IMGw40 (2)

IMGw40 (2)



W


Tabela 9. Ścieżka awansu


stanowiskowego dla pracownika z wyższym wykształceniem


Szczebel

awansu


Nazwa

stanowiska


stażysta


referent


III


samodzielny

referent


IV


specjalista


rezerwa

kadrowa


VI


Kierownik komórki organizacyjnej


VII


rezerwa kadrowa


Warunki, jakie winien spełniać pracownik,    ■

aby awansować na następny szczebel

półroczny staż pracy

roczny staż pracy na stanowisku; bardzo dobra ocena wyników pracy; każda ocena niższa wydłuża o kolejny rok staż pracy na tym samym stanowisku

dwuletni staż pracy na stanowisku; bardzo dobra ocena wyników pracy; każda ocena niższa wydłuża o kolejny rok staż pracy na tym samym stanowisku

dwuletni staż pracy na stanowisku; dwie bardzo dobre oceny wyników pracy,

bardzo dobre oceny wyników pracy; dwie kolejne oceny niższe niż bardzo dobre powodują wyeliminowanie z rezerwy kadrowej; awans w miarę możliwości zaistniałych w firmie;

dwuletni staż pracy na stanowisku; dwie bardzo dobre oceny wyników pracy;

bardzo dobre oceny wyników pracy; dwie kolejne oceny niższe niż bardzo dobre powodują wyeliminowanie z rezerwy kadrowej; awans w miarę możliwości zaistniałych w firmie;


koniec awansu stanowiskowego


VIII


Główny specjalista kierujący zespołem komórek lub pionem

Źródło: W. Kopertyńska: Wykorzystanie wyników ocen, „Personel” 1996, nr 2.

Omówione problemy awansu odnoszą się wprawdzie do większych firm, jednak nie należy lekceważyć tego narzędzia motywowania w odniesieniu do firm małych czy średnich. Przemieszczenia mogą być naturalnym sposobem kształtowania kadr.

W związku ze specyfiką tych firm, gdzie możliwości są ograniczone, pewne ścieżki awansu powinny być zaprojektowane. Chociażby ze względu na zachowanie ciągłości działania, zapewnienie sukcesji, zatrzymanie doświadczonych i lojalnych pracowników. Promowanie własnej kadry jest zarazem niezbitym dowodem, iż organizacja dąży do jej rozwoju.

Aby polityka awansowa firmy spełniała pozytywne zadanie i tworzyła dobry klimat, powinna spełniać podstawowe wymagania, gdyż ich uchybienie może stanowić zarzewie konfliktów. Awans zawsze budzi emocje i podejrzenia, zwłaszcza wśród osób wyeliminowanych z konkurencji. Zdaniem T. Listwana1:

•    awans musi być spójny z innymi elementami funkcji personalnej;

•    muszą być jasno określone i akceptowane zasady awansu, kryteria i procedury;

•    decyzja o obsadzie stanowiska musi być podawana do wiadomości załogi. Warto uwzględnić powyższe zasady nawet przy drobnych przesunięciach.

Powierzenie jednemu dobremu pracownikowi stanowiska, gdzie istnieją różnorodne problemy zarządcze i względnie duże uprawnienia jest awansem. W przypadku ich niezachowania, drugi równie wartościowy pracownik może poczuć się pokrzywdzony. Ma to istotny wpływ na niepożądane zachowania, tym bardziej, że awans jest jednym z najważniejszych stymulatorów zachowań pracowników. Dlatego też z punku widzenia interesów obu stron wskazane jest, aby wymagane procedury były zachowane. Należą do nich między innymi oceny pracownicze, które w ostatnich latach stały się ważnym narzędziem w zarządzaniu zasobami ludzkimi.

3.5. Proces oceniania pracowników

Ocena w zarządzaniu jest opinią wartościującą, powstającą w efekcie porównania obiektu oceny, bądź jego wybranych cech, z pewnym wzorcem (standardem) lub z innymi obiektami, wykorzystywana dla celów analityczno-kontrolnych i decyzyjnych. Nie ulega też wątpliwości, że system ocen należy do silnie oddziałujących instrumentów wykorzystywanych w procesie motywowania pracowników.

Utizymując rzecz bardziej analitycznie - pod kątem funkcji celu - można wyróżnić następujące cele polityki personalnej, której powinien służyć kompleksowy system ocen2:

•    trafny dobór ludzi z rynku pracy na wakujące stanowiska;

•    racjonalne i sprawiedliwe typowanie ludzi do zwolnień;

•    analizowanie zasadności poszerzania, bądź zwężania treści pracy na poszczególnych stanowiskach, podejmowanie decyzji w tych kwestiach;

•    analizowanie celowości zmian stanowisk pracy — awansów, zmian „w poziomie” degradacji oraz kształtowaniu wynagrodzeń, czyli:

•    ustalenie wysokości stawki płacy zasadniczej;

•    podejmowanie decyzji dotyczących wysokości premii;

•    podejmowanie decyzji co do wysokości nagród, podejmowanie decyzji do tyczących świadczeń pozapłacowych i inne.

1

T. Listwan, Kształtowanie..., op. cit., s. 95. 98 l

2

T. Oleksyn, Praca i płaca w zarządzaniu, MSM, Warszawa 1997, s. 111-116.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Jasiński Motywowanie w przedsiębiorstwie (83) I -i* 5.5 Ścierka awansu stanowiskowego dla pracownik
F^bright Advanced Research Award -Senior • Stypendia podoktorskie dla pracowników naukowych wyższych
Potrzeba doboru pracownika dla MSP Zdefiniowanie stanowiska prac}- e^n- pracownika w Fa- dziale w MS
stosowanie w laboratoriach jako stanowiska badawcze dla pracowników i studentów, a część jako dorobe
Rozdział 1 Organizacja systemu... •    stanowiska komputerowe - 310, w tym dla pracow
Ścieżka kariery - logiczna i spójna sekwencja stanowiska, które pracownik może objąć aby osiągnąć ce
■ rekompensaty finansowe dla pracowników zatrudnionych na stanowiskach pracy w warunkach szkodliwych
stanowiło dla naszych pracowników banku gigantyczny skok technologiczny - wspomina Tomasz Kowalski.
-jjjt umcs    ggi yw 5. Pomoc językowa dla pracowników na różnych stanowiskach pracy
Instrukcje stanowiskowe Instrukcje stanowiskowe powinny w sposób zrozumiały dla pracowników
img180 (7) Zadanie 13. Przygotowując stanowisko komputerowe dla pracownika zgodnie z zasadami BHP, n
4. Pomocniczy wzór kwestionariusza osobowego dla pracownika stanowi załącznik nr la do rozporządzeni
stanowiło dla naszych pracowników banku gigantyczny skok technologiczny - wspomina Tomasz Kowalski.
P1350605 166 c) zbiory stanowisk dla wyodrębnionych grup pracowniczych (w zakładach więfc. szych) lu

więcej podobnych podstron