wymagania 7 bmp

Rys. 4. Schemat jednowiązkowego kolorymetru fotoelektrycznego, 1 — żarówka wolframowa, 2 — przesłona, 3 — filtr, 4 — kuweta z roztworem badanym lub odnośnikiem, 5 — fotoogniwo lub fotokomórka, 6 — galwanometr

ogniwa- lub komórki fotoelektryczne. Światło ze źródła 1 (żarówka wolframowa) przechodzi jednocześnie przez dwa jednakowe filtry 2, kuwety z roztworem badanym 3 i odnośnikiem 3', przesłony 4 i pada na detektory promieniowania 5, które połączone są ze sobą w ten sposób, że galwanometr 6 wykazuje różnicę prądów wytwarzanych w obu detektorach. Gal-wanometry w fotokolorymetrach najczęściej wyskalowane są w jednostkach absorbancji A i transmitancji T.

W fotokolorymetrach jednowiązkowych w bieg tej samej wiązki promieniowania wstawia się kolejno odnośnik oraz roztwór badany i mierzy ich absorbancję (rys. 4).

Odnośnikiem (roztworem odniesienia, roztworem porównawczym) w absorpcjometrii jest na ogól rozpuszczalnik lub próba odczynnikowa.

Schemat blokowy urządzeń stosowanych w absorpcjometrii przedstawia rys. 5.

Rys. 5. Schemat blokowy kolorymetru fotoelektrycznego lub spektrofotometru

Zasadnicze różnice między fotokolorymetrami a spektrofotometrami występują w źródle promieniowania i w monochromatyzacji światła. Przy pomiarach w zakresie promieniowania widzialnego (fotokolorymetry) stosuje się lampy wolframowe. Jeśli przyrząd przewidziany jest na zakres widzialny i nadfiolet (jak w przypadku większości spektrofotometrów), konieczne jest stosowanie źródła promieniowania nadfioletowego, które otrzymuje się wykorzystując wyładowania elektryczne w takich gazach jak wodór lub pary rtęci (lampy wodorowe lub rtęciowe).

W fotokolorymetrach uzyskuje się częściową monochromaty-z a c j ę przez ustawienie filtrów świetlnych na drodze wiązki światła białego. Filtry te są wykonane najczęściej z barwionego szkła. Spektrofotometry zaopatrzone są w monochromatory pozwalające na wyodrębnienie pasma promieniowania praktycznie monochromatycznego (0,1—2 nm). Mono-chrometr składa się przede wszystkim z elementu rozszczepiającego światło (pryzmatu, siatki dyfrakcyjnej lub klina interferencyjnego) i dwóch wąskich szczelin; pierwsza przepuszcza na monochromator światło białe, z drugiej natomiast pada na roztwór badany światło monochromatyczne.

Oznaczanie zawartości badanego składnika w roztworze przez pomiar absorbancji oparte jest, jak wiadomo na prawie Lamberta— Beera (równanie 8.5). W przypadku gdy prawo to jest spełnione w badanym zakresie stężeń, można stosować dwie metody oznaczeń ilościowych: metodę rachunkową i graficzną.

Pierwsza z nich polega na obliczeniu stężenia c_x oznaczanej substancji bezpośrednio ze wzoru 8.8 pod warunkiem znajomości współczynnika absorbancji s.

c_x - —j    (8.8)

gdzie: A — odczytana na skali fotokolorymetru (spektrofotokolorymetru) absorbancja przy wybranej analitycznej długości fali, c — współczynnik absorbancji składnika oznaczanego przy tej długości fali,

1 — grubość warstwy absorbującej (jest podana na kuwetach).

Wartość liczbowa współczynnika absorbancji zależy od doboru jednostek stężenia i grubości warstwy. Jeżeli stężenie c wyrazimy w molach na jednostkę objętości (m³, dm³, 1), a grubość warstwy 1 w jednostkach długości (m, cm), współczynnik e przyjmuje nazwę molowego współczynnika absorbancji. Wyrażając stężenie w mol • m^-3, a grubość warstwy w m zgodnie z układem SI, otrzymamy wymiar z [m² • mol^-1] (patrz tab. 2). Nadal jednak w literaturze dotyczącej absorpcjometrii stężenie wyrażane jest w mol/1, a grubość warstwy w cm, współczynnik £ ma wówczas wymiar [1 • cm^-1 • mol^-1]. Molowy współczynnik absorbancji jest wielkością charakterystyczną dla danej substancji i rozpuszczalnika przy określonej długości fali. Charakteryzuje on jednocześnie czułość ab-sorpcjometrycznego oznaczania substancji. Pod pojęciem czułości metody oznaczania rozumie się tu najmniejsze oznaczalne stężenie substancji. Przy

221

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rys 6 3 bmp Rys. 6-3. Schemat chłodziarki absorpcyjnej (opis w tekście) lOdpromdzfinie kondensatu
Schemat obciążenia bmp Rys. Schemat obciążenia i diagram sil
str5 bmp Rys. 4. Schemat montażowy r:::^Ti i ...—
wymagania7 bmp Rys. 1. Wypadkowe siły wzajemnego przyciągania działające na cząsteczki cieczy V Sił
wymagania0 bmp Rys. 4. Wzniesienie cieczy w rurce kapilarnej Wzniesienie cieczy w rurce kapilarnej
wymagania 9 bmp R Rys. 7. Prosta wzorcowa A = f(c) 8.1.3. Ćwiczenie: Absorpcjometryczne oznaczanie s
014 bmp a A-A Rys. 2.3. Schemat ustroju magne toel ekt tyczne go Moment napędowy wytworzony przez pa
015 bmp Rys. 2.4. Schemat ustroju logometru Organ ruchomy osiąga położenie równowagi, gdy momenty M
29 3 bmp Rys. I Schemat wydzielania i ujednolicania próbki średniej - " .:^rPróbka Średnia 29 i
wymagania9 bmp tzn. trzech faz Rys. 2. Schemat działania sil napięcia powierzchniowego na granicy
Image148 Rys. Schemat blokowy układu gdy wektory U(t)=u(t) i Y(t)=y(t) są jednowymiarowe
spektroskopia042 84 Rys. 46. Schemat elipsometru z modulatorem fotoelektrycznym (a). Zastosowanie św
6 (1778) 6 P l/B-02020 bł- Rys. ? Schemat wymaganej ochrony cieplnej podłogi w surfie przyściennej a
Rys 6 1 bmp tttlH *• Rys. 6-1. Schemat przepływu ciepła podczas pracy chłodziarki
Rys 6 12 bmp Rys. 6-12. Schematy parowników rurowych [21]
Rys 6 19 bmp Rys. 6-19. Schemat amoniakalnego urządzenia chłodniczego z chłodzeniem bezpośrednim l —
Rys 6 2 bmp Po Ps Ram Ram HflW WOĄf g Pś dęci Mieszanina cieczy i paru Rys. i — 6-Z Schemat pracy
Rys 6 20 bmp Rys. 6-20. Schemat amoniakalnego urządzenia chłodniczego z chłodzeniem pośrednim 1 — si

więcej podobnych podstron