Obraz0 (27)
gdzie:
c — stężenie molowe EDTA (mol • dm-3), m — masa od ważki C&CO3 (g),
M - masa molowa CaCC>3 (g ■ mol-1),
V - objętość zużytego EDTA (dm3).
8.5. Przykłady oznaczeń kompleksometrycznych
♦ Oznaczanie Ca2* roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną w kolbie miarowej na 100 cm, wymieszać i odmierzyć pipetą po 20 cm3 (25 cm3) do 3 kolb stożkowych. Próbkę rozcieńczyć do około 100 cm3. Dodać 10 cm3 1 M NaOH (pH = 12-13) i miareczkować wobec mureksydu do zmiany zabarwienia z intensywnie różowego (dodać więcej wskaźnika) na fioletowe.
Masę jonów wapnia (wyrażoną w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzoru: m = c-V M W gdzie:
c - stężenie molowe EDTA (mol • dm-3),
V - objętość EDTA (dm3),
M — masa molowa wapnia (g • mol-1),
W - współmiemość kolby z pipetą.
♦ Oznaczanie Mg2* roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną w kolbie miarowej na 100 cm3, wymieszać, odmierzyć pipetą po 20 cm3 (25 cm3) do trzech kolb stożkowych i rozcieńczyć do około 100 cm3. Dodać 5 cm3 buforu amonia-
kalnego (uzyskując pH = 10) i miareczkować wobec niewielkiej ilości czerni eriochromowej T do zmiany zabarwienia z fioletowego na niebieskie.
Bufor amoniakalny o pH = 10 sporządza się poprzez rozpuszczenie 70 g stałego NH4CI (odważonego na wadze technicznej) w wodzie, dodanie 570 cm3 25% roztworu amoniaku i rozcieńczenie roztworu wodą w kolbie miarowej do 1 dm3.
Masę jonów magnezu (wyrażoną w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzoru: m = c-V M • W gdzie:
c - stężenie molowe EDTA (mol • dm-3),
V — objętość EDTA (dm3),
M - masa molowa magnezu (g • mol-1),
W — współmiemość kolby z pipetą.
♦ Oznaczanie Ni" roztworem EDTA Badaną próbę należy uzupełnić wodą destylowaną do kreski w kolbie miarowej na 100 cm3, wymieszać i odmierzyć pipetą po 20 cm3 (25 cm3) do 3 kolb stożkowych. Każdą próbkę rozcieńczyć do około 100 cm3, dodać 5 cm3 bufom amoniakalnego (pH około 8) i miareczkować wobec mureksy-du do zmiany barwy z żółtej na fioletową. Miareczkowanie należy wykonywać powoli, dobrze mieszając roztwór.
Masę jonów niklu (w gramach) zawartych w roztworze oblicza się według wzom:
m = c-V-M • W
217
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Obraz1 (26) gdzie: c - stężenie molowe EDTA (mol ■ dm~3), V - objętość EDTA (dm3), M - masa molowa
Obraz 6 (27) gdzie: ci - stężenie molowe KMnC>4 (mol • dm-3), V - objętość KMn04 (cm3), V2 - obję
Picture0 94 gdzie: n - liczba moli substancji, Cm - stężenie molowe roztworu, mol/dm3, V - objętość
DSCF6827 112 gdzie: v — objętość roztworu EDTA (1), c — stężenie roztworu EDTA (mol/1), 63,53 —
Podstawy chemii, ćwiczenia laboratoryjne 7 _pyr]_Ml1 ] [MeY] - stężenie kompleksu [mol/dm] [Me] - st
Picture8 gdzie:
49453 Obraz 5 (25) jego stężeniu, bo 10“5mol • dm 3. W jodomctrii najczęściej stosowany jest jej 2%
54286 Zdjęcie013 (9) Ułamek masowyUłamek objętościowy, -Ułamek molowy. Stężenie molowe. Motatność -
więcej podobnych podstron