Scan10153 (2)
Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych
szkodowanym, staraj się do niego sięgnąć jakimś przedmiotem (np. kijem lub elementem ubioru). Rzucenie poszkodowanemu liny lub specjalnej rzutki ratowniczej może być skuteczne, jeśli ta osoba znajduje się niedaleko brzegu. Można także użyć łodzi lub innego sprzętu pływającego, aby dotrzeć do poszkodowanego. Należy unikać wchodzenia do wody, jeśli tylko to możliwe. Jeżeli wejście do wody jest konieczne weź ze sobą przedmiot unoszący się na wodzie.
• Wydobądź poszkodowanego z wody, a resuscytację rozpocznij tak szybko i bezpiecznie jak to tylko możliwe. Ryzyko urazu szyjnego odcinka kręgosłupa jest u osób tonących niskie (wynosi około 0,5%). Stabilizacja kręgosłupa szyjnego może być trudna do wykonania w wodzie, opóźnić wydobycie poszkodowanego i utrudnić prowadzenie resuscytacji. Rozważ zastosowanie stabilizacji kręgosłupa szyjnego, jeżeli tonięcie było związane ze skokami do wody, zjazdami na zjeżdżalniach, lub w badaniu fizykalnym stwierdza się cechy urazu albo objawy świadczące o zatruciu alkoholem. Pomimo potencjalnego ryzyka urazu kręgosłupa osoba z zatrzymanym oddechem i brakiem tętna powinna być wydobyta
z wody najszybciej jak to możliwe (nawet, jeżeli brak w danym momencie sprzętu zapewniającego stabilizację kręgosłupa), jednocześnie należy starać się ograniczyć ruchy szyi.
• Staraj się wydobyć poszkodowanego z wody
w pozycji horyzontalnej, aby zminimalizować ryzyko spadku ciśnienia w wyniku nagłego wyciągnięcia z wody i wystąpienia załamania funkcji układu krążenia.
• Jeżeli będąc z poszkodowanym w wodzie po udrożnieniu dróg oddechowych nie stwierdza się oddechu, należy przez minutę prowadzić oddecn ratownicze (10 oddechów). Jeżeli po tym czasie poszkodowany nie oddycha samodzielnie, dalsza postępowanie zależy od odległości do brzegu. Jeśli można dopłynąć z poszkodowanym do bi gu w czasie krótszym niż 5 minut, należy kontynuować oddechy ratownicze podczas płynięcia. Jeżeli czas ten przekracza 5 minut, powinno się wykonywać oddechy ratownicze przez kolejną ni nutę, a następnie tak szybko jak to tylko możliw^ dopłynąć z poszkodowanym do brzegu bez p mowania kolejnych prób wentylacji.
• Nie ma potrzeby oczyszczania dróg oddechowych z zaaspirowanej wody. Usuń ciała obce z | my ustnej albo poprzez wygarnięcie albo po dos ciu na brzeg za pomocą ssaka, jeśli jest dostępny. Większość tonących aspiruje tylko niewielką ilość wody, która szybko jest wchłaniana do kr" nia. Nie wykonuj uciśnięć nadbrzusza i nie obracaj poszkodowanego głową w dół w celu usunięcia wody z płuc lub żołądka.
UCISKANIE KLATKI PIERSIOWEJ
• Natychmiast po wydobyciu poszkodowanego z wody należy ocenić oddychanie. Jeśli poszk. wany nie oddycha rozpocznij natychmiast ucisH nie klatki piersiowej. Personel medyczny, jeżeli był szkolony w tym zakresie, może także zbadi tętno lub inne oznaki życia. U tonących pacjen tów zwłaszcza wychłodzonych bywa to wyjątko trudne (patrz hipotermia). Jeżeli masz wątpliwo co do rozpoznania zatrzymania krążenia rozpoo nij uciskanie klatki piersiowej. Uciskanie klatki piersiowej jest nieskuteczne w wodzie.
DEFIBRYLACJA
• Jeżeli AED jest dostępne należy nakleić elektrod( i włączyć urządzenie. Przed przyklejeniem elek-trod osusz klatkę piersiową, aby umożliwić ich właściwe przyleganie. Defibrylację należy wyko- I nać zgodnie z zaleceniami AED. Jeżeli stwier- i dzisz u poszkodowanego hipotermię z temperaturą głęboką < 30°C ogranicz liczbę defibrylacji do 3. Kolejne można wykonać po podniesieniu temperatury powyżej 30°C.
REGURGITACJA W TRAKCIE RESUSCYTACJI
• Regurgitacja występuje często podczas prowadza nia resuscytacji tonących. Może ona być przyczy-| ną trudności w utrzymaniu drożności dróg odde-
Polska Rada Resuscytacji 1 1 2
ODDECHY RATOWNICZE
W przypadku poszkodowanego z zatrzymaniem oddechu, oddechy ratownicze należy rozpocząć natychmiast jak tylko możliwe będzie udrożnienie dróg oddechowych oraz zapewnienie bezpieczeństwa ratownikowi. Niekiedy możliwe jest prowadzenie wentylacji, kiedy poszkodowany znajduje się jeszcze w płytkiej wodzie. Ponieważ w takiej sytuacji zaciśnięcie skrzydełek nosa może być trudne, alternatywą dla wentylacji usta-usta jest wentylacja usta-nos. Jeżeli poszkodowany znajduje się w głębokiej wodzie, oddechy ratownicze należy rozpocząć tylko wtedy, jeżeli jest się przeszkolonym w wykonywaniu tej czynności, najlepiej z wykorzystaniem przedmiotu zapewniającego unoszenie się na powierzchni wody. Jeśli nie posiadasz przeszkolenia w ratownictwie wodnym, nie rozpoczynaj resuscytacji podczas przebywania z poszkodowanym w głębokiej wodzie.
152 ALS
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Scan10159 (2) Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych waną ich uc
Scan10157 (2) I Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych teczne u
Scan10143 (3) Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych Pacjent w s
Scan10157 (2) I Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych teczne u
68768 Scan10165 (3) Rozdział 13. Zatrzymanie krążenia — postępowanie w sytuacjach szczególnych 10 mi
więcej podobnych podstron