IMG81 (3)

IMG81 (3)



60

60


Rysunek 5.5

Cylindry chwytne do odłowu turkucia podjadka (A), i ich roflineu ozenie na terenie szkółki (B) (wg Koehlera. 1967) szcliniakom wejście na uprawę, natomiast zwalniają siu/-hę leśni) z obowiązkowej stałej kontroli. gdy z zwierzęta, przede wszystkim pożyteczne, mogą samodzielnie uwalniać się z rowków. Rowki izolacyjne nie powodują ogra-niczenia liczebności szkodliwej entomofauny epigeicznej, - rowki chwytne o wymiarach 30 x 100 cm. o prostopadłych ściankach, głębokości 30 cm. ze studzienką pośrodku, służą do odłowu szkodliwych owadów, głównie szeliniaków na terenie upraw , gdzie są rozmieszczone w systemie szachownicy w odstępach co 30-50 m lub na terenie szkółek, gdzie służą do odłowu gąsienic rolnic. Wymagają stałych kontroli, w czasie której owady pożyteczne są uwalniane, a szkodliwe zbierane i następnie niszczone. Modyfikacją takiego rowka chwytnego jest rowek z siolązką sosnową lub wyrzynkiem sosnowym o cienkiej korze, umieszczonymi na dnie rowka, a zwabiającymi zapachem lotnych monoicrpcnów szeliniaki i zakorki (rys. 5.4);

- cylindry chwytno do zwalczania turkucia podjadka na terenie szkółek. Są to doniczki lub puszki metalowe z dziurą w dnie (dla odpływu wody), zakopywane tak, by ich krawędź znajdowała się dokładnie równo z powierzchnią gruntu. Cylindry są wkopywane w odstępach ok. 3 m i łączone wciśniętymi w glebę łatami drewnianymi, co tworzy cały system łowny, gdyż turkucie nie przechodzą przez łaty. a wędrują wzdłuż nich. wpadając do cylindrów. skąd są wybierane i niszczone (rys. 5.5). Od początku lal siedemdziesiątych zwalczanie szkodników szkółek i upraw za pomocą rowków i cylindrów z uwagi na brak sil wykonawczych było coraz bardziej ograniczane i obecnie spotyka się jc w niewielu nadleśnictwach. Z drugiej strony turkuć podjadek staje się owadem coraz rzadszym. Można stę więc spodziewać, że w najbliższych latach owad ten zostanie objęty ochroną, a opisana metoda zwalczania tego już rzadkiego szkodnika stanic się całkowicie zakazana.

5.4. Kierunki rozwoju metod zwalczania szkodliwych owadów leśnych

W ostatnich dziesiątkach lal rozwój metod ochrony roślin był znacznie bardziej efektywny w rolnictwie m/ w leśnictwie. Wiąże się to nic tylko z faktem, że zagrożenie stworzonych prze/ człowieka agroccnoz ze strony owadów jest niepomiernie większe niż bardziej zbli/nnych do naturalnych ekosystemów leśnych i nic tylko z faktem niezwykłego wzrostu zapotrzebowania na żywność, co musi kierować także wydatne sumy na badania z zakresu ochrony roślin, ale także z zupełnie odmienną strukturą genetyczną roślin żywi-ctclskich i strukturą ich upraw w szeroko pojętym rolnictwie i leśnictwie.

W leśnictwie większość szkodników jest skupiona w rzędzie motyli, chrząszczy

t błonkoskrzydłych, w rolnictwie ogromne znaczenie gospodarcze odgrywają lak/c pluskwiaki różni>- i równoskrzydłe oraz muchówki cechujące się wieloma właściwościami genetycznymi i biologicznymi, pozwalającymi na prowadzenie szczególnych sposobów zwalczania Rośliny rolnicze przeszły i przechodzą przez selekcję genetyczną pozwalającą na kształtowanie odmian odpornych na choroby i szkodniki, natomiast drzewostany składają się z dzikich populacji roślin o zróżnicowanej odporności. Możliwość szybkich rotacji roślin rolnicz.ych w płodozmiante. duża dowolność w strukturze zasiewów na danym obszarze gruntów ornych pozwala na szerokie stosowanie metod agrotechnicznych w ochronie roślin. Metody hylotcchnicznc. choć znane od dawna, wciąż, wobec wieloletniego cyklu produkcyjnego drzewostanów nie mogą doczekać się pełnego zastosowania z racji braku czasu na sprawdzenie ich poprawności. Wreszcie wiele metod ochrony roślin rolniczych, doskonałych, gdy stosuje się je na małych powierzchniach szczególnie cennych upraw (np. w szklarniach), jest absolutnie nieprzydatnych z uwagi na brak możliwości ich technicznego stosowania na ogromnych powierzchniach leśnych objętych katastroficznymi gradacjami szkodników.

Wydaje się więc. że ochrona lasu przed owadami wymaga wielu odrębnych w stosunku do ochrony roślin rolniczych kierunków poszukiwań i tylko niektóre z osiągnięć lej ostatniej mogą być w leśnictwie perspektywiczne. W chwili obecnej w dyspozycji ochrony roślin znajdują się. obok omówionej już poprzednio metody biologicznej, chemicznej i mechanicznej. następujące środki zw alczania owadów :

—    chcmoslcrylanty.

—    autocydy.

—    alraktanty.

Tc ostatnie mogą również służyć do kontroli liczebności szkodników.

Do chcmosterylamów należą aniymctabolily, związki alkilowe i antybiotyki. Ich sposób oddziaływania polega na atakowaniu komórek rozrodczych, co powoduje bezpłodność owadów, przy czym cykl reprodukcyjny może być przerwany w różnych okresach u samic i u samców. U samców mogą powstawać mutacje letalnc w plemnikach, plemniki mogą utracić ruchliwość lub w ogóle się nie wytwarzać. Sterylne samice mogą mc wytwarzać lai lub wytworzone jaja nie będą zdolne do rozwoju bądź samice niezdolne do kopulacji Chcmoslcrylanty można stosować tak jak insektycydy. Ich wyższość nad insektycydami wynika z większej skuteczności, natomiast mankamenty wiążą się nie tyle z kosztami, ile / niebezpieczeństwem oddziaływania na inne organizmy, także stałocieplne. Wykazano skule czność chcmostcrylantów wobec szeliniaka sosnowca i komika drukarza Perspektywy wprowadzenia chcmostcrylantów do praktyki leśnej wiąże się z możliwością ich selekty w nego stosowania i osiągnięciem selektywnego oddziaływania. Zachodzi jednak obawa po wstania wśród owadów szczepów odpornych, o nieznanych właściwościach.

Autocydy obejmują grupę różnych środków, których wspólną cechą test mozliwoc. destrukcji reprodukcji w obrębie samej populacji. Wyróżnia się trzy metody autiv\,i w zwalczaniu owadów:

-    radiostcrylizację (lub chcmostcrylizację) części osobników danej populacji, nau \ ścicj samców, i wprowadzenie jej w stan konkurencji z pozostałą niestety lizowaną . c osobników tej samej płci:

-    plazmosterylizację. czyli forsowanie nietolerancji plazmatycznej przez kr/wnuan dwóch populacji tego samego gatunku, ale z różnych części jego arejlu geograficzni e. >


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
IMG81 60 Rysunek 3.32 Schemat przekroju poprzecznego skrzydła owada ze szczególnym uwzględnieniem p
IMG?93 60 Uoc bierna wpływająca do układuiqa . (-17,1 )+(-2,44)+(-4,6l) - -24,15 MVAr Współczynnik
89380 IMG 34 60 (’*fW /, rotdtini IX do ich zatrzymania; i nic zważyli, jak jest niepodobna, aby się
skanuj0043 (60) 4.7. Krajobrazowe i regionalne podejście do ochrony przyrody 133 poznanie opiera się
IMG81 (8) 260 260 Rysunek 8.187 Żerdzianka krawiec Monochamus sartor F A - samier (wg Kudeli, 1970)
IMG81 Uli Atkuvł PROltKTlI nr 2* ptjełnaczony do ćwiczeń z przedmiotu .Wytrzymałość materiałów1 na
P1010096 (11) 60 myślowych, gdyż należy do gatunków nieodpornych (tab. 10). Stawiana jest na jednym
IMG 81 184 4. Anilla miareczkowa. CtąU ogólna_ __ do uzyskania zgodnych z sobą wyników. Różnicą międ
IMG78 Pobrano próbki z każdej warstwy i przewieziono do laboratorium, gdzie poddano je szczegółowym

więcej podobnych podstron