wszedł do służby królestwa Polskiego, i został najprzód pomocnikiem lekarza powiatu Li-pnoskiego, a następnie lekarzem powiatu Gostyńskiego. W radzie lekarskiej królestwa Polskiego, miał sobie przyznany stopień doktora medycyny; w roku 1852 przeznaczony na inspektora lekarskiego gubernii Augustowskiej, w r. 1858 został pomocnikiem inspektora głównego służby zdrowia w królestwie Polskiem; po zwinięciu tej posady, w r. 1862 został etatowym członkiem rady lekarskiej; obok czego w r. 1864 pełnił czas niejaki obowiązki wice dyrektora wydziału wyznań i powołany został na członka rady głównej opiekuńczej zakładów dobroczynnych. Jako członek towarzystw lekarskich w Warszawie i Wilnie, zasilał pracami swemi pamiętniki tychże towarzystw. W celu zwiedzenia zakładów wód mineralnych, odbył podróż w rokn 1845 do

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0804 796    Sokół — Sokołowski z Moskwy na Litwę. Dziś ta osada nosząca tytuł mia
img004 (65) 12 Tadeusz Sokołowski wisłości sądownictwa. Są także gwarancje materialne - dobra materi
img006 (67) 14 Tadeusz Sokołowski 2. Źródła międzynarodowej ochrony praw człowieka Źródłami praw czł

więcej podobnych podstron