skanuj0006

REGliŁY DOTYCZĄCE WARTOŚCI I_R

Reguła 1.

W szeregu homologicznym indeks retencji zwiększa się o 100 jednostek ze wzrostem łańcucha o jedną grupę CH,

Reguła Z.

Dla izomerów różniących się temperatuią wTzema o 5T„ rozdzielanych na niepolarnej fazie stacjonarnej, różnicę indeksów retencji ól opisuje równanie

6I = 5ÓT..

Reguła 3.

Indeksy retencji substancji niepolarnej są do siebie zbliżone niezależnie od rodzaju fazy stacjonarnej, na której jest rozdzielana Indeksy retencji tych samych substancji na mepolarnych fazach stacjonarnych są do siebie zbliżone

Reguła 4.

Różnica indeksów retencji substancji chiomatografowanej na polarnej i niepolarnej fazie stacjonarnej, tzw dyspersja retencji, jest charakterystyczna dla struktury substancji i można ją przewidzieć.

WYKORZYSTANIE REAKCJI CHEMICZNYCH >—[) Reakcja przed rozdziałem chromatograficznym
Na podstawie analizy przesunięć czasów' retencji pioduktów reakcji w stosunku do odpowiednich wartości dla substratów można sądzić o obecności określonych grup funkcyjnych w analizowanych związkach a niekiedy także elementów szkieletu cząsteczki (np stwierdzenie ilości i położenia wiązań wielokrotnych, obecności pierścieni) Jabpla 15.1.Odczynniki stmwanc «5r> ifcT)waD/atii łtcęanic/mch » ctinmu-UĄsrafii gizimc] i akrcr* ich
	(łlr-niuL	Z»iąAi ukMHc:	/«iąAi pńthkftinc
	) ki wnet) Uidisila/an ♦ Utfnc<)k*htauMijn	aliohnk 1- i ll-rrędowi:. fenole, potwi. ckŁją. uLiicm. k*t» karboi-Ą lowc	odprmiodme lx urn.; • kMiiioav
	N.i kbb\|lrimctyk»-Miili«\|jc-.lamid	jai wyżej. UkA: aminy	-
	N-1 linkr.y t>r^bM4«tmb^4	alLuKtiac r>m lll-i #płnwv\|. kwa>y tafokijink-. cuin. yullukwas;.
	Cll*l + Af(0	aikohfłc l-f/yiiuWC. UKtljpUl,.	ctoymcnkmc
	liÓAmcun	tik.**:, kanie. i my kaihiA>yki»c	p>.*ćlu>tlnc mci) Iow C
	UCHO w ubanoiti NoBJL lab IICOCNI	amia> i anuł.	v alków ita mci) bejj jimp
	Ik/modntl oilmy w pin nic	akubok. km-k merkaptany. aminy	pocłaidnc aod* kne

WYKORZYSTANIE REAKCJI CHEMICZNYCH ż—\/ Reakcja po rozdziale chromatograficznym

Gaz nośny po opuszczeniu kolumny przepuszcza się przez roztwór odpowiedniego odczynnika w małej probówce Rezultat reakcji w postaci wytrącania osadu lub zmiany zabarwienia obserwuje się współbieżnie z ukazującymi się na chromatogranue pikami

Tabela 2. Odczynniki stosowane do identyfikacji grup funkcyjnych związków organicznych n eluacie z kolumny

ip	(Kk/snnik •	Zabarw Umie roztworu	1yp/wi4/ku wykrywanej!
i	CtSO,	ciemno-zółiy	alkohole
:	2.4-1 >inilrolcny!»*h\ dra/y na	jółty osad	aldehydy i ketony
3	AgNOjW etanolu	biały osad	halogenki alkilowe
4	Odczynnik Schiffa: wodny fuksyn> nasycony SO_;	różowy	aldehydy
⁵	PbiCHtCOO);	/ółty osad	mcrkapiany. siarczki
t*	Odczynnik Hinshcrga: chlorek knMMKulfomlu w nutwnnt KOH	pomarańczowy	aminy 1- i II-rzędowe

WYKORZYSTANIE POŁĄCZENIA CHROMATOGRAFII GAZOWEJ Z INNYMI METODAMI ANALITYCZNYMI

^c=>

GC-MS - najbardziej uniwersalna i najczęściej stosowana metoda sprzężona

GC-FTIR - umożliwia jednoznaczną identyfikację, kiedy dysponujemy wzorcem badanej substancji Dostarcza ponadto mformacji o obecności i wzajemnym położeniu charaktery stycznych grup funkcyjnych

GC-FTIR-MS - łączy możliwości obu metod sprzężonych

GC-AES - identyfikacja związków metaloorganicznych,

próby stosowania w analizie elementarnej do wyznaczania wzorów

sumarycznych składników mieszaniny

ZASTOSOWANIE DETEKTORÓW SELEKTYWNYCH

Dw ukanałowy układ detekcji