skanuj0048 (52)

5.6. Europejskie sieci obszarów chronionych

Jeden z obiektów Bałtyckiego Systemu Obszarów Chronionych — „Mierzeja Wiślana”

199

wspieranie zrównoważonego rozwoju regionów, zainteresowanie ochroną przyrody społeczności lokalnych i stworzenie im szans pomyślnego bytu dzięki promocji parków i turystycznemu wykorzystaniu walorów przyrodniczych.

Koncepcja elitarnej sieci parków narodowych w Europie zrodziła się w 1996 roku, a pierwsze parki otrzymały certyfikaty PAN-Park dopiero po sześciu latach. Przyznanie tego prestiżowego certyfikatu poprzedzone jest wnikliwym, długotrwałym procesem weryfikacji przyrodniczych i turystycznych walorów obszaru, prowadzonym przez grupę międzynarodowych ekspertów z zakresu ochrony przyrody i zrównoważonej turystyki (ekoturystyki). Parki włączane do sieci muszą odpowiadać określonym kryteriom, dotyczącym m.in. powierzchni i obowiązujących zasad ochrony przyrody. Co pięć lat każdy z tych parków będzie podlegał weryfikacji. Wśród odznaczonych tym wyróżnieniem w pierwszym etapie, obok parków skandynawskich — Fulufjallet w Szwecji i Oulanka w Finlandii, znalazł się Bieszczadzki Park Narodowy.

Sieć PAN-Parks rozwija się dość wolno. Na początku 2007 roku poza wymienionymi certyfikat PAN-Park posiadały również następujące parki: Majella NP we Włoszech, Paanajarvi NP w Finlandii, Retezat NP w Rumunii oraz Central Bałkan NP i Rila NP w Bułgarii. Trzy następne parki narodowe prawdopodobnie otrzy-