SNV36281

SNV36281



intelektu”; jako klasyka „poezji zintelektualizowanej” określił go Kleiner Borowy natomiast dowodził, że coś takiego jak „poezja zintelektualizowana” w ogóle nie istnieje i w wierszach XBW poszukiwał uczucia. Włoski polonista Sante Graciotti w subtelnych analizach przeprowadzonych na europejskim tle porównawczym dowiódł, że chociaż „Krasickiemu-poecie nie brakowało tego co Borowy zwie sercem, to również intelekt dostarczał [...] materii jego poezji”-że zaangażowanie intelektualne prowadziło do „upoetycznienia jego refleksji nad ludzkim istnieniem”.

Było to wszystko możliwe dzięki niezwykłemu talentowi artystycznemu. Doceniali artyzm pism Krasickiego poeci najpierwsi i drugorzędni, przyznając mu zgodnie pierwsze miejsce na polskim Parnasie. Mistrzostwo słowa, celność, trafność, lakoniczność wypowiedzi, a także jej harmonia i elegancka prostota, przewaga pojęć nad obrazami — to najczęściej podkreślane cechy literackiego warsztatu poety. „Wydobycie poetyckości — zdaniem Teresy Kostkiewiczowej — w tych obszarach, w których najrzadziej bywa ona poszukiwana — to niewątpliwe odkrycie Krasickiego. Odkrycie to jednakże stworzyło również pewne niebezpieczeństwa i nałożyło ograniczenia wenie poetyckiej XBW. Tkwiły one w inercyjnej skłonności do wielokrotnego powtarzania raz wypracowanego układu, zabiegu, chwytu, szczególnie w zakresie układów składniowych, wypełnionych co prawda coraz to innymi treściami, ale często zachowujących ten sam schemat podstawowy. Ta właściwość języka Krasickiego czyni jego wiersze tak wyraźnie rozpoznawalnymi i charakterystycznymi. Tajemnicą poety pozostanie jednak, dlaczego — mimo swej tendencji do powtarzalności struktur językowych — teksty jego zachowują świeżość mowy ciągle przykuwającej uwagę, eleganckiej, a zarazem myślowo bogatej”.

Potrafił on również, co wydaje się bardzo ważne, oczyścić polszczyznę z wszelkiej fasadowości, sztucznej konwencji, z wszelkich zautomatyzowanych, nieautentycznych formuł. Korzystał z wielu tradycji stylistycznych polszczyzny, lecz wszystkie poddawał próbie racjonalistycznej przydatności w nieustannym procesie poznawania i opisywania świata, rządzących nim praw i ślepych igraszek fortuny oraz uwikłanych w te prawa i przypadki jednostek i całych społeczeństw. W tym zakresie udało się Krasickiemu osiągnąć harmonię najbardziej idealną —jego język myślom nie kłamał, choć — paradoksalnie — bywał to często język ezopowy. 1 to nie tylko ze względu na bajkopisarskie tradycje tak żywo przez niego rozwijane; także, a może i przede wszystkim, ze względu na niechęć do spłaszczającej jednoznaczności sądów i opinii oraz z powodu politycznych ograniczeń, tak często już wtedy tłumiących wolność ludzkich działań i swobodę pisarskich I poczynań.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
102 Helena Karwacka zdobywał coraz większą popularność. W epoce pisarza najczęściej określano go jak
Zdjęcie044 2 iZAD REPUBLIKI CZESKIEJ Konstytucja, wskazując na r/ad jako drugi c/kn cg/ekar w okresl
CIMG0475 . Ł, /.nv. OpW 511    Taniec śmierci Grecji. Niektórzy określają go wręcz ja
poprzek błony,    która jest izolatorem określamy go jako potencjał błonowy
P5050030 Turner zdefiniował rytuał jako - „sformalizowane zachowanie związane z określonymi okoliczn
Inżynieria finansowa Tarcz6 66 Innowacje finansowe jako atrybut... Drugi sposób określania pola ak
IMGv95 pomijając już nawet spójność reakcji, jako warunek istnienia postawy określał postawę, jako
B.    Język jako społeczna cecha wyróżniająca i określająca status społeczny str
gramatyka6 Kij ■/. JJarlmMsM komunikowaniu powtarzalności zjawiska i jego proecsualnośei, jednak bez
^ KAPITAŁ LUDZKI # H AUTONOMIA OSÓB Z NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIĄ INTELEKTUALNĄ JAKO CEL
Zdjęcieb7 E. Cassirer pisał: „... zamiast określać człowieka jako animal rationale, powinniśmy okreś
SDC11393 Model ujmuję jako schemat oparty na określonych założeniach teoretycznych, uwzględniający i
42826 Obraze4 (2) 211 UCZENIE Sl( JAKO AKTYWNE mmmmi MfOH»(J
SDC11393 Model ujmuję jako schemat oparty na określonych założeniach teoretycznych, uwzględniający i
60 (183) ryczny i subiektywno-przeżyciowy. Biografia człowieka traktowana jako historia życia osoby

więcej podobnych podstron