OMiUP t1 Gorski4
parowo — gazowych. Drgania z kolei występują z powodu niestateczności procesu kawitacji, co może powodować dużą zmienność występujących sił. Jeżeli któraś ze składowych częstotliwości tej zmienności osiąga częstotliwość własną jakiejś części pompy, to występują wtedy drgania rezonansowe tej części. Mają one zazwyczaj bardzo dużą częstotliwość w zakresie od kilkuset do kilku tysięcy cykli na sekundę. Najczęściej wibracji wywołanej kawitacją mogą ulegać wirniki pompy.
Najbardziej szkodliwym efektem działania kawitacji jest stałe uszkadzanie elementów pompy przez usuwanie materiału z ich powierzchni, co powoduje powstawanie wżerów i rys zmniejszających wytrzymałość elementów i pogarszających sprawność pompy.
Stwierdzono, że uszkodzeniom kawitacyjnym podlegają wszystkie materiały stosowane do budowy pomp, lecz są one w różnym stopniu odporne. Największą odporność antykawitacyjną wykazują:
— brąz aluminiowy (83% Cu, 10,3% Al, 5,8% Fe),
— nierdzewne stale chromowe i chromoniklowe,
— nierdzewne staliwa chromowe i chromoniklowe, najmniejszą zaś:
— staliwo, aluminium, mosiądz i żeliwo.
Dużą odporność mają również tworzywa nylonowe. Bez względu jednak na stopień odporności antykawitacyjnej materiałów stosowanych dobudowy pomp najkorzystniejsze jest zapobieganie powstawaniu kawitacji w pompach. Sposoby zapobiegania kawitacji można podzielić na:
— konstrukcyjne, zależne prawie wyłącznie od producenta pompy,
— eksploatacyjne, zależne od zakładu montującego pompy i od personelu
obsługi.
Do głównych sposobów konstrukcyjnych i wykonawczych należy zaliczyć:
— zastosowanie wirników dwustrumieniowych,
— stosowanie możliwie małych kątów wlotowych a1 do łopatek,
— unikanie ostrych zmian kierunku strumienia cieczy przed wirnikiem,
— wykonywanie wewnętrznych powierzchni w pompie z dużą dokładnością (duża gładkość powierzchni),
— utwardzanie powierzchni narażonych na kawitację itp.
Do sposobów eksploatacyjnych zalicza się:
— stosowanie możliwie niskich temperatur pompowanego czynnika,
— utrzymywanie małych wysokości ssania,
— utrzymywanie niskich oporów ssania przez gładkość powierzchni rurociągu ssawnego i możliwie prosty jego przebieg,
— utrzymywanie dobrej szczelności rurociągu ssawnego,
— prowadzenie rurociągu ssawnego w taki sposób, aby wyeliminować możliwość tworzenia się gdziekolwiek poduszek powietrznych (gazowych),
— utrzymywanie w czystości filtrów ssawnych,
— prowadzenie rurociągu ssawnego w sposób eliminujący możliwość powstawania krętu wejściowego przy wlocie do wirnika,
— utrzymywanie parametrów pracy pompy w pobliżu optymalnego punktu pracy bez forsowania wydajności.
124
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
OMiUP t1 Gorski2 Rys. 1.1. Szkic systemu parowo - wodnego zamkniętego z odpowietrzeniem wody w podg
OMiUP t1 Gorski0 n Mechanizm występowania kawitacji przedstawiony jest na rysunku 2.86. W pierwszym
OMiUP t1 Gorski0 W pompach wielostopniowych występuje jeszcze uszczelnianie wału wirnika między dwo
OMiUP t1 Gorski6 Rys. 1.4. Siłownia turbinowa. 1 ■ kotły parowe, 2 - turbiny WP, 3 - turbiny NP, 4
OMiUP t1 Gorski7 WIELOTŁOKOWA POMPA PROMIENIOWA Zasada działania wielotłokowej pompy promieniowej o
OMiUP t1 Gorski 9 jye wchodzi żadna z wielkości charakteryzujących właściwości fizyczne cieczy, taki
OMiUP t1 Gorski2 Rc Rys.2.68. Zależność ri od liczby Reynoldsa Re pompowanej cieczy. 2.3.1.3.WYRÓŻN
OMiUP t1 Gorski6 Po odjęciu strat hydraulicznych i uderzeń cieczy od krzywej Yth = f(Q) otrzymuje s
OMiUP t1 Gorski9 W odniesieniu do przedstawionych powyżej rozważań, jak również tych z dalszej częś
OMiUP t1 Gorski2 Jeżeli pagórek sprawności przetnie się płaszczyznami r = const, a otrzymane w ten
OMiUP t1 Gorski7 C~ p —— + r- = const2 pVc = g ‘ z + lub dla dw
OMiUP t1 Gorski9 gdzie: — ciśnienie absolutne w króćcu ssawnym u wlotu do pompy, — prędkość cieczy
OMiUP t1 Gorski1 (2.98)q2 = h- W2*^t gdzie: f2 — przekrój poprzeczny odpowiedniej szczeliny, Ap — s
więcej podobnych podstron