Stary skrypt z kinezy7

IX. Wyznacznik koordynacyjny - prawidłowa koordynacja ruchów kończyn górnych i tułowia z pracą kończyn dolnych

NAUKA CHODZENIA

a) nauki chodzenia wymagają chorzy:

z rozległymi porażeniami mięśni kkd. amputowani w obrębie uda długotrwałe uruchomieni w łóżku

b) wyróżnia się ty dwa etapy działań:

I. Przygotowanie chorego do nauki chodzenia. Program ćw. w tym etapie powinien zapewniać utrzymanie łub przywrócenie dobrej sprawności poprzez:

- poprawienie siły mięśniowej

utrzymanie lub zwiększenie zakresu ruchów w stawach

- przygotowanie chorego do pozycji pionowej

- poprawę równowagi i koordynacji

II. Właściwa nauka chodzenia. Przed przystąpieniem do nauki chodzenia należy dokonać oceny stanu elementów narządu ruchu warunkujących chodzenie:

- siły mięśni i zakresu ruchów kkd

- ustawienia i długości kkd siły mięśni tułowia i kkg

stanu stawów sprawności OUN pod kątem koordynacji i równowagi

- wydolności ukł. krążenia i oddychania

c) nauka chodzenia obejmuje:

pionizację i naprzemienne obciążanie kończyn bez przemieszczania

- chodzenie w mie ;cu z odrywaniem stóp. od podłoża

- chodzenie w wodzie lub urządzeniach odciążających chodzenie w bari ćrkach, przy balkoniku lub podpórce

- chodzenie po po. hyłniach, po schodach chodzenie o kulach w barierkach lub poza nimi

chodzenie po zróżnicowanym podłożu: piach, śnieg, kamyczki itp. chodzenie z pokonywaniem różnych przeszkód

tl) u chorych używających na stale zaopatrzenia ortopedycznego przed przystąpieniem do właściwej nauki chodu należy równolegle prowadzić naukę padania.

Etapy nauki padania:

- wypychanie kul przed upadkiem

- amortyzacja kończynami górnymi w opadach na ścianę - ok. 0,5 m

- rozluźnianie ciała w czasie upadku

- upadek w przód na warstwę materacy z czasem zmniejszającą się

- upadek z pozycji niskich (siad, klęk) na płaskie podłoże

- upadek w przód pa płaskie podłoże ze stania

- upadek z ćwierć lub półobrotem tak jak w punkcie 4, 5, 6.

- upadek w (nie)znanym momencie i kierunku

d) asekuracja - podczas nauki chodzenia chory zawsze powinien być asekurowany (asekuracja bierna lub czynna)

PIONIZACJA

Ma na celu głównie przygotowanie ukł. krążeniowo - oddechowego do normalnego funkcjonowania

- w łóżku (bierna i czynna)

- przylóżkowo

- na stole pionizacyjnym

ĆW. RÓWNOWAŻNE

- rozpoczynamy w barierkach

- w I etapie są to ćw. równoważne sterowane dołem lub górą

^: i®