str286 287

str286 287



Sprawdzenie powierzchni pracujących netto1 (rys. 5-3Id):

AG2-i„ = (0,5 • 458-10) • (91,6 -10)0,5 = 8935,2 mm2 = 89,35 cm2>AG2.l • = 35,1 cm2,

AKn = (60,4-10)2 • 0,5 + (75 - 2 • 10)A, • 0,5,

% = <Pk2-<Pg = 43,58°-21,8° = 21,78°, hx = (75-2- 10) ctg21,78° = 137,6 mm,

0,55 hx = 0,55 • 137,6 = 75,7 mm>75 mm,

AKn«(60,4-10)2 - 0,5 + (75- 2-10) 137,6 0,5 = 6324 mm2 = 63,24 cm2,

AKn - 63,24 crsP>AK1 = 37,8 cm2.

Sprawdzenie wytrzymałości płytki na ścinanie: lv = 0,5 • 458/cos21,8° = 246,6 mm,

Fv = 7020/(2 • 24,66) = 142,3 N/cm<FXv=395 + (535 -395) • (30 - 21,8)/15 «

= 471,5 N/cm (z tab. 7-11, gdy a = 21,8°).

Połączenie pasa dolnego na długości. Połączenie przyjęto w punkcie E przęśli środkowego (rys. 5-36), gdzie nie występuje moment zginający, w odległości od węzła D wynoszącej:

lE = 0,2lx = 0,2 • 3530 = 700 mm.

W punkcie E działa siła podłużna rozciągająca Nm = 12,27 kN oraz obciążenie palił

qd = (0,1452+0,1950+0,0195 + 0,0220+0,1950+0,5 • 0,1294) 1,00 =

= 0,6414 kN/m,

VE = 0,5qd ■l1-qd lE = 0,5 • 0,6414 • 3,53-0,6414 • 0,7 = 0,6830 kN,

Me = 0.

Przyjęto płytki M16 o szerokości 95 mm. Wypadkowa W= (12,272+0,6832)0,5 = 12,29 kN=JVD2.

Potrzebna powierzchnia płytki:

£ = arctg(0,683/12,27) = 3,19°, a = 3,19°, fi = 0° ->F, = 100 N/cm2 (wg tab. 7-9),

A = 12290/(2 -100) = 61,45 cm2.

Potrzebna długość płytki lp = 61,45/9,5 = 6,47 cm.

Ponieważ B Ą 95 mm, więc 0,55S = 52,25 mm <64,7 mm,

a zatem do połączenia pasa nie można zastosować płytek Ml6*.

Zastosowano nakładki grubości 25 mm i gwoździe jednocięte 3,5x90 mm. Obliczenie nośności gwoździ na 1 cięcie:

= 25 mm,

l2 = 90-25-1 -1,5 • 3,5 = 58,75 mm>r = 50 mm (gwoździe nie mogą być

wbijane w jednej osi),

t2 = 50 mm,

fhld = 0,082 • 380 • 3,5~0-3-0,9/1,3 = 14,81 MPa, Rdl =fhiu h -d= 14,81 ■ 25 • 3,5 = 1296 N, Rd2=fhU t2 d-p= 14,81-50-3,5 1 = 2592 N,

R


U3 ~

[14,81 • 25 • 3,5/(1 +1)] • {[1 + 2 • 12(1 + 50/25 + 502/252) + +13(50/25)2]0'5-1(1 + 50/25)} = 880 N,

Myd= 180-3,52 Vl,l =4251 Nmm,

fh\d'h'd


40(1+20) M,


yd


1 + 20


fnudtl

= [1,1 • 14,81 • 50 - 3,5/(1 +2 • 1)] • {[2 • l2 • (1 +1)+4 • 1 (1 +2 • 1)4251/ /(14,81 • 3,5 • 502)]0,5-1} = 1042 N,

* Obliczenia w tym przykładzie są przeprowadzane na podstawie przyjętych wartości obliczeniowych i reguł podanych w/aprobacie na płytki M16. Według PN-B-03150:2000 obliczenia przeprowadza się na podstawie wartości charakterystycznych, których brak w aprobacie. W aprobatach technicznych dotyczących płytek kolczastych nowych typów, które będą wprowadzane na rynek w najbliższych latach, wystąpią wartości charakterystyczne jednostkowych nośności płytek (z uwagi na docisk kolców do drewna, na rozciąganie, ściskanie i ścinanie) i wystąpi konieczność obliczania wartości obliczeniowych. W tym przypadku należy stosować wzór 3.2.2 z ww. normy, tj. Xd = Xk-kmoJyu, podstawiając za yodpowiednie wartości: dla wytrzymałości jednostkowej z uwagi na docisk kolców do drewna yM = 1,3, a dla wytrzymałości jednostkowej płytek na rozciąganie, ściskanie i ścinanie yM = 1,1. W świetle powyższych uwag byłaby możliwość zastosowania płytek M16 do połączenia pasa na długości. O ile warunki w aprobatach nie będą zmienione, należy zastosować inny rodzaj łączników do połączenia pasa na długości.


287

1

Obliczenia uproszczono, odliczając zawsze odstęp 10 mm bez uwzględnienia w iloczyn odpowiednich funkcji trygonometrycznych oraz przyjmując, że pole AKn składa się z 2 trójkątów, jak na rys. 5-37d.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rys. 6.35. Kształty podcięć obróbkowych: * - walcowa powierzchnia pracująca, y - płaska powierzchnia
INSTRUKCJA PUG@5 D Rył. 2.157. SPRAWDZIAN 00 KONTROLI USTAWIENIA Rys. 2.168. REGULACJA STĘŻENIA CO
skanuj0008(5) 5 Prawo Plancka określa rozkład energii emitowanej przez jednostkę powierzchni doskona
43681 scan 7 (4) 94 powierzchnia Gaussa 2. ELEKTROSTATYKA Rys. 2.20 Rys. 2.19Przykład 2.3 Długi wale
43976 skanuj0126 (12) 232 8. Cieślar6:5; Sprawdzić wytrzymałość drewnianej belki (rys. 6.5.1), jeżel
065 2 Układ chłodzenia 65 A32X20X7 PN-57/M-86960) w ohudowę 9, przy czym powierzchnię pracującą {tj.
E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, powierzchnie 05A    11 Rys. 5A-14:
Mechanika ogolna0060 120 120 powierzchnia ekwipotencjalna powierzchnia ekwipotencj alna Rys. 69 Aby
Mechanika ogólna0060 120 120 powierzchnia ekwipotencjalna powierzchnia ekwipotencj alna Rys. 69 Aby
Mechanika ogólna0060 120 120 powierzchnia ekwipotencjalna powierzchnia ekwipotencj alna Rys. 69 Aby
116 3 Rys. 9.20. Sposób sprawdzania iskry na świecy Rys. 9.23. Sposób sprawdzania przebicia izolacji
Rzuty mongea136 9. POWIERZCHNIA WALCOWA Na rys. 75a i b szkicowo pokazano tworzenie powierzchni walc

więcej podobnych podstron