SAM79

Ftotaflca ^aiUjiic ■■ąiaiiliiT n TTTT I    Glftwm* M—wM. fafcty. tudrie. wydanwUj

wspomnieć, że władze polskie prowadziły wobec mniejszości narodowych politykę twardą, niejednokrotnie naruszając konstytucyjne prawa obywateli należących do tych mniejszości. O ile jednak o Ukraińców czy Białorusinów nie miał się kto upomnieć, to rząd w Berlinie bardzo dbał. by wszystkie skargi, wnoszone na forum L.igi Narodów przez mieszkających w Polsce Niemców, byty maksymalnie nagłaśniane. Bardzo psuło to wizerunek Polski w świecie. Tym bardziej że w Wersalu Polska podpisała też tzw. traktat o ochronie mniejszości, który zobowiązywał do przestrzegania praw mniejszości narodowych (w 1934 r. Polska wypowiedziała jednostronnie ten traktat).

Niemcy rozpowszechniali też pogłoski, że Polska ma wobec Rzeszy agresywne zamiary i że Warszawa jakoby zachęca Francję do dokonania wspólnego „prewencyjnego ataku" na Polskę (częściowo stąd wzięta się późniejsza hipoteza, że Piłsudski planował wojnę prewencyjną przeciwko Niemcom w 1933 r., tuż po dojściu Hitlera do władzy).

W każdym razie z inicjatywy Piłsudskiego w drugiej połowie 1932 r. | wiosną 1933 doszło do kilku znaczących incydentów. Między innymi 15 czerwca 1932 r. do portu gdańskiego wpłynął kontrtorpedo-wiec „Wicher", by przywitać wizytującą Wolne Miasto eskadrę okrętów brytyjskich. Załoga okrętu otrzymała rozkaz otwarcia ognia do najbliższego budynku rządowego, gdyby władze Gdańska, które w 1930 r. wypowiedziały Polsce umowę o używalności portu (w grudniu uzyskały korzystne orzeczenie Międzynarodowego Trybunatu w Hadze), zdecydowały się na rozwiązania siłowe. Jednak sekretarz generalny Ligi, Erie Drummond, i brytyjski minister spraw zagranicznych. John Simon, w obawie, że podczas wizyty dojdzie do nieprzewidywalnego w skutkach starcia zbrojnego, skłonili delegację Wolnego Miasta do zgody na odnowienie z Polską układu o używalności portu (został podpisany 13 sierpnia 1932 r.).

Po wyborach w Niemczech, wygranych 5 marca 1933 r. przez nazistowską partię kanclerza Adolfo Hitlera, na gdańskim półwyspie Westerplatte (mieściły się tam polskie składy amunicji) wylądował

oddział Wojska Polskiego. Jednocześnie na Pomorzu zarządzono ru-chy wojak i pogotowie bojowe.

W rozgrywce tej chodziło o powstrzymanie szerzących się właśnie w Ul Rzeszy agresywnych nastrojów i planów przeciwko Polsce, zwłaszcza na terenie Gdańska. Demonstracje te poskutkowały, gdyż wówczas można było jeszcze, angażując stosunkowo niewielkie siły. wiele zdziałać. Po prostu Niemcy pod względem militarnym pozostawały w tyle. W tych warunkach - w tak korzystnej dla nas sytuacji - pojawiła się polska inicjatywa wojny prewencyjnej przeciw Niemcom. Miała mieć charakter zapobiegawczy i w zarodku zniszczyć możliwości odbudowy niemieckiej potęgi militarnej. Stutysięczna Rcich-swehra nie stanowiła problemu. Chodziło przede wszystkim o likwidację prób odtwarzania wielkiego przemysłu zbrojeniowego oraz o rozpędzenie licznych formacji paramilitarnych, jakimi już Republika Weimarska usiłowała zastąpić traktatowy zakaz szkolenia rekrutów.

Istnieją przesłanki, że pod koniec lutego 1933 r. Piłsudski chciał wybadać nastawienie Francji do coraz bardziej jawnej agresji nowego reżimu niemieckiego. Do Paryża pojechali dwaj emisariusze: generał Bolesław Wieniawa-Dlugoszowski i senator Jerzy Potocki. Rzecz całą utrzymywano w głębokiej tajemnicy, stąd współczesne problemy z potwierdzeniem prawdziwości tych wydarzeń. Operacja ta miała zakończyć się fiaskiem wobec niechęci francuskiego sojusznika do takich rozstrzygnięć. Kwestia wojny prewencyjnej jest więc przez wielu badaczy zaliczana raczej do legend niż faktów.

Niemniej szerzenie pogłosek o polskich przygotowaniach do takiej wojny wywoływało rezonans w Berlinie. W ciągu kwietnia 1933 r., w analizie przeprowadzonej przez poselstwo Rzeszy w Warszawie (tajny raport polityczny posła H. von Moltke w sprawie wojny prewencyjnej z 29 kwietnia 1933 f.), stwierdzono, iż trudno określić, czy rzeczywiście przygotowuje się plan wojny prewencyjnej, niemniej istniały podstawy do obaw. Przyniosło to tymczasowe złagodzenie agresywnej polityki Berlina wobec Polski.

49 ■

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
SAM79 Grupa A (Materiały o wysokiej wartości i (lub) dużym udziale w kosztach materiałowych ogółem)
SAM79 Grupa A (Materiały o wysokiej wartości i (lub) dużym udziale w kosztach materiałowych ogółem)
SAM 60 O CoTkwo-Kia. J3TO3& pffi)M£
I • 01 LESZNO -WOLSZTYN - ZBĄSZYNEK 328 Bc^i — »M« WM.HU, MW ■    iw^iimimw mtnini
DSC00427 Kryt»n* a® »"»y •«»»■ **»*«* PT*Ó I*”***    °°m* **** P"—* P* Wm
SAM$54 O l Ą    (*- foto* I qLqUpł^    t- T-ii-J- j jr 4* j j ■M*-j»i
SAM79 kukurydza Zea mays słonecznik Helianthus annuus
SAM79 GRAFIKA WEKTOROWA - korzyści Maty rozmiai plików. Dobra jakość pizeskalowanego obrazu. Wekt
SAM79 przewody powinny mieć jednakowy] przekrój i muszą być drożne na całej
Z KURSU tMTrt, tm ran*Kamil Pasoń utc«Vz>V* »m W»»MImm [rm KMUMncaoOstry dysk w modelu Postural F
IMG48 ■m wm$0t mm
Wr t# to m ar*1 oc cm    w#    to n*w C"M« »*■ wM C«ł i
25918 SAM79 MUta poByta uąrantom n XX i «xi wieki OWtw klwunkl. fakty, ludrie. nydannb realizowanym
23 (236) Mww.misscor6u.com • M M■ • wm* • omam • 1 it5 mmVł/ L «»•»:*

więcej podobnych podstron