199

199



Ćwiczenie 7

Wybieramy spośród całej aktywności dziecka te zajęcia, które szczególnie lubi, na przykład masaż twarzy, huśtanie, darcie papieru, jedzenie, itp. Bezpośrednio przed wykonaniem którejś z tych czynności należy nadać za plecami dziecka jakiś mocny dźwięk. Ważne jest to, żeby ciągle był to ten sam dźwięk oraz żebyśmy nie używali go pod żadnym pozorem do innych celów. Gdy dziecko się odwróci, głośno mówimy „masaż!” (ewentualnie „huśtawka!” lub „papier!”, itp.) i przechodzimy do wykonywania jego ulubionych czynności. Jeżeli sądzisz, że dziecko nie słyszy dźwięku, to możesz pokazać mu, jak wydobywać dźwięk z instrumentu. Dziecko winno się nauczyć przewidywać ulubione ząjęcia. Dziecko na znajomy dźwięk powinno reagować szczególną radością, związaną z przyjemnością, jaka je czeka. Gdy dobrze będzie reagować na znąjomy dźwięk, należy stopniowo zwiększać odległość dziecka od źródła dźwięku.

Ćwiczenie 8

Wybieramy dwa łubiane przez dziecko rodzaje zabawy, na przykład klaskanie w dłonie i masaż twarzy. Zawsze kiedy klaszczemy razem z dzieckiem w dłonie wołamy „brawo”, a gdy masujemy twarz mówimy na przykład „ąja - ąja”. Ważne jest to, aby wydawane dźwięki wyraźnie się różniły. Dziecko po pewnym czasie powinno się nauczyć kojarzyć daną zabawę z odpowiednimi dźwiękami. Aby to sprawdzić, od czasu do czasu możemy stosować tylko zabawę lub tylko dźwięk, aby przekonać się, czy dziecko przewiduje brakujący element.

Ćwiczenie 9

Chowamy nakręcony budzik. Gdy zaczyna dzwonić, mobilizujemy dziecko do poszukiwań. Zamiast budzika możemy użyć zabawki - pozytywki.

Ćwiczenie 10

Demonstrujemy dziecku najpierw przedmiot wydąjący dźwięki wysokie, na przykład trójkąt, potem niskie, na przykład bębenek. Odmianą tego ćwiczenia może być demonstrowanie dziecku odgłosów spadających przedmiotów. Możemy do ząjęć przygotować dwa komplety rekwizytów i zachęcić dziecko do zrzucania tego samego przedmiotu, który my uprzednio upuściliśmy.

BIBLIOGRAFIA

1.    M. Borkowska (red.), ABC rehabilitacji dzieci, Warszawa 1989.

2.    M. Góralówma, B. Wołyńska, Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu, Warszawra 1993.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćwiczenia dla 5 6 latków  W każdym z rzędów obrysuj te sylaby, które tworzą wyraz określający rysu
Ćwiczenia dla 5 6 latków  (2) W każdym z rzędów obrysuj te sylaby, które tworzę wyraz określający
EDULATKI 3 4 LATA ĆWICZENIA Z LICZENIA 7 Zakreśl zieloną kredką te elementy, które związane są
BIBLIOTEKA MĄDREGO DZIECKA NOWY ZESZYT CZTEROLATKA 6 Otofe kółdelkiem tylko te zwierzęta, które
wstęp do teorii polityki img 188 178 Można zauważyć, że wszystkie te ujęcia kładą szczególny nacisk
kolorki PODSTAWOWE BARWNE OZNACZENIA GRAFICZNE I LITEROWE DOTYCZĄCE PRZEZNACZENIA TE RENÓW, KTÓRE NA
żółty Co jest koloru żóttego? Jak nazywają się te rzeczy, które zostały przedstawione na obrazku? Po
19132 wstęp do teorii polityki img 188 178 Można zauważyć, że wszystkie te ujęcia kładą szczególny n
Jak objaśnić dziecku znaczenie abstrakcyjnych terminów? Takich jak na przykład: wierność... respekt.
New 7 I Są one zwyczajowo nazywane ałunami. Związki te są dobrze rzpuszczalne w wodzie. Na przykład
pękate i podłużne Pokoloruj na czerwono te przedmioty, które są pękate, a na zielono te, które są po
ĆWICZENIA REWALIDACYJNE 2 (19) 1. Przeczytaj z marginesu wyrazy. Wybierz te, które rozpoczynają się
Zeszyt Cwiczeń FUNKCJI POZNAWCZYCH 1 (23) ĆWICZENIE 17 Wskaż te przedmioty, które udało Ci się zapam

więcej podobnych podstron