M!2
212 Andrzej Żero - Mathcad 7.0
7.2.1. Tworzenie wykresów biegunowych
Sama idea tworzenia wykresu w biegunowym układzie współrzędnych jest taka sama jak w przypadku poprzedniego typu wykresu. Inny jest tylko sposób definicji zmiennych oraz samej funkcji. Aby wstawić do dokumentu biegunowy układ współrzędnych, należy po umieszczeniu kursora roboczego w miejscu, w którym ma się znajdować lewy, gómy narożnik wykresu, wybrać Insert I Graph I Polar Plot lub też kliknąć przycisk [Polar Plot Ctrl + 7] w pasku narzędzi Graphic Palette. Spowoduje to wstawienie układu współrzędnych, który będzie zawierał tylko znaki braku (patrz rys. 7.34).
Rys. 7.34. Wstawiony biegunowy układ współrzędnych UWAGI:
/ Biegunowy układ współrzędnych można także wstawić do dokumentu z wykorzystaniem kombinacji klawiszy <Ctrl + 7>.
Teraz należy w miejsce dolnego znaku braku wpisać argument funkcji, natomiast w miejsce znaku braku po lewej stronie wykresu należy wpisać funkcję, która ma zostać wykreślona. Pomiędzy znakami braku można przemieszczać się z wykorzystaniem klawisza <Tab> lub też myszki. Po wpisaniu argumentu i funkcji należy opuścić obszar wykresu (poprzez wciśnięcie klawisza <Enter>). co spowoduje przeliczenie wartości funkcji oraz jej wykreślenie w podanym przez użytkownika zakresie (zakres zależy od zdefiniowanej zmiennej zakresowej). Przykład wykresu wykonanego w biegunowym układzie współrzędnych przedstawiony jest na rysunku 7.35
UWAGI:
/ Liczby umieszczone na obwodzie wykresu oznaczają wartości kitowe argumentu funkcji, a liczby umieszczone na linii pionowej oznaczaj? skalę promieniową wykresu, a tym samym poszczególne wartości funkcji-
W tym miejscu zwracam uwagę, że argument funkcji przedstawionej na rysunku 7.35 jest wielkości? kątową, którą należy określić z wykorzystaniem jednej z dostępnych w programie jednostek miar dla kątów, czyli w stopniach (deg) lub radianach (rad). Argument funkcji określa więc kąt początkowy i końcowy kreślenia wykresu. Jeśli nie określimy pełnego kąta dla argumentu, to wykres będzie zawierał tylko część przebiegu, tak jak to przedstawia rysunek 7.36.
Podobnie iak w przypadku wykresów w' prostokątnym układzie współrzędnych lak i lulaj szybkość przeprowadzanych obliczeń i kreślenia wykresu zależy od przyjętego kroku dla zmiennej zakresowej. Mały krok może niepotrzebnie wydłużyć obliczenia, natomiast zbyt duży może zniekształcić wykres, co też przedstawione jest na rysunku 7.37.
UWAGI:
S Program sam dobierze zakres wyświetlanego przebiegu funkcji w zależności od wartości funkcji wyliczonych dla poszczególnych argumentów.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
60805 M$2 242 Andrzej Zero - Mathcad 7.07.5. Wykresy wektorowe Do utworzenia wykresu wektorowego nal
M0 190 Andrzej Zero - Mathcad 7.0 natomiast znaczne przyspieszenie obliczeń ale kosztem tego, że wy
M!4 214 Andrzej Zero - Mathcad 7.0 Rys. 7.36. Część przebiegu w biegunowym układzie współrzędnych Ry
M 6 206 Andrzej Zero - Mathcad 7.0 Po podwójnym kliknięciu myszkg w obszarze tytułu wykresu na ekran
52329 M!6 216 Andrzej Zero - Mathcad 7.0 kliknąć jednokrotnie na wykresie. Po zaznaczeniu wykresu w
63395 M 4 204 Andrzej Zero - Mathcad 7.0 Rys. 7.2.1 Różne typy wykresów • Weight -
więcej podobnych podstron