scandjvutmp7101

102

Rozmowy i pogadanki z dziećmi.

Uwaga: Wszystkie okazy, które służyły do pogadanek, jako to: drzewo, węgiel, koks, papier, słonia, wszystkie narzędzia do palenia w piecu i t. p. muszą przez cały czas być w klasie (przez kilka dni), by dzieci miały sposobność przyjrzeć się im po kilka razy.

Niebezpieczeństwo, jakiem grozi ogień. Nie można ruszać zapałek, zbliżać papieru do ognia, nie biegać z płonącym przedmiotem w ręku. Nie dotykać ani drzwiczek, ani śrub od pieca. Nie zbliżać się do palącego się pieca.

Gazy, wytwarzające się przy spaleniu węgla (kwas węglowy), są niebezpieczne. Czad, zaczadzenie, pierwsza pomoc, jaką należy dać choremu.

Zajęcia, jako uplastycznienie pogadanki. Modelowanie : wychowawczyni zachęci do modelowania tych przedmiotów, które służyły jako okazy przy pogadance: pogrzebacz, łopatka, wiadro do węgli, kosz, piecyk, wiązka drzewa i t. p.

Rysunek — z obserwacji te same przedmioty — a także drzewa, las, węgiel i t. p. Z wyobraźni — ogień, komin, przy nim matka pracuje; drwal rąbie drzewo, węglarz niesie w koszu węgle i t. p.

Ilustracje. Dobrać jak najwięcej obrazków, któreby mogły ilustrować powyższe rozmowy z dzieckiem. Praca przy kominie. Rąbanie drzewa w lesie. Przy ognisku. Wyszukać w pismach, pocztówkach, narysować kilka obrazków, będzie to doskonałym środkiem do ćwiczenia pamięci.

Kształcenie zmysłów. Płomień. Do najsilniejszych wrażeń u dzieci należą — wywołane przez ogień i liczne związane z nim zjawiska. Te ostatnie przeto pozwalają na ogromne urozmaicenie ćwiczeń, odegrać mogą niepoślednią rolę przy kształceniu zmysłów i wzbogaceniu słownika dziecięcego.

Zapomocą stali i krzemienia krzesimy iskry. Dzieci stwierdzają, że iskry te znikają natychmiast. Przy potarciu zapałki wybucha płomień, który trwa aż do spalenia się drzewka. Przybliżając palącą się zapałkę do świecy, zapalamy ją, to samo ma miejsce z papierem, słomką, szmatką i t. p. Płomień więc przechodzi na przedmioty, z któremi się styka.