img268

i wychodzenia z przedszkola, przygotowywania się do posiłku, do odpoczynku. Wiążą się więc z organizacją i warunkami życia dziecka w przedszkolu, z takimi czynnościami, jak rozbieranie się, ubieranie, mycie rąk, jedzenie — i inne.

Wykorzystywanie naturalnych sytuacji jest pracą indywiduak-ną. W szatni np. pracę tę można rozłożyć na kilka etapów:

— obserwujemy dzieci, by zorientować się, jaki jest ich poziom usprawnienia: dotyczy to głównie 3-latków oraz wszystkich nowych,

— początkowo sami rozbieramy dziecko,

— potem polecamy dziecku wykonanie pewnych czynności, jak np. rozpięcie ostatniego na dole guzika, podanie wieszaka, zawiesze-nió palta na wieszaku,

— następnie zachęcamy dziecko do próby samodzielnego rozbier rania się, przypominając kolejność wykonywanych czynności, jak zdjęcie rękawiczek, palta, szalika, czapki i w końcu obuwia. W tym etapie konieczne jest także sprawdzanie u poszczególnych dzieci przyswojonych przez nie sprawności,

W zależności od stopnia przyswojonych sprawności należy dziecku pozostawić czas na samodzielne ustalanie kolejnych czynności. Ingerujemy jedynie wówczas, gdy dziecko będzie miało trudności.

Szatnia jest miejscem, w którym przez długi okres systematycznej pracy z dziećmi musimy je nauczyć metodą wykorzystywania naturalnych sytuacji zdejmowania wierzchniego okrycia i obuwia, zawieszania go i stawiania na właściwym miejscu, a następnie ubie-