SNC00491

__2.2. Klasyfikacja procesów komunikowania 79

Formy komunikowania werbalnego

forma ustna

Daje komunikującym się znacznie większe możliwości ekspresji uczuć i myśli, albowiem proces przekazu zostaje dodatkowo wzmocniony przez środki komunikowania niewerbalnego. Komunikowanie ustne stwarza dogodniejsze warunki do nawiązania kontaktów komunikacyjnych na poziomie fatycznym, jest także bardziej skuteczne na poziomie instrumentalnym i afektywnym. Stosowane w bezpośrednim sposobie porozumiewania, pozwala na ukierunkowanie, sugerowanie, a także na natychmiastową reakcję uczestniczących stron, czyli na sprzężenie zwrotne. Komunikowanie werbalne może jednak stwarzać pewne trudności. Obok problemów związanych z dekodowaniem przekazu na poziomie semantycznym, mogą wystąpić inne bariery, wynikające z działań komunikacyjnych, stosownych przez uczestników procesu. Zaliczamy do nich:

•    polaryzację, czyli tendencję do wyrażania skrajnych opinii;

•    etykietowanie, czyli widzenie problemów przez ich nazywanie, a nie analizowanie;

•    mieszanie faktów i wniosków, traktowanie wniosków na równi z rzeczywistymi faktami;

•    przesadną pewność siebie, a więc przypisywanie sobie cech eksperta znającego się na wszystkich problemach;

•    statyczną ocenę, czyli brak umiejętności weryfikacji opinii dotyczących nieustannie zmieniających się elementów rzeczywistości;

•    klasyfikowanie ludzi i zdarzeń, brak umiejętności odróżniania i przypisywanie im tych samych cech i kategoryzowanie¹.

Forma pisemna

Ten rodzaj komunikowania werbalnego znacznie częściej ma charakter formalny niż nieformalny. Stosowany jest praktycznie na wszystkich poziomach procesu porozumiewania się ludzi. W komunikowaniu interpersonalnym forma ta przyjmuje np. postać listu klasycznego lub e-mailowego, faksu, teleksu, w komunikowaniu instytucjonalnym, politycznym i publicznym są to wszystkie oficjalne pisma, jak polecenie, rozkaz, instrukcja działania, akty prawne, rozporządzenia, decyzje, postanowienia, itp., a na poziomie masowym - media drukowane i strony internetowe. Zaletą komunikatu pisemnego jest jego trwałość, a także możliwość starannego przygotowania, wadą - jego formalny i zamknięty charakter oraz brak możliwości wytwarzania bezpośredniego sprzężenia zwrotnego.

2.2.3.2. Komunikowanie niewerbalne (analogowe)

Żaden z teoretyków komunikowania nie ma dzisiaj wątpliwości co do wagi komunikowania niewerbalnego, różnice dotyczą jedynie stopnia jego ważności. Niektórzy autorzy sugerują, że 35% procesu komunikowania interpersonalnego kre-

1

W. Głodowski (1994), Komunikowanie interpersonalne, Warszawa: BPil MON, s. 36-44.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
60579 SNC00486 2.2. Klasyfikacja procesów komunikowania 75 tek vb> 1 >H vc media. środki majow
36094 SNC00495 2.2. Klasyfikacja procesów komunikowania 33 1,1 „ lnuuMliiktu U* dlgltalnym forma i t
78804 SNC00497 22. Klasyfikacja procesów komunikowania gij Wykorzystanie pomocy wizualnych W celu wz
57104 SNC00493 £2. Klasyfikacja procesów komunikowania g
SNC00471 __ 2.1. Istota procesu komunikowania międzyludzkiego 63 Melvin DeFleur określił komunikowan
SNC00479 2.1. istota procesu komunikowania mteP/ylud/kiago ę<j uymi jednostkami, grupami, spoiw z
SNC00476 ł; _2.1. Istota procesu komunikowania międzyludzkiego 67 komunikowania nabiera charakteru t
13322 SNC00474 2.1. Istota procesu komunikowania międzyludzkiego 65 wy to system wiedzy, która jest
61776 SNC00476 ł; _2.1. Istota procesu komunikowania międzyludzkiego 67 komunikowania nabiera charak

więcej podobnych podstron