PTDC0037 (2)
52
52
EDYP: Staroze, patrz na mnie i wręcz odpowiadaj,
Gdy spytam; byłeś ty sługą Laiosa?
SŁUGA: Tak, byłem sługą domowym, nie kupnym.
POSŁANIEC: Więc powiedz dalej, czy pomnisz, żeś dziecko Oddał mi jakieś na pielęgnowanie?
SŁUGA: Cóż to, po cóż mi pytanie to stawiasz?
POSŁANIEC: Oto ten, kumie, co wtedy był dzieckiem. SŁUGA: Cóż ty, do licha, nie zamkniesz raz gęby?
ko prooes odsłaniania prawdy, nie zawsze prooes prosty, bezpośrednio prowadzący do oelu. Wtedy każdy zwrot w przepływie informacji , każda nowa sugestia powoduje odpływ bądź przypływ nadziei, falowanie uczuć, zmianę nastroju, aż nadejdzie moment ostateozny, w którym wszystkie przesłanki połączone zostaną nieodwołalnie w jedną oałość. V takiej właśnie sytuacji znajduje się Edyp w tragedii Sofoklesa. gdy podejmuje przesłuohanie (bo tak ze względu na formalne wyznaczniki rozmowy wypada sklasyfikować dialog wypełniający epeisodion IV) człowieka związanego blisko z jego własną przeszłośoią:
Nie łaj go, stary, bo raozej twe słowa Zgromić należy, nie jego przemowy.
¥ czymże Ja, dobry panie, zawiniłem?
2e przeozysz dzieoku, za którym on śledzi. Plecie bo na wiatr, nie wiedzieć dlaozego. Nie zeznasz z chęcią, to zeznasz pod batem. Przebóg, nie smagaj, o panie, staruszka. Nieohżo mu ręoe spętają na grzbiecie.
Za oo? o biada! jakiej chcesz nowiny?
Czyś dał mu dzieoię, o które się pyta?
Dałem; bodajbym dnia tego był zginął. Przyjdzie do tego, gdy prawdy nie zeznasz. Doszczętniej zginę, skoro ją wypowiem. Człowiek ten szuka, jak widać wykrętów.
0 nie, toć rzekłem, iż dałem je dawno.
Skąd wziąłeś? z domu? ozy dał ci je inny? Moim nie było, z innej wziąłem ręki.
Któż był tym mężem, z jakiego on domu?
Na boga, panie, nie pytaj mnie więoej! Zginąłeś, jeśli raz pytać nie dosyć.
A więc - z Laiosa to było pomiotu.
Czy z niewolnioy ozy też z krwi szlaohetnej? Biada, ma mowa już u grozy kresu.
1 słuch mój również, leoz słuchać ml trzeba. Zwano go synem jego; lecz twa żona Najlepiej powie, jak rzeozy się miały.
Czy tedy ona oddała?
Taik, panie.
W jakimże oelu?
Bym zabił to dzieoię.
Wyrodna matka!
Trwożyły ją wróżby.
(ww. 1121-1175, przekł. K. Morawskiego)
Sługa jest dla nąć mają ostateoznj już domyślać, ale j Edypa i małego dzi< kowiu.Niecierpliwo: granic rozpaczy. N by ona była. Nie ĆU słów Tejrezjasza, i niętego wobec Teb, wyrokom bogów. Edy zyjny. Ustala szcz słuch! wamego. Sługi
oohotą. Zna prawdę dą Jego słowa. Usi Ja dopiero przed n
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP;
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
EDYP:
SŁUGA:
SŁUGA:
wać z poleoeń Edyp Uczestnicząc w wie najbardziej ludzki spodziewa, w przyp Ustępuje jednak st kiom retardaoyjnyn potęgującym napięć Wreszcie Edyp już wnętrznie: "Biada, Zastanawia i| Zapewne przeczuwa wód oporu przęsłu' dziki (to także md niś przeoczyć, naji niu przede wszystt przez Los należy pełni się zjednoci Ponieważ gra zmiany stanowiska żany bywa funkcją
ków, skłóoania F
edyp: Jakie?
perswazy ny zawiązania ini staci, także scei
Że dzieoko to ojca zabije.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
fa092cdae3 jpeg Patrz na mnie i powtarzaj. PO jest fajne, PiS to zło
Dziś w przed - szko - lu Bab - ciu dro - ga bal nie la - da, po - patrz na mnie, G C bal n
skanuj0084 dla stosowanej próbki o średnicy pomiarowej d = 7,52 ram1 przesunięcie obciążnika O na d
IMG?52 zawiadomienia oparł się na opinii wyrażonej za pośrednictwem medi6 Piotra
page0054 - 52 — chodzisz ze skargą na siebie samego. Dowiedz się, żeś tylko swoje własne słowa słysz
page0062 52 S. 1HCK.STEIN. Spór, na te tory wprowadzony, nie przyczynił się do rozstrzygnięcia kwest
2011 10 27 52 52 uysocjacjętelektrGiiiyczną dzieli się na: J dysocjację całkowitą (występującą w mo
Mikrobiologia7 128 Zakażenia grzybicze u zwierząt Fotografia 52. Hodowla Trichophyton eąuinum na po
70448 Slajd16 (52) □ Pozyskiwanie wiedzy na podstawie analogii polega na takiej transformacji istnie
więcej podobnych podstron