skanuj0031 bmp

74 V. Pisanie zasadniczej części pracy

niu do publikacji naukowych) bardzo ujmuje zalety pracy. Rola przypisów —jak pisze J. Boć — „jest niezastąpiona [...]. Treść, sposób ujęcia, kompletność i kompleksowość w treści przypisów dają łącznie świadectwo jakości i wielkości nakładu pracy, a nierzadko i erudycji”²³.

7. Posługiwanie się cytatem

Operowanie cytatem i cudzysłowem jest sztuką równie trudną jak korzystanie z przypisów. Zresztą jedno ma związek z drugim, ponieważ ku Ady cytat wymaga przypisu źródłowego. Najpierw wyjaśnijmy Umkcje cytatu i cudzysłowu, zbieżne w tym sensie, że zawsze cytat trzeba wziąć w cudzysłów, chociaż nie zawsze cudzysłów wykorzystuje Nit; w celu prżytoczenia wypowiedzi kogoś innego.

Cytat stanowi dosłowne przytoczenie w tekście pisanym czyichś iłów, a cudzysłów to graficzny znak interpunkcyjny w postaci dwóch pnr przecinków okrągłych lub trójkątnych, w które ujmuje się wyrazy pyinwfme lub wyodrębnione w tekście z innych względów. Za ich pomocą, w wypadku pracy dyplomowej, można wyeksponować w pracy Użycie słów zwykle używanych w innym kontekście. Zwyczajem jest toż pisanie w cudzysłowie tytułów czasopism. Cudzysłowem posługujmy się również w celu wyraźnego wyodrębnienia wyrazu lub terminu o szczególnym znaczeniu dla naszych rozważań. Poza pisarstwem (Unikowym cudzysłowu używa się np. w celu nadania wyrazowi łub UWmtowi językowemu zabarwienia ironicznego.

Cudzysłów najczęściej wykorzystywany jest w wypadku cytowania, • więc dosłownego przytaczania cudzych myśli²'¹. Cytować czyjąś opi-lllę powinniśmy jednak niezbyt często, najlepiej tylko wówczas, gdy ich Il7.ckazanie własnymi słowami wiąże się z ryzykiem zmiany ich sensu Ul) gdy chcemy podkreślić użycie przez kogoś właśnie takich, a nie (litych słów. Nie oznacza to, że streszczając cudze myśli, nie jesteśmy |ttl (owiązani do ujawnienia tego faktu w przypisie.

” J. Boć: Jak pisać..., s. 32.

* Wyraz „cytować” może też oznaczać wskazywanie w przypisach konkretnego źró Ml inlonnacji.

Nie cytuje się wiedzy — nazwijmy ją-— podstawowej z danej dyscypliny. Nie korzysta się też z cytatów nadmiernie, ponieważ praca w takiej sytuacji staje się mało czytelna, niezrozumiała, niejasna. Zbyt dużej liczby cytatów trzeba unikać szczególnie w rozprawie o bardzo wyraźnym charakterze kompilacyjnym.

Największych trudności przysparza jednak w praktyce pisania prac dyplomowych umiejętne łączenie cytatów z tokiem własnego wywodu, a więc to, co można nazwać wprowadzeniem cytatu do tekstu pracy. Wiąże się z tym zjawisko umieszczania w rozprawie zbyt długich cytatów, rozpoczynających się wraz z początkiem zdania, a tworzących niekiedy cały akapit. Istotne wydaje się, aby z cudzych przekonań wybierać do dosłownego przytaczania tylko fragmenty opinii. Jeśli zaś chcemy wprowadzić jako cytat dłuższy tekst, to należy taki cytat odpowiednio zapowiedzieć, a zapowiedź zakończyć dwukropkiem.

Zanim przedstawimy kilka przykładów, wyjaśnijmy funkcję wielokropka w nawiasie, często stosowanego w praktyce cytowania. Jest on potrzebny w sytuacji, gdy z cytowanego tekstu usuwamy fragmenty niepotrzebne albo też — w pewnych okolicznościach — chcemy zaznaczyć, że nie cytujemy zdania od początku lub nie cytujemy go do końca. Z tego też względu wielokropek spotkać można (w nawiasie) w środku cytatu (czasami kilkakrotnie), na jego początku lub na końcu. Przedstawmy kilka przykładów pochodzących z jednej tylko publikacji⁵⁵:

Przykład 1: Zamiarem Autorów recenzowanej książki — jak pisze jej Redaktor Naukowy — było „możliwie szybkie wyjaśnienie konstytucyjnych zasad podstawowych” i przygotowanie pracy czytelnej „również dla osób, które nie trudnią się zawodowo badaniami prawa konstytucyjnego”.

Przykład 2: Widać to m.in. wtedy, gdy Autorka pisze, że szeroki zakres kompetencji głowy państwa nie odpowiada „klasycznej koncepcji podziału władz”, ale za to jego prawo „do rozwiązywania parlamentu jest jednym z klasycznych instrumentów w systemie podziału władz”.

Przykład 3: Niezupełnie można zgodzić się z poglądem, że „nowoczesna koncepcja państwa konstytucyjnego [...] wyraża się przede wszystkim w przyznaniu najwyższej rangi konstytucji”.

ⁿ A, PuHo, recenzja książki: Zasady podstawowe polskiej konstytucji, pod red. W. Sokolewicza, Warszawa 1998, [w;] „Przegląd Sejmowy” 1998, nr 6, s. 81 i n.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0024 bmp Ml K Pisanie zasadniczej części pracy iłu I Jlatego też wydaje się najtrudniejsza do
skanuj0025 bmp 62 V. Pisanie zasadniczej części pracy Cechy charakterystyczne prac typu naukowego 63
skanuj0030 bmp 72 t V. Pisanie zasadniczej części pracy (łperowanic odnośnikami służy różnym celom,
skanuj0032 bmp 76 V. Pisanie zasadniczej części pracy Zapowiedzenie cytatu dwukropkiem w praktyce wy
skanuj0028 bmp IH V, Pisanie zasadniczej części pracyI    5. Przypisy — uwagi ogólne
skanuj0026 bmp V, Pisanie zasadniczej części pracy H ► •/i /ogólne znaczenie. Pisanie pracy dyplomow
skanuj0059 bmp (i    Spis treści Rozdział V. PISANIE ZASADNICZEJ CZĘŚCI PRACY .......
skanuj0033 3 Podsumowanie Rozdział ten składa się z trzech zasadniczych części, odnoszących się do c
skanuj0014 bmp 36 UJ, Temat i plan pracy dyplomowej Nawet te prace dyplomowe, w których trudno jest
skanuj0033 bmp VI. Końcowy etap tworzenia pracy dyplomowej 1 amiętając o tym, co ostatecznie napisal
skanuj0035 bmp VI. Końcowy etap tworzenia pracy dyplomowej podstawie został opracowany. Na początku
skanuj0027 język nowych mediów > operacje > części odwołam się do kolejnych kilku prac, które
skanuj0287 bmp Bibliografia 289 Strategia rozwoju województwa zachodniopomorskiego do roku 2015, Sej
Następnie przechodzimy do zasadniczej części ćwiczeń, czyli do stymulacji neuromotorycznych punktów
Skan72 74 V. Pisanie pracy —    Najlepiej sens wywodu autora oddają następujące słow

więcej podobnych podstron