str 100 101

gli być zatrzymani, ale również przy pomocy członków obcych poselstw. Na dworze carskim — jak donosił Medeksza — bardzo nieprzychylnie komentowano sukcesy Gosiewskiego w Inflantach. Twierdzono bowiem, że to właśnie Gosiewski nakłonił Rosjan do wojny ze Szwecją, z której nie wynieśli żadnej korzyści tracąc bez żadnej rekompensaty kilka tysięcy żołnierzy. Informował również o zamiarach uprowadzenia hetmana jako szczególnie niebezpiecznego polityka.

Groźba ta, niestety, miała zostać już niedługo zrealizowana. Na razie jednak udawało się jeszcze Gosiewskiemu i całemu wojsku korzystać z faktu prowadzenia walk szwedzko-moskiew-skich.

Jeszcze latem i jesienią 1658 roku toczyły się w Wilnie rokowania polsko-rosyjskie. Trwały gorączkowe narady w obu obozach, w czasie których, dominowały poglądy konfrontacji zbrojnej, a przynajmniej demonstracji siły mającej skłonić dyplomatów do większej ustępliwości.

Jak mawiał hetman wielki litewski Paweł Sapieha, „aby poszły one smarowniej”. Dyrektywy króla Jana Kazimierza sprowadzały się do stwierdzenia: „wojować i paktować”.

Mając zapewnioną pomoc króla, Sapieha wyruszył z wojskiem w kierunku Wilna. Udał się tam również Gosiewski w składzie delegacji polskiej w celu kontynuowania dalszych rokowań ze stroną rosyjską, i Dotarł on 21 października 1658 roku z częścią swych wojsk do Werek położonych na przedmieściu Wilna, gdzie został otoczony przez wojska kniazia Piotra Dołgorukiego i uprowadzony w charakterze jeńca. Incydent ten stał się przyczyną ostatecznego zerwania układów polsko-rosyjskich. Jak na ironię losu ofiarą padł jeden z głównych ich twórców — hetman Wincenty Gosiewski.

Zerwanie przymierza doprowadziło do wznowienia działań wojennych między Polską i Rosją, nie przynosząc korzyści żadnej ze stron. Istniała wprawdzie możliwość odbicia Gosiewskiego z rąk kniazia Dołgorukiego przez wojska Sapiehy, jednak hetmanowi wielkiemu zbytnio na tym nie zależało. Dopiero pod presją opinii wielu wpływowych osobistości oraz dworu królewskiego, który wprost oskarżył go o celowe nieudzielenie pomocy Gosiewskiemu, Sapieha postanowił ścigać Dołgorukiego i wysłał wojska w głąb Białorusi. Czołową grupę wojsk składającą się z 18 chorągwi prowadził oddany hetmanowi wielkiemu Samuel Kmicic, pierwowzór sienkiewiczowskiego „Pana Andrzeja”. Pogoń jednak nie dała rezultatu.

Gosiewski został wywieziony do Moskwy.

Początkowo miał nadzieję, że uda mu się w jakiś sposób wyjaśnić nieporozumienia i załagodzić konflikt, a w konsekwencji uzyskać wol-

101

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
str 100 101 wątpię, wiedząc jak dobre imię po sobie zostawiliście. Ale nie powiedzieliście mi, że ni
Iterator o Jest uogólnieniem wskaźnika. ® Może być wskaźnikiem, ale równie dobrze może być obiektem,
str 100 101 (3) karczmy i powtarza się historia z bajki o wilku i lisie, w jeszcze innych pies jest
str 100 101 Załącznik 4 KLASYFIKACJA CEL I SPOSOBY KLASYFIKACJI 1.    Klasyfikację żo
ELEKTRONIKA zbiór zadań cz 1 przyrządy półprzewodnikowe str 100 101 100 EUktromka. Zbiór zadań moż
str 100 101 grantów po powstaniu styczniowym. Wróblewski znalazł się w Komitecie Zjednoczenia wraz z
str 100 101 do Lwowa. Ze względu na brak czasu na zebranie większych sil rozesłał wici jedynie do ok
str 100 101 nie przez 1 dywizję Krukowieckiego, odpierała ataki generała Reibnitza, którego wojska p
str 100 101 zie rozsypki lub zniknięcia dowódcy. Za rozpuszczenie oddziału dowódca miał iść pod sąd
str 100 101 szukały generałów Skrzyneckiego i Dembińskiego, a także Wojciecha Chrzanowskiego. Wcześn
Zadanie 3.4 ([15], str. 25, [19], str. 100, 101) Zbadać za pomocą twierdzenia Kroneckera-Capellego,
ELEKTRONIKA zbiór zadań cz 1 przyrządy półprzewodnikowe str 100 101 100 Elektronika. Zbiór zadań m
str 100 101 (2) 3.    Z jakiego utworu Sienkiewicza pochodzi ten opis? Co to za
str 100 101 (3) karczmy i powtarza się historia z bajki o wilku i lisie, w jeszcze innych pies jest
str 100 101 * iw T JLJ®? Przełęcz Bardzka^ <2/3> / V Śclnawica "^V m-<zs>_

więcej podobnych podstron