7
Przeciętne koszty stałe spadają, gdy produkcja całkowita rośnie, bo taka sama suma kosztów rozkłada się na coraz to większą ilość wytworzonych produktów.
Krzywa tych kosztów jest zatem opadająca (rys. 7.3). Początkowo spadek przeciętnych kosztów stałych jest szybki, następnie coraz wolniejszy.
Przeciętne koszty zmienne zależą zarówno od ceny zmiennych czynników produkcji, jak i od produkcyjności przeciętnej tych czynników. Większa produkcyjność oznacza niższe koszty, bo produkcyjność przeciętna oznacza, jaki jest efekt produkcyjny przypadający na jednostkę nakładu danego czynnika produkcji. Wyższa cena czynników oznacza oczywiście wyższe koszty przeciętne. Gdy ceny czynników rosną, cała krzywa przeciętnych kosztów zmiennych przesuwa się do góry, gdy spadają - schodzi w dół. Przebieg krzywej przeciętnych kosztów zmiennych zalety od zmienności produkcyjności przeciętnej.
Jeżeli funkcja kosztów całkowitych (i zmiennych) jest funkcją odwrotną do funkcji produkcyjności całkowitej, to funkcja kosztów przeciętnych jest w pewnym sensie odwrotnością funkcji produkcyjności przeciętnej.
Miarą geometryczną kosztów przeciętnych jest tangens kąta utworzonego przez oś odciętych z półprostą łączącą odpowiednie punkty n<i krzywej kosztów całkowitych (i zmiennych) z początkiem układu współrzędnych.
Wyszukiwarka