g1 bmp

Materiały do ćwiczeń z parazytologii

Budowa. Tworzy pbstacis trofozoitu i cysty (ryc. 7). Trofozoit, o długości ók. 10 pm ma rakterystyczny gruszkowaty kształt. W pobliżu bieguna przedniego znajdują się dwa elipsoidalne jądra z chromatyną skupioną w środku wokół kariosomu (kariosomy duże, zbitą, nieregularne). Między jądrami znajduje się !l kinetosomów, z których wychodzą 4 jary wolnych wici. Wici tylne na odcinku od kinetosomów do powierzchni komórki tworzą zespc ły włókien wzmacniających -aksonemy, krzyżujące się z c woma ciałami pośrodkowymi. Są tp tuktury (dawmej utożsamiane z ciałami przypodstawnymi) specyficzne dla rodzaju Giardia, waż; le dla funkcjonowania tarczy przyssawkowej. Naorzednim biegunie strony brzusznej występuje w głębienie z unikatowym orga-nellum - tara«fpray»&wko - wzmocnioną włókienkiem usztyw dającym. Tafaaa zawiera specjalne białka - giardiny.

Cysta, o wymiarach ok. 15x10 pm, posiada 2 lub 4 jądra, zawią :ki wici i aksonem oraz ciałka sierpowate; Te ostatnie są fragmentami mikrotubulamgo szkieletu tar :zy przyssawkowej, służącymi do jej odbudowania. Cytbplazma cysty wyraźnie odstaje od błony koc tórkowej.

Zarażenie. Postącia inwazyjną jest cysta; zarażenie może nastąpić per os z zanieczyszczonym pokarmem lub wodą pitną a także w wyniku styczności bezpośredniej (zarażenie kontaktowe). Uważa się, że istnieje mpżliwość zarażenia odzwierzęcego (psy, koty. Często mają miejsce inwazje rodzinne. Potencjalnym przenosicielem cyst jest mucha domowa (Mm ca domestica).

Trofozoit

Cysti dwujadrowa

. W Jim

Ryc. 7. Lamblia jelitowa: 5 - aksonemy: 6 -

1 - krążek czepny, 2 - kinetosom, 3 - jadro komórki yvić boęzńa, 7 - wić grzbietowa, 8 - wić tylna, 9 - ci

we, 4 - ciałka pąĘrodkowe, 'Alka sierpowate (wg 6).

)gą być różnorodne. U doro-wystąpić nieżyt jelita i zapa-ienia i wchłaniania tłuszczów Związane jest to z upóśłedze-ia te mogą prowadzić do nie->go (biedaki, brak łaknienia) niedokrwistość oraz występo-do wyleczenia.

lub trójefcromem, poszu-iraniu materiełu

Chorobotwórczość. Objalwy kliniczne giardiozy {giardiosis) m słych większość zarażeni jest bezobiawowa lub skąpoobiawowa. Moż lenie dróg żółciowych. U dziecf obserwuje się często zaburzenia travn (wraz z witaminami) i Węglowodanów (głównie laktozy i sacharozy), niem funkcji chłonnych lub zjanikiem kosmków jelitowych. Zaburzeń dorozwoju fizycznego dzieck^. Objawy ze strony układu pokarmów mogą sugerować zatrucie pokjarmowe. Ponadto stwierdza się u dzieci wanie objawów uczuleniowych. Giardioza przewlekła jest często bud la Wykrywania. Materiał badany: kał, treść dwunastnicy. Stosuje si<

a. rozmaz kału, preparat trwały barwiony hematoksyfihą Heidenjiaina kuje się cyst, koniecznjs jest kilkakrotne badanie;

b. preparat z treść j dwuhastnicy: 1. bezpośredni - zaraz po pcbi dwunastniczym,!2. utrwalony i zabarwiony metodą Heidenhai la;

c. metody zagęszczające;

d. metodę hodowli; i

e. metody immunologiczne.