scandjvutmp1701

20 Pionierzy wychowania przedszkolnego.

stępujące orzeczenie: „Znalazłem zakład jedyny w swoim rodzaju; porządek zachwycający: sześćdziesięciu ludzi stanowi niejako jedną rodzinę, ożywioną i związaną wspólnem dążeniem i miłością". Zdumiewają go postępy i gruntow-ność wiadomości uczniów, to też kończy on słowami: „Daj Boże jak najwięcej szkół takich podobnych!"

Pomimo powyższej opinji, mimo faktycznego obalenia kłamstwa, wrogiemu stronnictwu udało się wzniecić bunt pośród rodziców i w r. 1827 Froebel pozostał z siedmioma uczniami. Zdawałoby się, że wszystkie trudy zostały zniweczone. Ale wielkość duszy okazuje się właśnie w ciężkich chwilach życia! Froebel nie upada na duchu, przeciwnie, z większym uporem i energją dąży do osiągnięcia wytkniętych celów. Jedzie do Frankfurtu, gdzie, obmyślając sposoby urządzenia innej szkoły i robiąc odpowiednie starania, na żądanie księcia meiningeńskiego opracowuje projekt wychowawczego zakładu dla Niemców, który miał się składać z czterech oddziałów, dla dzieci od lat 4 do 7-miu. W zastosowaniu do tego wieku działalność wychowawcza streszcza się, jak następuje: Punktem wyjścia jest stopień rozwoju dziecka. 1) W otoczeniu rodzinnem 4-letni malec zapoznaje się z wieloma przedmiotami, poznaje przymioty ich i własności. Przeróbka nagromadzonego mate-rjału na jasne wyobrażenia, oraz ich uporządkowanie, wypracowanie wyobrażeń nowych w związku z ćwiczeniami mowy, zapoznanie z liczbą — oto zadania, dotyczące umysłowego rozwoju dziecka. 2) Dziecko ma pewną żądzę wiedzy, pragnie wiedzieć, lecz może jeszcze bardziej pragnie ono robić, tworzyć; dążenie do działalności twórczej przeważa w tym wieku. Najróżnorodniejsze materjały służą do plastycznego odtworzenia świata zewnętrznego, a stąd mamy drugie zadanie: dopomagać rozwojowi tej działał-