wymagania5 bmp

wymagania5 bmp




^TUa. • ,


Gkc


Rozdział 5.

Układy koloidowe

5.1. Definicja koloidu i typy układów koloidowych

Układami koloidowymi lub w skrócie koloidami nazywamy układy dwu- lub wieloskładnikowe o odpowiednim stopniu rozdrobnienia. Składnik tworzący fazę ciągłą nazywamy ośrodkiem rozprasząjąęym (dyspersyjnym), pozostałe składniki tworzą fazę rozproszoną, czyli zdyspergowaną.

Średnica cząstek lub cząsteczek składnika rozproszonego w układzie koloidowym wynosi od 1(T7 do 1(T9 m i jest większa o rząd lub dwa rzędy wielkości niż średnica cząsteczek w roztworze rzeczywistym (KT9 -10-1° m). Układy koloidowe złożone z cząstek o jednakowej średnicy nazywamy układami izodyspersyjnymi, o różnych średnicach - polidyspersyjnymi. Spotykane w przyrodzie układy koloidowe mają najczęściej charakter polidyspersyjny. W zależności od stanu skupienia ośrodka dyspersyjnego i fazy zdyspergowanej wyróżniamy różne typy układów koloidowych. Typy układów koloidowych przedstawiono w tabeli 5.1. Najbardziej rozpowszechnionymi układami koloidowymi są emulsje (układy ciecz-ciecz) i zole (substancja stała-ciecz). Cząsteczki wielu związków występujących w przyrodzie (głównie organicznych, np. białek, kauczuku, skrobi, celulozy, glikogenu) czy też otrzymanych sztucznie barwników i tworzyw sztucznych, mają rozmiary odpowiadające rozdrobnieniu koloidowemu i z tego względu nazywane są koloidami cząsteczkowymi lub eukołoidami. Po rozpuszczeniu ich w odpowiednim rozpuszczalniku

TABELA 5.1. Typy układów koloidowych w zależności od stanu skupienia fazy rozproszonej (faza zdyspergowaną) i lazy rozpraszające] (ośrodek rozpraszający)_

Faza

rozproszona

Faza

rozpraszająca

Typ układu koloidowego

Przykłady

gaz

ciecz

piana

bita śmietana, mydliny, bite białko kurze

gaz

faza stała

piana stała

pumeks

ciecz

gaz

aerozol ciekły

mgła, chmury

faza stała

gaz

aerozol stały

dym, kurz

ciecz

ciecz

emulsja

majonez

ciecz

faza stała

• emulsja stała

sery, masło

faza stała

faza stała

zol stały

niektóre stopy, barwne szkło

faza stała

ciecz

zol

farby, atrament

:ke

o


Rozdział 5. Układ/ koloidowe 173

otrzymuje się układy koloidowe (w tym pizypadku zole). Cząsteczki np. AgCl czy Fe(OH)3, skupiające wokół siebie pewną liczbę atomów lub cząsteczek w zespoły odpowiadające rozmiarom cząstek koloidowych, nazywamy koloidami fazowymi, gdyż tworzą w układach odrębną fazę.

5.2. Metody wytwarzania układów koloidowych

Istnieje wiele metod otrzymywania układów koloidowych. Dobór metody zależy zarówno od stanu skupienia ośrodka rozpraszającego, jak i substancji rozproszonej. Metody otrzymywania układów koloidowych można podzielić na dwie grupy:

-    metody dyspersyjne - polegające na rozdrabnianiu jednej fazy w celu otrzymania z niej cząstek o rozmiarach koloidowych,

-    metody kondensacyjne lub polimeryzacyjne - polegające na łączeniu mniejszych cząstek fazy w większe o rozmiarach koloidowych.

Wśród metod dyspersyjnych można wyróżnić:

•    mechaniczne rozdrabnianie (w moździerzach, młynach koloidowych),

•    rozdrabnianie fazy ciekłej za pomocą strumienia gazu (w celu uzyskania aerozolu),

. rozdrabnianie za pomocą fal ultradźwiękowych (metodą tą otrzymuje się np. układy koloidowe barwników, krochmalu czy gipsu),

. rozdrabnianie termiczne - stosowane np. do otrzymywania metali w stanie koloidowym,

•    rozdrabnianie w luku elektrycznym - do otrzymywania zoli srebra, platyny i innych metali, tlenków niektórych metali, koloidowego grafitu.

Stosowanie metod dyspersyjnych wymaga dodawania stabilizatorów (substancji, które zapobiegają koagulacji koloidów), w celu otrzymania trwałego układu koloidowego.

Metody kondensacyjne lub polimeryzacyjne polegają na przeprowadzeniu operacji i procesów chemicznych, takich jak:

. polimeryzacja addycyjna, np. butadienu do kauczuku, chlorku winylu do polichlorku winylu,

. reakcje kondensacji i polikondensacji,

. zmniejszenie rozpuszczalności związków trudno rozpuszczalnych takich jak np. BaSC>4, AgCl, Agi poprzez dodatek drugiego rozpuszczalnika lub przeniesienie danej substancji do rozpuszczalnika, w którym trudniej się rozpuszcza (np. otrzymywanie koloidowego roztworu siarki czy kalafonii przez wlanie do wody ich nasyconych roztworów alkoholowych),

. redukcja, np. jonów metali szlachetnych,

•    utlenianie (np. koloidalna siarka powstaje podczas utleniania HjS na powietrzu),


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
wymagania0 bmp — agregacji (łączenia się) cząstek koloidalnych do wymiarów charakterystycznych dla
wymagania 1 bmp WYMAGANIA KOLOKWIALNE f    *Ćwiczenie 1 Analityczna długość fali - de
wymagania4 bmp 42 Rys. 3. Urządzenie t irbidymetryczne do badanie procesu koagulacji roztworów kolo
wymagania7 bmp Avogadra. Ponadto umożliwia obliczenie promienia cząstki koloidowej r z ruchów Brown
wymagania8 bmp Widzimy, że obecne w układzie cząstki koloidowe o pewnym ładunku (i stężeniu Cj) nie
wymagania0 bmp warstwa dyfuzyjna Rysunek S.4 Schemat miceli koloidowej Agi, wytrąconego w roztworze
wymagania2 bmp białka — proces nieodwracalny). Dodanie elektrolitu do koloidu liofilowego nie zawsz
wymagania4 bmp asocjacyjne, wykazujące wszystkie cechy charakterystyczne układów koloidowych. Micel
wymagania5 bmp lary mętności wzorcowych układów koloidowych Otrzymany w kolbie miarowej na 100 cm3
wymagania5 bmp 2/^    ~
wymagania? bmp _ 130* 3»v^TU-o-    -&*sjA- tcJs^-a. ch ev»-M «. rftj e^ut^s^. Roz
Rozdział 1. Teoria popytu Definicja 1.8. Pole preferencji (X, £) nazywamy słabo wypukłym, jeżeli: -
2. WYMAGANIA STAWIANE OLEJOM MASZYNOWYM Świeży olej maszynowy definiowany jest najczęściej przez
Rodzaje zasobów wymaganych dla realizacji poszczególnych zadań w projekcie. Sposoby definiowania

więcej podobnych podstron