IMG28 (13)

Bajki, które dodają dzieciom sit

> Zabawa z dźwiękami

_Ą Udzielamy jasnych, wyraźnych i zrozumiałych wskazówek. Dzieci informujemy wcześniej o przebiegu zabawy, ćwiczenie przebiega bez używania słów.

- Każde dziecko bierze sobie instrument i próbuje iść, biec, skakać, zgodnie z jego rytmem.

Spowoduje to zapewne hałas, głośne przekrzykiwanie się, co sprawia dzieciom radość, daje swobodę i nie trwa za długo.

- Kiedy zobaczycie, że stoję i podnoszę ręce do góiy, ustawiamy się jeden za drugim, tak aby powstał wąż. Jestem jego główką i podążam naprzód. A wy musicie bacznie mnie obserwować. Za każdym razem, kiedy zatrzymam się na chwilę i podniosę rękę, osoba, której instrument jest najgłośniejszy, kładzie go z powrotem na chustę. Wąż nie staje się coraz krótszy, tylko coraz cichszy - aż usłyszymy pojedynczy dźwięk. Zabieramy go ze sobą do bajkowej krainy, do której was prowadzę. Tam usiądziemy sobie spokojnie na naszych miejscach.

- Dziecięcy wąż porusza się powoli - zakręca kółeczka i spirale - coraz spokojniej. Głowa węża daje znak - skinięcie głowy - ogonowi (gdy słyszymy już tylko pojedynczy dźwięk), aby usiąść na swoim krzesełku. Dzieci siadają obok siebie, tak że kółko zamyka się główką węża.

- Następnie dorosły wyjaśnia dalsze reguły: - Brzęcząca kula wędruje w kółku z ręki do ręki. Możecie jej wyszeptać swoje najskrytsze życzenia i tak ją przekazujcie koledze / koleżance, abyśmy słyszeli jej cichutki dźwięk. Ostatnie dziecko kładzie kulę w zaczarowanym kąciku na chuście na miejscu świecy, która zostaje zapalona.

Zabawa ta przyjemnie oddziałuje na

wszystkich uczestników.

- Doświadczenie „hałasu”, dysharmonii towarzyszy pierwszej części.

- Uspokajające doświadczenie, że każdy jest częścią wspólnoty, towarzyszy drugiej części, długiej drodze, zataczającym spiralom.

- Cisza i spokój, które towarzyszą ostatniemu dźwiękowi, rozprzestrzenia się na wszystkie dzieci.

- Bycie ze sobą zostaje pogłębione przez powyższe ćwiczenie z kulą życzeń. Teraz wszystkie dzieci są gotowe, aby

posłuchać bajki.

Po opowiadaniu

Melodia do naszej bajeczki

Opracowujemy oprawę muzyczną. Również w tej zabawie musimy uważnie słuchać. Nasuwa się pytanie, które instru-