str 112 113

o odpowiedzialności ciążącej nad pruskim sądownictwem wobec historii, wskazując na moralny obowiązek sprawiedliwego potraktowania oskarżonych Polaków.

Po skończonej mowie oskarżeni ściskali mu ręce, a jego pojawienie się w sądzie następnego dnia uczcili powstaniem z miejsc.

Rozpoczęły się polemiki z wywodami obrony, które Gneist natychmiast podważał przekonywającą argumentacją. Prasa niemiecka w dalszym ciągu poświęcała procesowi mnóstwo miejsca. „Borsen Zeitung” wyrażała zdziwienie, że proces ten w ogóle jest prowadzony przy tak wielkim nakładzie sił i kosztów, bez podstaw prawnych do zarzutu zdrady stanu, i radziła szybko zakończyć go, nie męcząc ludzi siedzeniem w więzieniu. Jednocześnie „Volks Zeitung”, organ liberałów berlińskich, ostro atakowała prokuratora za tendencyjność w sformułowaniu aktu oskarżenia. Opinie o procesie były bardzo różne, ale zainteresowanie — olbrzymie.

21 listopada wśród napiętej atmosfery Adlung odczytał pierwszy wniosek kary śmierci dla Kosińskiego, następnie Mittelstaedt, oceniając działalność Niegolewskiego, zażądał dla niego tego samego wyroku. Trzeci wniosek kary śmierci padł dla Rusteyki i dla Calliera. Również dla nieobecnych na procesie: a więc dla Aleksandra Guttrego, Wolniewicza, Jana Działyńskiego, Edmunda Taczanowskiego, Józefa Seyfrieda i wielu innych, prokuratorzy domagali się kary śmierci.

Ogółem wpłynęło aż 15 wniosków o kary śmierci.

Dla pozostałych osób żądano kar więzienia od 6 do 15 lat. Część została uniewinniona. Callier przyjął wniosek o karę śmierci zupełnie spokojnie i z godnością. W ostatnim słowie, nie chcąc uchodzić za „niewinne zwierzę ofiarne, które cierpliwie każe się prowadzić na jatkę bez próby uwolnienia od krwawej ręki kata”, oskarżył prokuratora i pruskie metody oskarży cielsk ie. Mówił głośno, dobitnie, twardo, smagając słowami przeciwników. Nie dobierał słów, nie liczył się z niczym. Wyraził żal, że jako więzień nie może dowieść mieczem swej prawdomówności. I tu, na sali sądowej, pokazał swój mocny charakter, wielki patriotyzm, i tu okazał się żołnierzem z urodzenia. Zresztą wszyscy pozostali oskarżeni w ostatnim słowie wypowiadali swe własne uczucia patriotyczne, za które niesłusznie mieli oddać swe życie. Za miłość ojczystego kraju skazywano ich na śmierć. Dlatego, iż walczyli o jego wolność, że chcieli wyzwolić naród spod ucisku caratu, dlatego, że zerwali się do walki z minimalnymi siłami, nie zważając na krwawe ofiary, jakie ponosili. Ileż młodych istnień pochłonęło powstanie, ileż krwi przelanej wsiąknęło w polską ziemię, ileż domów spowiły czarne kiry? Pruscy prokuratorzy nie zdołali tego pojąć, było to dla nich niezrozumiałe, nie do przyjęcia, aby naród podbity, ujarzmiony przez inny, mógł walczyć o wolność. Ograniczoność umysłów doprowadza do zbrodni, uczucie zrozumienia

113

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
str 112 113 chwilach, pełnych obaw o los Komuny, kiedy komunardzi z coraz większym trudem wytrzymywa
str 112 113 Gosiewski poszukując najbardziej korzystnych rozwiązań przeprowadził również wiele rozmó
str 112 113 pospolitego ruszenia do domów, lecz skierował się z całością sił do Lwowa. Słusznie
str 112 113 most i po przejściu naszym zniszczymy go, a zatem w kapitanie i pańskich działach główni
str 112 113 placówkę i oddać honory generałowi! Wprowadzić go uroczyście do obozu — rozkazał Rębajło
str 112 113 Ranek 6 września byt chłodny i mglisty. Naprzeciw szańców nr 57 i 54 ukazały się korpusy
69281 str 112 113 (2) 1 B. I co BYŁO DALEJ? 1.    Kasia ulega namowom i idzie za Jasi
80455 str 112 113 2, BRON I BARWA 1.    Na rysunku J przedstawiony jest drużynnik Bol
ELEKTRONIKA zbiór zadań cz 1 przyrządy półprzewodnikowe str 112 113 112 EUktromka.Zbi6r nadańur &n
26173 str 112 113 Mów Michników Bartków Słekiemo Wiśniówka dziana Góra Wąchock Bodzentyn Dąbrowa
zad MS odpowiedzi 8 B.ODPOWIEDZI mlz 58, pik przy ml z 43 wskazuje na oderwanie rodnika CH3. Prop
str 2 113 (2) 112 DYJALOG O ZMARTWYCHWSTANIU PAŃSKIM. Tymże znowu, czym było, zlepi się żywiołem. 3
image php ilfl=EC01731&s=0 7

więcej podobnych podstron