g9 bmp

Materiały do ćwiczeń z parazytologii

W rzędzie Cyclophylłidea bnkosfera, po uwolnieniu się z jaja, przekształca się w następne stadium larwalne, bytujące w żywicielu pośrednim. Rozróżnia się kilka rodzajów tych larw(ryc. 41 C-F):

1. Cysticerkoid (cysticerco-idus) zbudowany z przedniej części w kształcie pęcherzyka z wpuklonym skoleksem oraz tylnej zwężonej w postaci ogona.

2. Cysticerkus (cysticercus) ma kształt małego pęcherzyka wypełnionego płynem i otoczonego dwiema warstwami: zewnętrzną oskórkową i wewnętrzną mezenchymatyczną. Z tej ostatniej wyrasta przez pączkowanie pojedynczy sko-leks skierowany do środka

Ryc. 41. Larwy tasiemców, (A-E) u bąblowca (F): b.c. - torebka lęgowa, światła pęcherzyka. _?

d.c. - pęcherze wtórne, exc., g.l. - warstwy: zewnętrzna i mezen- <•'

chymatyczna, s - protoskoleks (wg 21).

Opisane dwa rodzaje larw nazywane są wągrami.

3. Cenurus (coenurus) jest dużym pęcherzem o średnicy kilku centymetrów wypełnionym płynem. Jego warstwa wewnętrzna twórcza wytwarza przez pączkowanie wiele skoleksów.

4. Bąblowiec (echinococcus) - stadium larwalne tasiemców z rodzaju Echinococcus; ma postać pęcherza, niekiedy dużych rozmiarów (wielkości głowy dziecka) otoczonego wewnętrzną warstwą twórczą i zewnętrzną oskórkową; obie pokrywa błona tkankowo-łączna produkowana przez żywiciela. Warstwa wewnętrzna wytwarza przez pączkowanie do wnętrza pęcherza, który wypełniony jest płynem, torebki lęgowe I-go pokolenia z protoskoleksami -tak nazywane są formy rozwojowe skoleksów, gotowe do osiedlania się jelicie cienkim żywiciela ostatecznego - oraz z torebkami Ii-go pokolenia. Z warstwy twórczej pęcherza, macierzystego mogą powstawać bezpośrednio również protoskoleksy. Torebki lęgowe i proto-skoleksy mogą odrywać się od warstwy twórczej i opadać na dno pęcherza, tworząc tzw. „piasek bąblowcowy”.