skanuj0012 (60)
Acta Clinica
różnice w tempie i sposobie usprawniania zależą od wielu czynników, tj.:
— techniki operacyjnej (wybór przeszczepu, rodzaj mocowania, zmienne śród-operacyjne)
— czasu od urazu do operacji (adaptacja tkanek, mechanizmy kompensacyjne)
— współistniejących urazów (uszkodzenia chrząstki, łąkotek itp.)
— wieku, rodzaju i poziomu aktywności oraz kondycji fizycznej pacjenta
— motywacji, oczekiwań pacjenta oraz znajomości programu usprawniania.
Obecne techniki rekonstrukcji więzadeł dają stabilne i wytrzymałe mocowanie co umożliwia wczesną mobilizację ruchową stawu. Jednak np. przy niskiej gęstości kości, podczas operacji może się okazać, że zamocowanie przeszczepu (szczególnie w kości piszczelowej) nie jest wystarczająco mocne i rehabilitacja nie powinna być prowadzona zbyt intensywnie (opóźnienie obciążania kończyny, ograniczenie zakresu ruchu ćwiczeń, dłuższe używanie ortezy).
Jako przeszczep do rekonstrukcji WKP najczęściej stosowanymi materiałami są więzadło właściwe rzepki (PT), ścięgna mięśni półścięgnistego i smukłego (StG);
Ryc. M U pacjentów po leczeniu operacyjnym przewlekłej niestabilności (szczególnie techniką StG), bardzo dobre efekty daje ćwiczenie metodą PNF. Zarówno przy pomocy terapeuty, jak i przy użyciu elastycznych taśm gumowych w różnych pozycjach
rzadziej ścięgno mięśnia czworogłowego (QT). W Carolina Medical Center stosowane są również allografiy ze ścięgna piętowego.
Wybór przeszczepu oraz sposób jego mocowania ma wpływ na postępowanie pooperacyjne szczególnie w początkowym okresie, kiedy pacjent powraca do aktywności dnia codziennego.
W trakcie rehabilitacji należy odpowiednio dostosować technikę i rodzaj wykonywanych ćwiczeń, aby nie prowokować dolegliwości bólowych z miejsca pobrania przeszczepu. Pacjenci po rekonstrukcji WKP z użyciem StG rozpoczynają ćwiczenia czynne zginaczy kolana oraz stretching przywodzicieli, po około 4 tygodniach od operacji. U pacjentów tych, szczególnie wśród kobiet, występuje większa tendencja do nadmiernej rotacji zewnętrznej podudzia i koślawienia kolana podczas chodu po płaskim podłożu, po schodach, oraz w trakcie ćwiczeń (zarówno w zamkniętych jak i otwartych łańcuchach kinetycznych), niż u pacjentów po rekonstrukcji z użyciem PT. Powoduje to częste dysfunkcje i ból stawu piszczelowo-strzałko-wego oraz naraża na przeciążenie boczny przedział stawu rzepkowo-udowego (SRU). Dlatego w ciągu całego procesu rehabilitacji zwracamy szczególną uwagę na korekcję zaburzeń biomechaniki ruchu kończyny dolnej, spowodowanych pobraniem ścięgien dwóch mięśni kontrolujących ruch stawu (bardzo dobre efekty daje tu zastosowanie technik PNF). W przypadku pacjentów po rekonstrukcji z użyciem PT, kładziemy duży nacisk na mobilizację blizny pooperacyjnej i rzepki, a także ostrożnie dawkujemy ćwiczenia oporowe i rozciągające mięsień czworogłowy.
Znaczący wpływ na przebieg usprawniania ma również czas od urazu do operacji. W przypadku kiedy rekonstrukcja wię-zadła dokonywana jest bezpośrednio, lub w krótkim czasie po urazie, musimy złago-
88 • Wiosna 2002
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
image1 31 60 4. Badanie podstawowych właściwości mechanicznych Siły międzycząsteczkowe zależą od wie
skanuj0014 (46) Acta Clinica Ryc. 4. Ćwiczenia samowspomagane zgięcia chowe i odbudować zaufanie do
skanuj0016 (41) Acta Clinica OKRES POWROTU FUNKCJI 2-6 tydzień Powiększenie zakresu ruchu, uzyskanie
skanuj0018 (37) Acta Clinica STOPNIOWY POWRÓT DO AKTYWNOŚCI REKREACYJNEJ I SPORTOWEJ Powyżej 16 tygo
skanuj0016 (51) Wartość tego wskaźnika zależy od wielu czynników, głównie zaś od sposobu zamocowania
IMG286 (2) Likwidacja zrobów AGH Sposób likwidacji zrobów zależy od wielu czynników, wśród których
skanuj0008 (60) — 60 — RELIGIA, ETYKA I FILOZOFIA A TURYSTYKA poznawcze, moralne, estetyczne, witaln
więcej podobnych podstron