Skanujr

Ruchowa czynność przewodu pokarmowego

Jelito grube

□ przeważnie skurcze odcinkowe i perystaltyczne

□ ruchy antyperystaltyczne - nieregularnie i częściowo

□ wyraźne są tzw. ruchy masowe

■ silny skurcz perystaltyczny

□ przepycha na pewnej odległości całą zawartość jelita grubego

□ w formie litego cylindra - bez przewężeń

■ występuje rzadko: kilka razy na dobę

□ na drodze odruchowej - przez napełnianie żołądka

■ masy kałowe zostają przepchnięte do esicy

■ tam pozostają do defekaq'i

jodźce wyzwalające ruchy jelit □ mechaniczne rozciągnięcie ścian miazgą pokarmową

Z tego powodu pokarmy treściwe i łatwo strawne, które nie pozostawiają większej ilości składników niepodlegających wchłanianiu, rozleniwiają jelita i prowadzą do przewlekłego zaparcia. Pokarmy roślinne, zawierające dużo błonnika, pozostawiając obfite masy niestrawione i niewchłonięte, utrzymują wysokie napięcie mięśni gładkich, rozciągają ściany jelit i zmuszają je do silnych ruchów, prowadząc do częstszego i obfitszego oddawania stolca, przez co chronią przed gniciem i zatruciem jego produktami.

J odpowiednie pobudzenie chemoreceptorów

■ obecność żółci, gastryny, cholecystokininy, acetylocholiny, serotoniny i in. □ pobudzenie układu przywspółczulnego

U pobudzenia psychiczne i stany emocjonalne

■ nasilają ruch robaczkowy, a szczególnie błyskawiczne rzuty perystaltyczne

posoby działania środków przeczyszczających J drażnienie ściany jelita (np. rycyna, olej krotonowy)

J pobudzanie zakończeń nerwów przywspółczulnych (np. pilokarpina)

J zatrzymywanie wody w jelitach

■ przez utrudnienie jej wchłaniania

■ przez zwiększenie ciśnienia osmotycznego, gdy same wchłaniają się bardzo trudno (np. siarczan sodowy lub magnezowy)

ANATOMIA I FIZJOLOGIA CZŁOWIEKA