str 082 083

nym regimentem jazdy rzucił się do ucieczki. Rozpadły się szeregi obrońców — śmierć zbierała krwawe żniwo.

Było już po godzinie trzynastej, kiedy ucichły walki pod Prostkami. Część chorągwi litewskich wraz z Tatarami zajęta była wiązaniem jeńców oraz braniem łupów porzuconych przez nieprzyjaciela w obozie, na wozach i na pobojowisku. Kilka chorągwi oraz pewną liczbę Tatarów wysłano w pościg za uciekającymi w lasy Szwedami i Brandenburczykami. Natomiast główne siły, po krótkim odpoczynku, skierował Gosiewski drogą na Ełk, by doścignąć wycofujące się regimenty piechoty Wallenrodta i nie dopuścić do ich obwarowania się w Ełku. Dobywając ostatniego tchu z koni udało się. pościgowi dopędzić uciekającą kolumnę. Zmęczeni walką i forsownym marszem Brandenburczycy nie byli w stanie stawić oporu. Objęci paniką porzucili broń oraz wozy i rozbiegli się. Uszedł jedynie Wallenrodt wraz z 500 żołnierzami.

Zwycięstwo odniesione przez wojska hetmana Gosiewskiego pod Prostkami było całkowite. Nieprzyjaciel poniósł poważną klęskę. Jego straty wynosiły ponad 3 tysiące zabitych i rannych, a 2 tysiące dostało się do niewoli — w tym dwóch generałów i siedemdziesięciu oficerów. Zdobyte zostały wszystkie działa oraz 41 sztandarów. W bitwie tej poległ kwiat w^?ojska brandenburskiego. Straty chorągwi polskich, litewskich i tatarskiego czambułu były o wiele

mniejsze — w ich szykach nie doliczono się jodynie kilkuset ludzi.

Bitwa pod Prostkami zyskała sobie wysoką ocenę w dziejach polskiej sztuki wojennej. Jest rzeczą bezsporną, że taki sukces militarny mógł odnieść jedynie wysokiej klasy dowódca. Szybko podejmowane decyzje i inicjatywa polskiego wodza, hetmana Wincentego Gosiewskiego, na polu walki nie pozwoliły dowódcy brandenburskiemu na doprowadzenie do koncentracji sił i paraliżo wały każdą próbę generała Waldecka zorganizowania skutecznego oporu. Hetman potrafił również właściwie wykorzystać Tatarów posiłkowych, którzy doskonale wywiązali się z o-

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
str 082 083 (3) królewnie południowej krainy, napisana około 1620 r. i kilkakrotnie przedrukowywana,
str 082 083 Rzut wiązki granatów tym sposobem wykonuje się tak jak „-rziut wyprostowaną ręką z boku”
str 082 083 Przeciwnik czekał aż powstańcy wyjdą ze swej kryjówki. Nie orientując się zbyt dobrze w
str 082 083 (2) 42. KAMPANIE I WYPRAWY Na każdą wojną składa się zazwyczaj szereg działań, które wyz
str 082 083 (3) królewnie południowej krainy, napisana około 1620 r. i kilkakrotnie przedrukowywana,
str 082 083 rem a Taczanowskim. Do czego to doprowadzi? Chyba jednak Callier ma rację!” Zaległo milc
str 082 083 licy. Samo miasto było oblegane, jednakże opór pozostawionej królewskiej załogi i mieszc
str 082 083 razem na szczęście nie zwołano sądu wojennego, gdyż minister skarbu, książę Franciszek K
str 082 083 wroga! Kto nie usłucha rozkazu padnie z moich rąk! Musimy zwyciężyć! Groźba majora ostu
str 082 083 go i Macieja Rybińskiego sięgała 25 000 żołnierzy, Rudiger natomiast miał zaledwie 12 sz
082 083 1. Przyporządkuj pytania i propozycje w lewej kolumnie do pasujących odpowiedzi w prawej kol
str 082 biera się w zależności od średnicy czopa wału d według PN-70/M-85005 (patrz tablica 11.7). J
082 083 2 82 Programowanie liniowe Będziemy znajdowali kolejne przedziały, posuwając się po osi licz
str 076 077 bojowej. Oficerowie zachęcali żołnierzy, aby rzucili się na wprost przez błota w celu ob

więcej podobnych podstron