img003
ciekłej i gazowej,
n , n - liczba moli substancji chromatografowanej w fazie
L. O
ciekłej i gazowej,
, Vq - objętość fazy ciekłej i gazowej w kolumnie, b) stosunek podziału k' - zwany również liczbą podziału lub współczynnikiem pojemności kolumny, decyduje o tym, jaki ułamek masy chromatografowanej substancji znajduje się w fazie stacjonarnej, a jaki w fazie ruchomej
V K
k’ = K —= -
Vq p
fi - objętościowy stosunek fazy gazowej do ciekłej w kolumnie
P =
c ) indeks retenc i i substanc i i x_ I
I = 100
lg t' - lg t'
3 R,x ” R,z
+ 100 z
lg t'
” R,Złl
lg t-
R,z
przy czym t' < t' < t' c R,z R,x R.z+l
eluowanego między
t' - zredukowany czas retencji związku x,
R,x
n-alkanami o z i z+1 atomach węgla.
Indeks retencji dowolnej substancji można wyznaczyć na podstawie liniowej zależności logarytmu zredukowanego czasu retencji od liczby atomów węgla, dla związków danego szeregu homologicznego, d) współczynnik selektywności a . — zwany również stopniem
rozdziału, określa W sposób ilościowy możliwość rozdziału dwóch substancji j , i ; zależy od rodzaju analizowanych substancji
oraz rodzaju fazy ciekłej.
V' .
R.J
n,j
K V' . V
i b.i na
Sdy faza ciekła zostanie źle dobrana, tzn. gdy wartości tC i będą
zbliżone, to mimo dużej sprawności kolumny nie uda się rozdzielić obu substancji <c*. =s 1).
JA
W przypadku gdy substancja "i" nie ulega podziałowi między dwie fazy (dla chromatografii adsorpcyjnej), to wtedy współczynnik selektywności oblicza się ze wzoru
V
M
5. TEORIE CHROMATOGRAFII GAZOWEJ
Znane są dwie podstawowe teorie chromatografii gazowej: teoria
półek x teoria kinetyczna. Obie zostały opracowane dla chromatografii podziałowej, jednakże wyprowadzone zależności matematyczne są słuszne także dla chromatografii adsorpcyjnej.
TEORIA PÓŁEK
Teoria półek opisuje proces chromatograficzny w sposób bardzo uproszczony. Wyniki uzyskane przy pomocy tej metody należy traktować jako orientacyjne, gdyż odnoszą się one do warunków wyidealizowanych. W teorii tej wprowadza się wielkość określaną jako wysokość równoważną półce teoretycznej (WRPT). Pod pojęciem półki teoretycznej rozumie się część objętości kolumny, w której zostaje osiągnięty stan równowagi między stężeniami substancji badanej w fazie ruchomej i stacjonarnej. Odcinek długości kolumny odpowiadający tej objętości, nazywa się wysokością równoważną półce teoretycznej. Zatem cała kolumna chromatograficzna składa się z N hipotetycznych półek teoretycznych L = N H
gdzie: L - długość kolumny,
H - wysokość półki teoretycznej.
Stąd liczbę hipotetycznych półek teoretycznych oblicza się ze wzoru N = L / H
11
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Picture0 94 gdzie: n - liczba moli substancji, Cm - stężenie molowe roztworu, mol/dm3, V - objętość
w3 Stężenie molowe Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1 dm3 roztworu
w3$ TechnologyStężenie mofaine Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1000 g (1 kg) rozpuszc
img129 (15) I Nadmiar powierzchniowy Gibbsa lo: a) różnica między liczbą moli subs
r gdzie: nl — liczba moli rozpuszczalnika, «2 — liczba moli substancji rozpuszczonej. Ponieważ p,
nierozpuszczonej). Stężenia: a) molowe: liczba moli substancji rozpuszczonej w ldm
img129 (15) I Nadmiar powierzchniowy Gibbsa lo: a) różnica między liczbą moli subs
49698 Picture0 (3) 14 Stężenie molowe Cm. Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1 dm3 rozt
img129 (15) I Nadmiar powierzchniowy Gibbsa lo: a) różnica między liczbą moli subs
str012 (4) 20 Ćwiczenie nr 2 n - liczba moli substancji rozpuszczonej; V - objętość roztworu. Przykł
P1050404 Stężenie molalne Jest to liczba moli substancji rozpuszczonej w 1000 g (1 kg) rozpuszczalni
więcej podobnych podstron